Συνάδελφοι,
Στις 7 Μαρτίου πραγματοποιείται το εκλογικό και
απολογιστικό συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας. Περίπου 100 αντιπρόσωποι
που εκλέγονται από τα σωματεία θα πάρουν μέρος. Κάθε συνέδριο του Εργατικού
Κέντρου θα έπρεπε να είναι σταθμός στην οργάνωση της εργατικής τάξης της
περιοχής μας απέναντι στα αφεντικά και το κράτος τους.
Τα τελευταία χρόνια στην Εύβοια, όπως και σε όλη τη
χώρα, με αιχμή την καπιταλιστική κρίση έχει οξυνθεί η επίθεση στη ζωή και τα
δικαιώματα των εργαζομένων. Η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση των
ΣΣΕ, η όξυνση της ανεργίας είναι βούτυρο στο ψωμί της εργοδοσίας για να εντείνει
την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.
Μέσα σε αυτό το τρίχρονο έκλεισαν ή σταμάτησαν τη λειτουργία τους μια
σειρά βιομηχανίες και μεγάλες επιχειρήσεις της περιοχής (ΤΣΙΜΕΝΤΑ, ΣΕΛΜΑΝ,
ΝΕΟΣΕΤ, ΙΝΤΕΡΚΕΜ, ΤΣΑΟΥΣΟΓΛΟΥ, ΒΕΤ, ΑΤΛΑΝΤΙΚ, ΓΑΛΗΝΟΣ, ΣΠΡΙΝΤΕΡ κ.ά.)
Μέσα στους χώρους δουλειάς καταπατούνται δικαιώματα,
καταργούνται συλλογικές συμβάσεις εργασίας, επεκτείνονται οι εργασιακές σχέσεις
λάστιχο, αυξάνονται οι εκβιασμοί και η τρομοκρατία. Η ζωή ακριβαίνει, τα
χαράτσια το ένα ακολουθεί το άλλο, συνεχίζει η διάλυση σε παιδεία, υγεία,
πρόνοια. Αυξάνεται η ηλικία συνταξιοδότησης, παιδιά λιποθυμάνε στα σχολεία,
πληθαίνουν οι πεινασμένοι και οι άστεγοι.
Αυτή η
επίθεση γίνεται από την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς του κεφαλαίου με στόχο
να αυγαταίνουν τα κέρδη του. Συνέπεια αυτών των μέτρων είναι η χειροτέρευση της
ζωής μας.
Η κυβερνητική εναλλαγή δεν αλλάζει τίποτα επί της ουσίας για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Όποια κυβέρνηση με όποιες διαφορές στο μείγμα διαχείρισης στα πλαίσια του ανταγωνισμού για το μοίρασμα της πίτας, δεν αλλάζουν το ρόλο του κράτους και τη ζωή των εργαζομένων. Αυτό αποδεικνύεται και από τις πρώτες ημέρες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που συμφώνησε στη συνέχιση του μνημονίου βαφτίζοντάς το «συμφωνία» ενώ τάζει μόνο ψίχουλα για την ακραία φτώχεια, όπως άλλωστε και η προηγούμενη συγκυβέρνηση ΝΔ–ΠΑΣΟΚ.
Η κυβερνητική εναλλαγή δεν αλλάζει τίποτα επί της ουσίας για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Όποια κυβέρνηση με όποιες διαφορές στο μείγμα διαχείρισης στα πλαίσια του ανταγωνισμού για το μοίρασμα της πίτας, δεν αλλάζουν το ρόλο του κράτους και τη ζωή των εργαζομένων. Αυτό αποδεικνύεται και από τις πρώτες ημέρες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που συμφώνησε στη συνέχιση του μνημονίου βαφτίζοντάς το «συμφωνία» ενώ τάζει μόνο ψίχουλα για την ακραία φτώχεια, όπως άλλωστε και η προηγούμενη συγκυβέρνηση ΝΔ–ΠΑΣΟΚ.
Αυτή είναι η
σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι.
Το ΕΚΕ ως 2βάθμιο συνδικαλιστικό όργανο θα έπρεπε να αποκαλύπτει αυτήν την
κατάσταση. Να παρεμβαίνει μέσα στους χώρους δουλειάς, να οργανώνει τους
εργαζόμενους για να μπουν εμπόδια στις ορέξεις των εργοδοτών. Να βάζει στόχο τουλάχιστο την ανάκτηση
των απωλειών που είχαμε τα τελευταία
χρόνια με τα αλλεπάλληλα αντεργατικά – αντιλαϊκά μέτρα και τη διεκδίκηση των
σύγχρονων αναγκών μας. Να ενώνει την εργατική τάξη για να αυξηθεί η δυναμική
των αγώνων, να αποσπάσουμε μεγαλύτερες κατακτήσεις, να φέρουμε τα πάνω – κάτω.
Σε αυτό το
καθήκον ανταποκρίθηκε μόνο η παράταξη της ΤΑΞΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ που στηρίζεται από
το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ) που στο ΕΚΕ ήταν μειοψηφία. Η αύξηση που
είχαμε σε αυτή τη θητεία (2012 – 2015) σε σχέση με την προηγούμενη (2009 –
2012) κατατέθηκε στους αγώνες της εργατικής τάξης. Ήμασταν παρόντες σε κάθε
αγώνα που ξέσπασε. Με συνεχή δουλειά μέσα και έξω από τους εργασιακούς χώρους
και στις πύλες των εργοστασίων.
Προβάλαμε τη
γραμμή της ρήξης και της σύγκρουσης με την κυβέρνηση, την ΕΕ, το μεγάλο κεφάλαιο
και τους μηχανισμούς τους. Αποκαλύψαμε το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα είναι
ασυμβίβαστα με τα δικαιώματα και τις ανάγκες του λαού. Συγκρουστήκαμε με τις
λογικές της «ταξικής συνεργασίας» και του «εταιρισμού» ανάμεσα στην εργατική
τάξη και το κεφάλαιο. Αντιπαλέψαμε το συμβιβασμό, τη λογική του «μικρότερου
κακού», το ρίξιμο των απαιτήσεων και προβάλαμε διεκδικήσεις με βάση τις
σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και του λαού. Αναδείξαμε το ρόλο της
εργατικής τάξης ως εμπροσθοφυλακή του κινήματος, που μπορεί να εκφράσει τα
συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού,
των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, της νεολαία, των γυναικών.
των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, της νεολαία, των γυναικών.
Με αυτό το
περιεχόμενο, σε αυτά τα 3 χρόνια:
·
Ανακλήθηκαν
απολύσεις, ακυρώθηκαν μειώσεις, υπήρξαν ακόμα και κατακτήσεις μέσα σε εργασιακούς
χώρους.
·
Νέοι εργαζόμενοι
γράφτηκαν στα κλαδικά σωματεία, ενώ ιδρύθηκαν 2 επιχειρησιακά σωματεία μέσα σε
μεγάλους εργασιακούς χώρους (ΝΗΡΕΑΣ, ΖΟΥΡΑΣ).
·
Οργανώσαμε παρεμβάσεις,
στο Δήμο για την απαλλαγή των ανέργων από δημοτικά τέλη και άλλα μέτρα
ανακούφισης, για να παρέχεται στα σχολεία ένα γεύμα σε όλα τα παιδιά
·
Κάναμε δεκάδες
παρεμβάσεις στη ΔΕΗ για επανασυνδέσεις ρεύματος.
·
Πραγματοποιήσαμε
δεκάδες κινητοποιήσεις στην Εφορία ενάντια στα χαράτσια και τη φοροληστεία,
στον ΟΑΕΔ για τους ανέργους, στο Νοσοκομείο για τα προβλήματα της Υγείας, στα διόδια
για την κατάργησή τους.
·
Διοργανώσαμε
πολλές εκδηλώσεις – συγκεντρώσεις για τα ζητήματα της ανεργίας, της υγείας, της
παιδείας, τα ναρκωτικά, για τα δικαιώματα των γυναικών, ενάντια στις
ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη μέση ανατολή και για άλλα λαϊκά προβλήματα.
·
Οργανώσαμε την
πάλη ενάντια στη δράση της φασιστικής – ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής,
αποκαλύψαμε το ρόλο της ως μακρύ χέρι των βιομήχανων και του συστήματός τους.
·
Σταθήκαμε
αλληλέγγυοι με όλες μας τις δυνάμεις σε κάθε χώρο δουλειάς που είχε προβλήματα,
που κινητοποιούνταν. Συγκρουστήκαμε με τις δυνάμεις καταστολής και τους
απεργοσπαστικούς μηχανισμούς της εργοδοσίας.
·
Με εξορμήσεις,
περιοδείες, συνελεύσεις, δώσαμε τη μάχη για να αποκαλύψουμε σε ακόμα
περισσότερους ότι η μόνη λύση είναι να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.
Σε όλη αυτή
τη δράση ακόμα περισσότεροι συμπορεύτηκαν με το ΠΑΜΕ ακόμα και αν δεν συμφωνήσαμε
σε όλα. Η μεγαλύτερη επιβεβαίωση ήταν
η πραγματικά συγκλονιστική συμμετοχή περισσότερων από 20 Σωματείων και φορέων
του εργατικού – λαϊκού κινήματος από την περιοχή μας στο μεγαλειώδες
συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την 1η ΝΟΕΜΒΡΗ στο Σύνταγμα.
Όλη αυτή η
δράση, που είναι μονόδρομος για την άμεση ανακούφιση αλλά και το μέλλον της
εργατικής τάξης, υπονομεύτηκε και πολεμήθηκε από την πλειοψηφία της διοίκησης
του ΕΚΕ ΠΑΣΚΕ – ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, αλλά και τη ΔΑΚΕ. Τόσο οι πρώτοι όσο και οι
δεύτεροι κινήθηκαν στη λογική της διαχείρισης του συστήματος, της μείωσης των
απαιτήσεων των εργαζομένων.
Ειδικότερα, η παράταξη της ΠΑΣΚΕ – ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ:
·
Καλλιέργησε
αυταπάτες ότι μια αλλαγή κυβέρνησης μπορεί να λύσει τα καθημερινά προβλήματα. Για
να αναβαθμίσουν τον ρόλο τους άπλωσαν γέφυρες επικοινωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ που
φαινόταν ότι θα κερδίσει τις εκλογές όπως και με τα στελέχη του στο συνδικαλιστικό
κίνημα.
·
Μετέτρεψαν το ΕΚΕ
σε εκλογικό κέντρο δύο φορές: Η πρώτη, στις δημοτικές εκλογές με την παράταξη
«ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ» η οποία λαθραία προβλήθηκε σαν «παράταξη του ΕΚΕ», επιδιώκοντας
να υποκαταστήσουν το ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος και να εξαπατήσουν τους
εργαζόμενους. Η δεύτερη, στις βουλευτικές εκλογές κατά τις οποίες κατάντησαν το
ΕΚΕ μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ με τον οποίο ήταν υποψήφιοι.
·
Μετά τη
διαμόρφωση του κυβερνητικού σχήματος ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κάλεσαν δύο (2) φορές σε
συγκεντρώσεις στήριξης της συγκυβέρνησης επιβεβαιώνοντας ξεδιάντροπα το ρόλο
τους ως ο νέος κυβερνητικός – εργοδοτικός συνδικαλισμός!!!
·
Μίλαγαν για
καλούς και κακούς καπιταλιστές, πολλές φορές αναφερόμενοι στον ίδιο εργοδότη σε
διαφορετικές στιγμές (πχ ΓΑΛΗΝΟΣ, ΣΕΛΜΑΝ!!!). Στην ιστοσελίδα τους υπάρχουν
ευχαριστήρια σε επιχειρηματίες και βιομήχανους που πρόσφεραν προϊόντα στα παραμάγαζα
του ΕΚΕ που ονομάζουν «δομές αντιμετώπισης της φτώχειας»!!!
·
Έχουν σοβαρή
ευθύνη για την κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας στο εμπόριο, γιατί ψήφισαν το
καλοκαίρι του 2013 ανάλογη πρόταση του Εμπορικού Συλλόγου ανοίγοντας έτσι το
δρόμο.
·
Μπήκαν μπροστά
στη διαχείριση της ακραίας φτώχειας και, αντί να οργανώσουν την πάλη των
ανέργων, λειτούργησαν σαν «αμορτισέρ» εκτόνωσης. Σε αυτή την κατεύθυνση
στήριξαν την απαλλαγή του κράτους από την υποχρέωσή του σε προνοιακές δομές
υλοποιώντας προγράμματα του ΕΣΠΑ για συσσίτια, αστέγους, άπορους. Έβαλαν το
λογότυπο του ΕΚΕ να φιγουράρει δίπλα στην αστερόεσσα της ΕΕ. Για να πάρουν και
να διαχειριστούν τις 850.000€ του ΕΣΠΑ για το 2014, έγιναν συνεταιράκια με τη
λυκοσυμμαχία της ΕΕ που ευθύνεται για τα δεινά των εργαζομένων, για την ανεργία
και την ανέχεια!!!
Μέσα στους χώρους δουλειάς οι άλλες δυνάμεις
καλλιέργησαν τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια.
·
Σε μια σειρά
εργοστασιακά σωματεία που έχουν την πλειοψηφία μετέτρεψαν αρκετές 24ωρες
πανεργατικές απεργίες σε ολιγόωρες στάσεις εργασίας.
·
Πρωταγωνιστούν
στον εκφυλισμό στα συνδικάτα: Τα χρησιμοποιούν ως μηχανισμό παραγωγής
αντιπροσώπων, αποφεύγουν τα Διοικητικά Συμβούλια και τις Συνελεύσεις των
εργαζομένων. Υπάρχουν σωματεία που ελέγχονται από αυτές τις δυνάμεις και που από
εκλογές σε εκλογές δεν κάνουν ούτε ένα ΔΣ, πόσο μάλλον Συνέλευση, δε βγάζουν
ούτε μία ανακοίνωση.
·
Παρόμοια ήταν και
η λειτουργία του ΔΣ του ΕΚΕ με μια σειρά αποφάσεις που πάρθηκαν αυθαίρετα από
την πλειοψηφία χωρίς να έχει συνεδριάσει του ΔΣ.
Μέχρι το προηγούμενο συνέδριο, οι άλλες δυνάμεις,
είχαν τις ταμπέλες της
ΠΑΣΚΕ – ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ και της ΔΑΚΕ. Σε αυτές τις εκλογές εμφανίζονται όλοι τους μαζί ως ΕΜΕΙΣ – ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Εντάσσεται στο σχεδιασμό για την αναμόρφωση του συνδικαλιστικού κινήματος έτσι ώστε αυτό να αντιστοιχηθεί στην κυβερνητική εναλλαγή και να έχει η κυβέρνηση ένα σίγουρο στήριγμα, το νέο κυβερνητικό – εργοδοτικό συνδικαλισμό. Σε αυτή την κατεύθυνση δε διστάζουν να συμπορευτούν μέχρι πρότινος «αντίπαλες» δυνάμεις (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΕΜΕΙΣ, ΣΥΡΙΖΑ). Δε διστάζουν να έχουν στο ψηφοδέλτιό τους συνδικαλιστές με «περγαμηνές» στο ξεπούλημα των εργατικών δικαιωμάτων, συνδικαλιστές που έχουν θητεία σε συνδικαλιστικά όργανα που έχουν υπογράψει μειώσεις μισθών (πχ Ο.Ι.Υ.Ε. -7%).
ΠΑΣΚΕ – ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ και της ΔΑΚΕ. Σε αυτές τις εκλογές εμφανίζονται όλοι τους μαζί ως ΕΜΕΙΣ – ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Εντάσσεται στο σχεδιασμό για την αναμόρφωση του συνδικαλιστικού κινήματος έτσι ώστε αυτό να αντιστοιχηθεί στην κυβερνητική εναλλαγή και να έχει η κυβέρνηση ένα σίγουρο στήριγμα, το νέο κυβερνητικό – εργοδοτικό συνδικαλισμό. Σε αυτή την κατεύθυνση δε διστάζουν να συμπορευτούν μέχρι πρότινος «αντίπαλες» δυνάμεις (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΕΜΕΙΣ, ΣΥΡΙΖΑ). Δε διστάζουν να έχουν στο ψηφοδέλτιό τους συνδικαλιστές με «περγαμηνές» στο ξεπούλημα των εργατικών δικαιωμάτων, συνδικαλιστές που έχουν θητεία σε συνδικαλιστικά όργανα που έχουν υπογράψει μειώσεις μισθών (πχ Ο.Ι.Υ.Ε. -7%).
Η εξέλιξη αυτή πρέπει να προβληματίσει όλους τους
εργαζόμενους, να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του. Δεν ένωσαν μόνο τις δυνάμεις τους, αλλά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ένωσαν την από κοινού
γραμμή τους απέναντι στο ταξικό κίνημα και τους εργαζόμενους. Συνεχίζουν να
υπερασπίζονται το σύστημα που σκοπό του έχει το κέδρος και τον ανταγωνισμό.
Διεκδικούν μέτρα ίδια με αυτά που διεκδικούν οι βιομήχανοι. Ο επικεφαλής της
παράταξής τους και σημερινός πρόεδρος του ΕΚΕ σε συνέντευξή του ως υποψήφιος
του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές, δήλωνε ότι «όσους πιο πολλούς εργαζόμενους έχεις, τόσο πιο μικρή πρέπει να είναι η
φορολογία σου απέναντι στα κέρδη» ενώ έταζε στο μεγάλο κεφάλαιο
εισφοροαπαλλαγές!!!
Καλούμε τους
αντιπροσώπους που θα πάρουν μέρος στο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας να
αναλογιστούν ότι εκπροσωπούν εργαζόμενους που βιώνουν στο πετσί τους την
εκμετάλλευση. Είναι αδιανόητο να στηρίξουν αυτές τις δυνάμεις.
Η μόνη ελπίδα βρίσκεται στην ανασύνταξη και την
αναζωογόνηση του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος. Εγγύηση για αυτό είναι
η αλλαγή συσχετισμών, η ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ στα Σωματεία, τα
Εργατικά Κέντρα, τις Ομοσπονδίες, παντού. Ακόμα και αν κάποιος κρατάει τις
επιμέρους διαφωνίες του, είναι σίγουρο ότι συμφωνεί στην ουσία, είναι σίγουρο
ότι διαφωνεί με τα έργα και τα λόγια της πλειοψηφίας. Αυτή η συμφωνία πρέπει να
εκφραστεί και στην πράξη για να μπει ένα ακόμα λιθαράκι στην οργάνωση της
ταξικής πάλης.
Συνάδελφοι,
Ας αναλογιστούμε τα επιτεύγματα της επιστήμης και της
τεχνολογίας που υπάρχουν σήμερα, την αύξηση της παραγωγικότητας, της
δυνατότητες που υπάρχουν για να ζήσουμε πραγματικά μια τελείως διαφορετική ζωή
που πολλές φορές την έχουμε ονειρευτεί για εμάς και τα παιδιά μας. Εμπόδιο
είναι ότι τον πλούτο που παράγουμε τον καρπώνονται μια χούφτα αρπακτικά. Αυτό
τον πλούτο διεκδικούμε γιατί μας ανήκει. Στην περιοχή μας μεγάλοι βιομηχανικοί
όμιλοι έχουν κλείσει όχι γιατί δεν είναι απαραίτητα τα προϊόντα τους στον
άνθρωπο, αλλά γιατί δεν βγαίνει το αναμενόμενο κέρδος (πχ ΤΣΙΜΕΝΤΑ). Είναι
αδιανόητο να βολευτούμε με τα ψίχουλα που μπορεί να μας δώσουν, να παραιτηθούμε
από την ίδια μας τη ζωή. Ο δρόμος του ταξικού αγώνα είναι δύσκολος όμως
φανερώνει την τεράστια δύναμη που έχει η εργατική τάξη αλλά δεν την έχει
χρησιμοποιήσει ακόμα!!! Έχουμε τη δύναμη
να φέρουμε τα πάνω – κάτω. Μόνο η ενίσχυση της ΤΑΞΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, της παράταξης
που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ υπηρετεί αυτό το σκοπό.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
Βασικό μισθό
751€ ως βάση για αυξήσεις, επαναφορά κλαδικών συμβάσεων στα επίπεδα 2009.
Υποχρεωτικότητα
των ΣΣΕ και εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας σύμβασης.
ΟΧΙ σε
απελευθέρωση ωραρίου και ΟΧΙ κατάργηση της Κυριακής αργίας. Να μην ανοίγουν τα
καταστήματα σε καμία περιοχή της Εύβοιας την Κυριακή. 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο.
Επίδομα
ανεργίας 600€ για όλους τους ανέργους, για όλο το διάστημα της ανεργίας.
Να
καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ ή όπως αλλιώς βαφτιστεί και όλα τα χαράτσια.
Αποκλειστικά
Δημόσια και Δωρεάν παιδεία, υγεία, πρόνοια. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο
ΙΚΑ της περιοχής, στα Νοσοκομεία και σε όλες τις υπηρεσίες υγείας στο Νομό. Σε
όλα τα σχολεία, σε όλο το Νομό, να χορηγείται ένα γεύμα σε όλα τα παιδιά.
Αλληλεγγύη
στον αγώνα των εργαζομένων από τα κλειστά εργοστάσια και τις άλλες επιχειρήσεις
του νομού για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά.
ΕΝΙΣΧΥΣΤΕ
ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου