Με
την αναμενόμενη δημοσίευση των ψηφοδελτίων της, η Αριστερά τίθεται στην τελική
ευθεία της μάχης, που εδώ και
τουλάχιστον πέντε χρόνια με συνέπεια και συνέχεια δίνει.
Θα καταφέρει στην
χώρα «πειραματόζωο» του Ευρωπαϊκού Νότου
να σπάσει τους δεσμούς κυριαρχίας που έχουν επιβάλλει ο Νεοφιλελευθερισμός
και οι υποτακτικοί του;
Θα σταματήσει την ανθρωπιστική κρίση
και θα ανοίξει τον δρόμο για προοδευτικούς μετασχηματισμούς
στη χώρα και την Ευρώπη;
Ή θα διαιωνιστεί
η μνημονιακή λαίλαπα και η επικυριαρχία σε βάθος χρόνου των πολιτικών
συστημικών δυνάμεων;
Θα
μιλάμε για άλλη μια χαμένη ευκαιρία της
Αριστεράς;
Αποδεχόμαστε
πώς στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ όσα συμβαίνουν στο παρόν, έχουν «γονιμοποιηθεί» σε πρωθύστερο
χρόνο. Συναρτώνται από τους αντίπαλους. Εξαρτώνται από τους κατέχοντες «χρήμα-εξουσία»,
και την συγκυρία. Διαμορφώνονται όμως και από την δική σου ικανότητα να «κερδίζεις»
τον κυρίαρχο λαό στις κάλπες , αλλά και την επόμενη μέρα . Πως δεν έχεις
δεύτερη ευκαιρία. Πως η απόσταση κορυφή- τάρταρα «ένα τσιγάρο δρόμος».
Τα δεδομένα είναι ήδη
γνωστά :
α) Το πολιτικό σκηνικό : Το
ζούμε. Ακραία πόλωση. Προώθηση του ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΦΟΒΟΥ και αυτοματισμού. Άκρατη
κινδυνολογία. Εξωτερικές επεμβάσεις, ακόμα και δημιουργία τεχνητών εντάσεων σε
Εθνικά θέματα. Πλήρης διαπλοκή οικονομικών συμφερόντων – πολιτικών προσώπων –
Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Δημιουργία ΝΕΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ – Αναχωμάτων. Υπονόμευση
σχημάτων και κομμάτων που εν δυνάμει θα μπορούσαν να αποτελέσουν Κυβερνητικούς
Συμμάχους. Αποπροσανατολισμός ενδιαφέροντος και συνειδήσεων. Προβοκάτσιες.
β) Η Κοινωνία : ‘Έχει εναποθέσει στον ΣΥΡΙΖΑ και στον «αρχηγό» του, τις ελπίδες της
για ΣΩΤΗΡΙΑ και ΛΥΤΡΩΣΗ. Το αποτυπώνει
στις δημοσκοπήσεις και στην καθημερινή της έκφραση και λειτουργία. Οι πολιτικές
δυνάμεις του κατεστημένου – εντός και εκτός χώρας – το έχουν αποδεχθεί. Για
αυτό και προσπαθούν να ματαιώσουν την δημιουργία ρεύματος Αυτοδυναμίας, την
δημιουργία βιώσιμων λύσεων προοπτικής για τον λαό και τον τόπο. Προσπαθούν να
δημιουργήσουν την εκ των προτέρων ηθική υπονόμευση του «νικητή» να μην γίνει
«ηγεμόνας», τις προϋποθέσεις «αξιοπρεπούς» απόσυρσης του φθαρμένου πολιτικού τους προσωπικού, τις
εναλλακτικές του συστήματος για την
μεθεπόμενη μέρα. Στρέφεται, εδώ και
καιρό, στον ΣΥΡΙΖΑ. Τον δοκιμάζει, επιδοκιμάζοντάς τον. Αλλά δεν έχει πεισθεί
και για αυτόν και δεν του δίνει, ακόμα, «αέρα αυτοδυναμίας» στα πανιά του,
είναι κρατημένη. Όχι γιατί δεν πείθεται από τα επαγγελόμενα.
Οι σχέσεις εμπιστοσύνης ακόμα δεν
έχουν οικοδομηθεί. Η «βίαιη ενηλικίωση και ωρίμανση του» δεν έχει επιτευχθεί. Και αυτό έχει να
κάνει με καθημερινές λειτουργίες και συμπεριφορές, ατομικές και συλλογικές,
τοπικά και κεντρικά, έχει να κάνει με την Εκπροσώπηση
του ΣΥΡΙΖΑ.
Βοηθάνε
, άραγε, στην οικοδόμηση σταθερούς και υγιούς εμπιστοσύνης στο λαό και τον
ΣΥΡΙΖΑ,
▪ η
ομφαλοσκόπηση της επόμενης Κυβερνητικής μέρας από την σκοπιά διάταξης των
δυνάμεων στο σύμπλεγμα εξουσίας και διαμοίρασης ρόλων ή η επιλογή της πιο
πλατειάς συσπείρωσης όλων των Κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων στο σήμερα για
την επίτευξη όσο το δυνατόν μεγαλύτερης και σε βάθος εκλογικής νίκης;
▪ η
υπεροψία μιας διαφαινόμενης νίκης και η διαμόρφωση νέων εσωκομματικών
ισορροπιών από «τα δώρα» που αυτή θα φέρει, ή η συστράτευση όλων όσων έχουν να
επωφεληθούν κοινωνικά από αυτήν για να συμβάλλουν στην εξασφάλιση της;
▪ η
αμφισημία «πληθωρικού» λόγου, που
συσκοτίζει, δημιουργεί ερωτήματα και δημιουργεί αμφιταλαντεύσεις ή η καθαρότητα
μιας σαφούς , λιτής, έστω και με αποδοχή
άγνοιας ή ημιτέλειας έκφρασης ;
▪ η
διγλωσσία και εικονική ομοφωνία επί ενός ασταθούς ΟΛΟΥ που την επόμενη κιόλας
μέρα και στην πρώτη αναποδιά κινδυνεύει να γίνει αμφισβητούμενο ή η ευθαρσώς
πολιτική συμφωνία επί ΕΝΟΣ
συγκεκριμένου, μικρού έστω , οριοθετημένου επίδικου ;
▪ η
ανάδειξη του συμπεφωνημένου ή η προετοιμασία για την αντιπαράθεση επί του
αντιτιθέμενου;
▪ η
αντιδιαλεκτική λογική ότι όλα θα εξελίσσονται όπως έχουν σχεδιασθεί «επί χάρτου
και γραφείου» ή ο σεβασμός στην δυναμική της κοινωνικής και πολιτικής
καθημερινότητας και πραγματικότητας, και άρα η ετοιμότητα για την αντιμετώπισή τους;
‘Έχουν να κάνουν όπως τα συναισθάνεται ο
κόσμος, με τα πρόσωπα του ΣΥΡΙΖΑ :
▪ Είναι
υγιές ο μεγάλος αριθμός συνωστιζόμενων υποψήφιων Βουλευτών στις σχετικές λίστες
που διαμορφώθηκαν με επίπεδο μάλιστα αναφοράς την οργανωμένη βάση του κόμματος;
Υπάρχει συναίσθηση της ευθύνης να είναι κάποιος υποψήφιος Βουλευτής; Έχει με αυτογνωσία
μετρήσει το μπόι του και την αποδοχή του στην κοινωνία, αν μπορεί πραγματικά να
την εμπνεύσει και να την εκπροσωπήσει; Τι φέρνει και τι διώχνει μια
υποψηφιότητά του, αριθμητικά - ποσοτικά και ποιοτικά σε σχέση με τον
ομολογημένο πολιτικό στόχο; Από πού και προς τα πού; Και στην περίπτωση μάλιστα
που εκλεγεί νοιώθει έτοιμος και ολοκληρωμένος
να υπερασπισθεί τα λαϊκά συμφέροντα στον συγκεκριμένο αστικό θεσμό; Έχει κάποιο
νόημα η συνεχής προσφορά των ίδιων και ίδιων ονομάτων κατά το γνωστόν «όπου
γάμος και χαρά , η Βασίλω Πρώτη» ; Έχει κάποιο νόημα, αριστεροί άνθρωποι που
λίγο καιρό πριν η κοινωνία τους εμπιστεύθηκε θέσεις ευθύνης, ως αιρετοί, αυτοί
σήμερα , τόσο εύκολα να εγκαταλείπουν τους θεσμούς που τάχθηκαν να υπηρετήσουν; Ή μήπως πίσω
