Η άρνηση και η πτώση του νεοφιλελευθερισμού δεν
θα προέλθει από την επιστροφή στο «κοινωνικό κράτος» των κρατικών συνδικάτων,
που με τη διαχειριστική λογική, των
διαδρόμων της εξουσίας, της συναλλαγής, που πολλές φορές οδηγούσε στα όρια της διαφθοράς, διαπραγματεύονταν τη σιωπή τους και τη
διαμεσολάβηση της υποταγής των κυριαρχούμενων- Υπουργών, διοικητών, μεσαζόντων,
κομματικών συμφερόντων- με αντάλλαγμα
την άθλια συμμετοχή τους στην εξουσία των κρατικών μηχανισμών πάνω στους
εργαζόμενους.
Αυτό το «κοινωνικό κράτος» είχε ως πυρήνα την
απονεύρωση του ίδιου του συνδικαλιστικού κινήματος έστω και στοιχειώδους
κοινωνικού ελέγχου, τη διαστροφή των κοινωνικών αναγκών σε ανούσια κατανάλωση
και τη συμμετοχή σε ένα ανεξέλεγκτο παιχνίδι συναλλαγής με τους κρατούντες, οδήγησε την χώρα σε ένα ατελείωτο γαϊτανάκι
διαφθοράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου