Eχουμε προβλέψει την πορεία της χώρας με
ακρίβεια υποδεκάμετρου. Μια πορεία που οδηγεί σε συνεχής απόκλιση από
την στόχους του Μααστριχτ από τότε που το σύμφωνο υπογράφτηκε.
Για να κλείνει αυτή η απόκλιση στα χρόνια προ του μνημονίου ζούσαμε
σε καθεστώς διαρκούς λιτότητας με περιοδικές έκτακτες εισφορές και υψηλή
αντιπαραγωγική φορολογία.
Αυτή η πορεία απόκλισης έλαβε ώθηση από
το μνημόνιο που δημιούργησε ύφεση και επιταχύνεται συνεχώς λόγο αυτού.
Αυτό δείχνει ότι η οικονομία μας ήταν “τσιτωμένη” από πριν και
επιβεβαιώνει τα όσα είπαμε παραπάνω.
Η κατάληξη της παρούσας περιόδου είναι
έξοδος από το ευρώ,. Οι ξένοι ηγέτες τον γνωρίζουν και το προεξοφλούν
καθώς εμφανίζουν την χώρα μας ήδη ως σαν να ήταν ανέτοιμη για αυτο το
νόμισμα εξαρχής. Σε αυτο το σκηνικόη έξοδος απο το ευρώ θα μας βρει
κατεστραμμένους και με τους χειρότερους
δυνατούς όρους επανεκκίνησης. Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί ιδεοληπτικοί
και αδαείς ευρωπαϊστές κυβέρνησαν μας χρεοκόπησαν και είτε συνεχίζουν
κυβερνούν οδηγόντας την χώρα σε πέμπτο έτος ύφεσης, είτε τρομάζουν τον
κόσμο με το μέγεθος της αγνοίας τους στα οικονομικά και στην πολιτική
ενόραση.
Με αυτό το κλίμα η μόνη δυνατή επιλογή
για την Ελλάδα παρουσιάζεται ανεύθυνα μέσω δημοσκοπήσεων ως εθνική
καταστροφή. Με βεβαιότητα μπορούμε να δούμε ότι όταν θα βγούμε από το
ευρώ και η Ελληνική κοινωνία βιώσει την Εθνική καταστροφή θα πάτε όλοι
στο Γουδί. Από το ευρώ θα βγούμε γιατί τους επόμενου μήνες δεν θα
λειτουργεί τίποτα λόγο ελλείψεως χρημάτων και ακόμη και αν η 7η δόση πέσει στην αγορά θα καλύψει ελάχιστες τρύπες φέρνοντας μηδενικό αποτέλεσμα τόσο στην παραγωγή όσο και στην κατανάλωση.
Αυτή την στιγμή τα πράγματα είναι
εντελώς κρυστάλλινα και η σωστή πολιτική ορατή. Είτε η χώρα λαμβάνει
ισχυρή ευρωπαϊκή πολιτική απόφαση παραμονής στην ζώνη του ευρώ
συνοδευόμενη από άμεσα αντι-υφεσιακά ευρωπαϊκά κεφάλαια ή
Η Ελλάδα βγαίνει από το ευρώ για
να ορίσει μόνη τους όρους διαχείρισης του χρέους της με περίσσια
αδιαφορία για το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Τα δυο αυτά θέματα συνδέονται και
χρειάζονται καλλιέργεια της κοινή γνώμης στο εσωτερικό. Αποτελούν μια
αυτονόητη κίνηση οδηγεί από μονή της στην απόκτηση εκ νέου της
πρωτοβουλίας των κινήσεων.
Αλλά για να γίνει αυτό χρειάζονται
πολιτικοί άντρες με διορατικότητα και αδένες και καμία άλλη στόχευση
πλην της εθνικής. Και τα τρία βεβαίως λείπουν καθώς οι πολιτικοί μας
είναι οι ίδιοι που μας χρεοκόπησαν γιατί επέλεξαν την εκλογή τους αντί
του εθνικού συμφέροντος
Σήμερα πάλι κάποιοι εξ αυτών είναι ήδη
σε προεκλογική φάση κάποιοι είναι ακόμη σε προ-κρισιακή αφασία και
κάποιοι άλλοι εντελώς εκτός φάσης. Έτσι η χώρα κατάντησε να σέρνεται
επαίτης καθοδηγούμενη από ανθρωπάρια που παρακαλούν την Μερκελ να τα
σώσει. Η ποιοτική διαφορά που συντελείται εδώ και κάποιες εβδομάδες
και περνά απαρατήρητη από αυτούς είναι ότι υπάρχει μετάπτωσης καθώς τα
ανθρωπάρια εσε λίγο παρακαλούν την Μερκέλ να μην τα κλωτσήσει!
Στο Μεταξύ… στο ΝewsIt διαβάζουμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου