Από το 1985 ήδη οι ΗΠΑ επέλεξαν τον Ανδρέα Παπανδρέου ως τον βασικό πυλώνα
της πολιτικής τους. Οπότε ο ρόλος της δεξιάς ήταν άλλοτε συμπληρωματικός και
άλλοτε... ενοχλητικός στα σχέδιά τους (βλ. εκπαραθύρωση του Μητσοτάκη για το
Γιουγκοσλαβικό και του Καραμανλή για το Μπουργκάς κ.λπ.).
Ο Σαμαράς, όπως και
οι προκάτοχοί του,
μόνο εμπόδια θα φέρει στις προσπάθειες των τροϊκανών. Κι
αυτό γιατί η τυχόν παρουσία του σε κυβερνητικό ρόλο θα σπάσει το σημερινό
αρραγές μέτωπο (ΜΜΕ, συνδικάτα κ.λπ.) που τους υποστηρίζει μέσω του Γιώργου
Παπανδρέου. Εκτός και αν ο Αντώνης Σαμαράς προσχωρήσει ανοιχτά 100% στην
πολιτική του ΓΑΠ και της ομάδας του. Στην περίπτωση όμως αυτή δεν μπορεί να
γνωρίζει κανείς πόσοι νεοδημοκράτες θα τον ακολουθήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου