ΔΑΚΕΠΕ: Αγώνας για Δημοκρατία και Εθνική Ανεξαρτησία

Συμπληρώνονται φέτος τριάντα οχτώ (38) χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973. Η ελληνική νεολαία με μπροστάρηδες τους φοιτητές και τους μαθητές αγωνίστηκε και συγκρούστηκε με το δικτατορικό καθεστώς και πάλεψε για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ.

Το σύνθημα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» στα χείλη των διαδηλωτών δήλωνε την πίστη τους σε ιδανικά και τη θέλησή τους για ένα καλύτερο αύριο. Ο ελληνικός λαός ενωμένος πολέμησε και νίκησε την τυραννία.

Έστειλε το μήνυμα: «ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ».

Ακολούθησε ο «Αττίλας», η κυπριακή τραγωδία το καλοκαίρι του 1974 και αμέσως μετά η επαναφορά της Δημοκρατίας στον τόπο με τον αείμνηστο Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή που έβαλε τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης και σφυρηλάτησε την εθνική ενότητα και ομοψυχία.

Σήμερα, τριάντα οχτώ (38) χρόνια μετά, το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου παραμένει διαχρονικό και επίκαιρο. Ο ελληνικός λαός αγωνίζεται να διαφυλάξει την ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και παλεύει για ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου, με την επικίνδυνη για τον τόπο πολιτική του, δημιούργησε τα δύο τελευταία χρόνια τραγικά αδιέξοδα. Μετέτρεψε σε οικονομική κρίση το πρόβλημα χρέους της Ελλάδας. «Υποδούλωσε» τη χώρα στην Τρόικα. Βρισκόμαστε σε μια ιδιότυπη «οικονομική» κατοχή. Τα διαδοχικά, ταπεινωτικά «Μνημόνια» υποθηκεύουν το μέλλον του τόπου. Η Ελλάδα χλευάζεται και υποτιμάται διεθνώς. Η κοινωνία μας βρίσκεται σε απόγνωση. Ο τόπος ζει πρωτοφανές πισωγύρισμα.

Η ακρίβεια, η ανεργία, η ύφεση και η άγρια φορολογία καλπάζουν. Οι εργαζόμενοι χάνουν κατακτήσεις ετών.

Η άδικη και ανάλγητη πολιτική των περικοπών σε Παιδεία, Υγεία και Κοινωνική Πρόνοια οδηγεί στο συμπέρασμα ότι «ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ= ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ».

Η κοινωνία αγωνίζεται και αγωνιά, παρά τα φοβικά σύνδρομα που καλλιεργεί η κυβέρνηση. Η επιστράτευση των δυνάμεων καταστολής με ξύλο και δακρυγόνα εντάσσονται στην προσπάθεια «φίμωσης και χαλιναγώγησης» του λαού μας.

Τα «παπαγαλάκια» στα φιλοκυβερνητικά Μ.Μ.Ε. υποθηκεύουν τις ζωές μας εμφανίζοντας τα ασήμαντα σε σημαντικά και τα σημαντικά σε ασήμαντα.

Βαφτίζουν τις απολύσεις «εφεδρεία», την οικονομική εξάρτηση «κούρεμα», την ταπείνωση και το ξεπούλημα   της δημόσιας περιουσίας «οικονομική βοήθεια», την εξαθλίωση του λαού μας «σωτηρία».

Τα είκοσι ένα (21) από τα τριάντα εφτά (37) χρόνια της μεταπολίτευσης οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ διόγκωσαν το χρέος, τα ελλείμματα και επέβαλαν το κόμμα στο κράτος. Έθαψαν έννοιες όπως αυτή της αξιοκρατίας.

Σήμερα:

•           η κοινωνία μας αναζητά  πρότυπα, ιδανικά και αξίες.

•           είμαστε υποχρεωμένοι να διαφυλάξουμε  την ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΕΝΟΤΗΤΑ και την ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ.

•           οφείλουμε να μετατρέψουμε την αντίσταση και την αγανάκτηση σε δημιουργία και να αγωνιστούμε για καλύτερη Παιδεία, για καλύτερες συνθήκες ζωής και ποιοτικότερη Δημοκρατία.

•           πρέπει να σταματήσουμε αυτούς που μας «κλέβουν» τη ζωή.

Οι Έλληνες διαχρονικά απέδειξαν ότι είναι ένας περήφανος λαός και δεν δέχονται ζυγό, ταπείνωση και προσβολή.

Το ένδοξο ιστορικό μας παρελθόν φωτίζει και χαράζει δρόμους για το μέλλον.

Δε λυγίζουμε, δε σκλαβωνόμαστε… Δυνατοί ξανά… γιατί:

«Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει, ούτε αλυσίδες στου Ρωμιού και στ’ αγεριού το πόδι» (Μ. Θεοδωράκη «ΤΑ ΛΙΑΝΟΤΡΑΓΟΥΔΑ ΤΗΣ ΠΙΚΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ»).