από την διαθεσιμότητα, κρύβετε και η φιλόδοξη ετοιμότητα πιθανής ανάληψης αρμοδιοτήτων
στον μελλοντικό Κυβερνητικό μηχανισμό ;
▪ Βοήθησε
στην κατεύθυνση αυτή η οργανωτική διαδικασία που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ; Τον έφερε
σε ώσμωση με την κοινωνία μέσω μιας βαθιάς συμμετοχικής δημοκρατικής
λειτουργίας με σαφείς, ενιαίους ,
πολιτικούς κώδικες και αρχές , που θα αναδείκνυε το κοινωνικά ωφέλιμο ή λειτούργησε ως «κριτική επιτροπή» εντός
«στενών κομματικών γραφείων» ,όπου πρυτάνευε
το μικροκομματικό συμφέρον και το ατομικό μικρομέγαλο παραγοντιλίκι ; Η
όποια αξιολόγηση έγινε με κριτήρια σύνθεσης, συλλογικής και ενιαίας κομματικής
αποδοχής ή μέσω βάλε –βγάλε ονόματα στην ζυγαριά συσχετισμών τάσεων, ομάδων,
συνεργασιών, στο όνομα μιας πολιτικής «ισορροπίας τρόμου» σήμερα και μελλοντικά ;
▪ Συνολικά,
και με συγκεντρωμένα τα ονόματα στην Κεντρική Εκλογική Επιτροπή Αξιολόγησης ,
αποτυπώνεται αυτό που εξ αρχής και μέχρι λίγο διακηρύτταμε, για την πιο πλατιά
συσπείρωση δυνάμεων και μεμονωμένων ανθρώπων που αποδεδειγμένα με συνέπεια και
χωρίς ταλαντεύσεις, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, αντιπάλεψαν τις ασκούμενες
πολιτικές και ασπάζονται τις σημερινές μίνιμουμ θέσεις και τα προαπαιτούμενα
μας; Ή απλά διασφαλίζεται το «πέρασμα» στα ψηφοδέλτια ήδη γνωστών περιπτώσεων και ονομάτων; Θα υπάρχουν στα
ψηφοδέλτια εκείνα τα πρόσωπα που
αυθεντικά και αδιαμεσολάβητα θα εκφράζουν την σημερινή κοινωνική και πολιτική
βάση του ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας του την πολιτική εκτίναξη στο 35 και 40% του εκλογικού
σώματος ; Ή πίσω από δήθεν «καθαρότητες», «κοινοβουλευτικό ιστό εγγυημένης
πλειοψηφίας», «ευθύνες κυβερνητισμού», θα κρύψουμε τις κοινωνικές μας φοβίες,
ανακατεύοντας απλά την εσωκομματική μας τράπουλα σε μια παρτίδα πόκερ, από τα
χθεσινά όρια επιβίωσης του 4 και 5%, ίσαμε τα σημερινά γλυκόξινα όρια του 27
και 30%, που και αυτά είναι ζητούμενα και όχι καταχτημένα; Θα κάνουμε αυτό που
δεν έγινε κατορθωτό στις Αυτοδιοικητικές εκλογές;
Όλοι μας περιμένουμε.
Η
πρώτη δοκιμασία για αυτούς που θέλουν να αποτελέσουν την επόμενη ηγεσία της
χώρας, που θα φέρει τα πάνω κάτω, θα υπερασπιστεί τις λαϊκές ανάγκες, και θα κάνει τον λαό κυρίαρχο, είναι μπροστά.
Στην συγκρότηση των ψηφοδελτίων. Έτσι θα
αποδείξει πόσο εννοεί αυτά που λέει, πόσο – πρώτη αυτή – «ωρίμασε».
Σε
κάθε των περιπτώσεων , συστρατευόμενοι για την Αριστερή Ανατροπή , λαός και ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ, δεν έχουμε παρά να
επιλέξουμε τους καλύτερους που θα δοθούν
ως επιλογή.
Η
ΑΡΙΣΤΗ λύση, θα περιμένει (αν της δοθεί) την επόμενή της ευκαιρία. ΚΑΛΟΝ ΑΓΩΝΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου