Η επίσκεψη του προέδρου της Κύπρου στο Ισραήλ δεν αφορά μόνο τις δύο χώρες, όπως θέλουν να την παρουσιά σουν οι μικρόψυχοι. Ανώτατοι αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον, τις Βρυξέλλες, την Άγκυρα και άλλες πρωτεύουσες αναμένουν με αγωνία –όσο κι αν κάνει εντύπωση– τα αποτελέσματα των συνομιλιών του κ. Χριστόφια με τους ηγέτες του Ισραήλ, καθώς αυτά δεν θα επηρεάσουν μόνο τις γειτονικές χώρες, αλλά η επίδρασή τους θα φτάσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία και τα μεγάλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το Ισραήλ, που έχασε από τη μια στιγμή στην άλλη τη σύμμαχο Τουρκία, έδρασε άμεσα –όπως θα έκανε κάθε σοβαρή χώρα– και αναζήτησε συμμάχους στην περιοχή, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα «πνιγόταν» και από τη θάλασσα και κυρίως από τον αέρα. Η ανανέωση της συμφωνίας με την Ελλάδα, που επιτρέπει τις ασκήσεις των πολεμικών αεροπλάνων τους πάνω από την Κρήτη, ανακούφισε τους Ισραηλινούς και τους έδωσε τη δυνατότητα να συνεχίσουν το πρόγραμμα εκπαίδευσης που είχε διακόψει μέσα σε μία νύχτα η Άγκυρα. Αν πιστέψουμε την εφημερίδα New York Times, οι δοκιμές γίνονται για να εκπαιδευτούν οι Ισραη λινοί πιλότοι στην περίπτωση που κληθούν να καταστρέψουν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Εκτός αυτής της συμφωνίας, η Αθήνα έδειξε δειλία να ανταποκριθεί στις ανάγκες του Ισραήλ και, σύμφωνα με στρατιωτικούς παρατηρητές, έχασε έτσι την ευκαιρία να προστατεύσει τα συμφέροντά της.
Αντίθετα, η μικρή και ημικατεχόμενη Κύπρος ανταποκρίθηκε άμεσα στην έκκληση του Ισραήλ για συνεργασία και το πλέον σημαντικό, που αποκαλύπτεται για πρώτη φορά και δεν επιδέχεται την παραμικρή αμφισβήτηση, δεν ενημέρωσε την ελληνική κυβέρνηση για τις αποφάσεις της. Το έπραξε όταν υλοποιήθηκαν και είχαν υπογραφεί οι συμφωνίες. Ο κ. Χριστόφιας πίστεψε και συνέχισε τους ενεργειακούς σχεδιασμούς του προκατόχου του, και μπόρεσε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που του δόθηκε όταν σημειώθηκε η τουρκο-ισραηλινή σύγκρουση στη Μεσόγειο. Παρά το γεγονός ότι, λόγω ιδεο λογίας, ήταν πάντα αντίπαλος του Ισραήλ και βοήθησε προσωπικά και μέσω του ΑΚΕΛ το δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων, εντούτοις δεν φοβήθηκε να απαντήσει θετικά στην πρόταση συνεργασίας του Τελ Αβίβ. Σε αντίθεση με τον Έλληνα πρωθυπουργό που επέλεξε να μην δια ταράξει τη σχέση του με τον Ταγίπ Ερντογάν, έστω κι αν οι Τούρκοι δεν ανταποκρίνονται σε κανένα θέμα που επιχειρεί να οδηγήσει σε διευθέτηση ο κ. Παπανδρέου. Οι προκλητικές δηλώσεις του Αχμέτ Νταβούτογλου έπεισαν ακόμα και αυτούς που του προσφέρουν βήμα για να επιχειρηματολογήσει εναντίον της Ελλάδας, ότι είναι ένας επικίνδυνος εχθρός του Ελληνισμού.
Μου έλεγε ένας σημαντικός Ελληνοαμερικανός ακαδημαϊκός που ρωτήθηκε από τους φοιτητές του «εάν είναι δυνατόν να υπάρξει ελληνοτουρκική συνεργασία στο Αιγαίο», ότι τους απάντησε ως εξής: «Είναι δυνατόν να υπάρξει συνεργασία που θα κάνει καλό και στις δύο χώρες. Συμφέρει την Ελλάδα να τα βρει με την Τουρκία, αλλά δεν συμφέρει την Τουρκία. Εάν η Ελλάδα παραχωρήσει ολόκληρο το Αιγαίο στην Τουρκία, δεν θα το δεχτεί, γιατί τη θέλει μόνιμο εχθρό της. Όταν λυθεί η ελληνοτουρκική διαφορά στο Αιγαίο, η Ελλάδα θα μειώσει κατά 3/4 τις στρατιωτικές της δαπάνες και θα γίνει ένα αρκετά πλούσιο κράτος. Αυτό δεν το επιθυμεί η Τουρκία και γι’ αυτό δεν θέλει να πάει στη Χάγη· όχι γιατί θα χάσει, αλλά γιατί θα δεσμευτεί να υπακούσει στην απόφαση του Δικαστηρίου».
Οι συμμαχίες στη Μεσόγειο αλλάζουν. Στη Λευκωσία το αντιλήφθηκαν νωρίς και άδραξαν την ευκαιρία. Στο Μαξίμου παραμένουν κολλημένοι στον Ερντογάν. Είναι λάθος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου