Βαγγέλη, πέτυχε εσύ κι εμείς εδώ είμαστε!...

Θα τα καταφέρει ο Βαγγέλης; Ελπίζουμε πως ναι, αλλά φοβόμαστε πως όχι. Μας αρέσει ο Βαγγέλης όταν μιλάει. Έχει κάτι πάνω του που σε κάνει να κρέμεσαι από τα χείλη του. Αλλά όταν περιμένεις αυτό το κάτι, στη συνέχεια, μένεις με την αίσθηση του ανικανοποίητου. Σαν να σου υποσχέθηκαν μπακλαβά και να σου πρόσφεραν ένα σκέτο από γιουβέτσι.
Ελπίζουμε πως ο Βαγγέλης θα τα καταφέρει. Όποιος κι αν ήταν στην θέση του την ίδια ευχή θα κάναμε. Από την άλλη πλευρά, όμως, νιώθουμε σαν να λέμε περαστικά σε έναν βαριά άρρωστο. Εμείς το κάνουμε το χρέος μας, λέμε τα περαστικά, αλλά ξέρουμε ότι ο ασθενής δεν θα την γλιτώσει.

Ο κ. Βενιζέλος θα μπορούσε να είναι εκείνος πρωθυπουργός ή αλλιώς χαλίφης στην θέση του χαλίφη. Αλλά δεν είναι. Είναι υπουργός Οικονομίας και όσο το σκέφτομαι, τόσο πείθομαι ότι η κατάσταση πλησιάζει στο μη περαιτέρω. Εκτός κι αν ο κ. Παπανδρέου έχει αποφασίσει να κάνει εθνικό ήρωα τον Βαγγέλη, να του ανοίξει, δηλαδή, το δρόμο για να γίνει, επιτέλους, χαλίφης στην θέση του χαλίφη.

Μεταξύ μας, δεν πρέπει να αποκλείσουμε την έκπληξη. Όχι να άνοιξε ο κ. Παπανδρέου το δρόμο της διαδοχής στον κ. Βενιζέλο, αλλά να καταφέρει κάτι ο Βαγγέλης εκεί που απέτυχαν όλοι οι άλλοι. Ο κ. Βενιζέλος είναι ένας φιλόδοξος άνθρωπος (θεμιτό) που έχει άγνοια κινδύνου. Γι’ αυτό και δέχτηκε. Οι κ.κ. Παπαδήμος, Στουρνάρας και άλλοι που... ξέρουν, την έκαναν κανονικότατα. Μήπως, λοιπόν, ο Βαγγέλης έχει ελπίδες ακριβώς γι’ αυτό το λόγο; Επειδή μπορεί να κάνει την υπέρβαση εκεί όπου οι άλλοι έχουν αγκυλώσεις;

Υπό αυτή την έννοια και αγαπώντας τα μεγάλα στοιχήματα, θα πούμε: Βαγγέλη, όρμα κι αν τα καταφέρεις χαλάλι σου, θα σε κάνουμε και πρωθυπουργό. Νιώθουμε, βρε αδελφέ, το βάρος που κουβαλάει ο άνθρωπος και τον συμπονάμε. Ας πετύχει ο Βαγγέλης κι εμείς δεν θα είμαστε αχάριστοι. Εικόνισμα θα τον κάνουμε. Αν αποτύχει; Θα τελειώσει η προσφορά του στο Έθνος. Κι αυτό το γνωρίζουν και οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι...

Του Θανάση Μαυρίδη Πηγήcapital