Ποιος μπορεί να βάλει όρια στην μεταλλευτική δραστηριότητα

Μέχρι χθές η αντιμετώπιση που υπήρχε από τις αρχές του τόπου, σε Βουλευτικό σε Δημοτικό αλλά και Περιφερειακό επίπεδο για θέματα που σχετίζονταν με την άσκηση της μεταλλείας στην περιοχή ήταν μονοδιάστατη.
Στις ομιλίες τους βέβαια υπήρχε πάντα η επανάληψη σαν ρεφρέν τραγουδιού της υποθετικής τους οριοθέτησης κάπου ανάμεσα στο δίλημμα να υπάρχει μόνο μεταλλευτική δραστηριότητα ή να μην υπάρχει καθόλου.

Όμως οι μεταλλευτικοί νόμοι , οι οριστικές παραχωρήσεις, οι άδειες για επιφανειακές και υπόγειες εξορύξεις , οι άδειες για εκατοντάδες γεωτρήσεις, η ανενόχλητη λειτουργία των εγκαταστάσεων επεξεργασίας και φόρτωσης βωξίτη στο Λαρνάκι, οι διευκολύνσεις στις εταιρίες και οι ελλιπείς έλεγχοι φανερώνουν ότι όλη η φροντίδα ήταν μόνο στο να γίνει η περιοχή ανεξέλεγκτα μεταλλευτική.

Στην Στρώμη για πρώτη φορά εμφανίστηκε η «κόκκινη» γραμμή κατά δήλωση των ίδιων ανθρώπων που μέχρι τώρα δεν έχουν αντιδράσει ποτέ στις επιταγές των εταιρειών. Για πρώτη φορά δηλώθηκε σε όλους τους τόνους ότι η περιοχή του πρώην Δήμου Καλλιέων θα πρέπει να εξαιρεθεί από την μεταλλευτική δραστηριότητα.
Ο Δήμαρχος Φουσέκης ανακοίνωσε ότι είναι ενάντια στις επιφανειακές εξορύξεις και γι αυτό το λόγο σκοπεύει να προσφύγει ενάντια στην τελευταία απόφαση για επιφανειακές εξορύξεις στο Κοκκινάρι της Αγίας Ευθυμίας, ενώ θα προσπαθήσει να εμποδίσει τις γεωτρήσεις στον πρώην Δήμο Καλλιέων.
Η Βουλευτής Παπαθανάση δήλωσε ότι πρέπει να βοηθήσουμε να μην γίνει η περιοχή μεταλλείο και ότι θα προσπαθήσει να αλλάξει την χωροθέτηση των μεταλλείων, ενώ θα ζητήσει και την βοήθεια του ΙΓΜΕ.
Η Αντιπεριφερειάρχης κ. Γαζή ανέφερε ότι, το χωροταξικό γέρνει πολύ υπέρ της εκμετάλλευσης του Βωξίτη και άρα κάτι πρέπει να αλλάξει, ότι σαν Φωκίδα έχουμε κάνει φοβερές εκπτώσεις και είμαστε τρομερά ανεκτικοί μέχρι τώρα στην εκμετάλλευση των μεταλλείων και ότι η καλλίτερη μελέτη είναι το βλέμμα μας άμα γυρίσεις να κοιτάξεις και δεις τι έχουν αφήσει τα μεταλλεία.
Προφανώς κάτι έχει αλλάξει αλλά άραγε…
Ο Φουσέκης ξέχασε τις θετικές γνωμοδοτήσεις της Νομαρχίας για την επιφανειακή εξόρυξη στον Βλαχοθανάση (Κόκκινο Χούμα) και το γεγονός ότι άδειασε όλα τα συρτάρια εγκρίνοντας τα πάντα λίγο πριν φύγει από την θέση του Νομάρχη?
Η βουλευτής ξέχασε ότι ψήφισε το νέο νόμο για τις Περιβαλλοντικές Αδειοδοτήσεις μόλις πριν 3 μήνες ενώ το ΙΓΜΕ που επικαλείται καταργείται από την Κυβέρνηση ?
Η δε αντιπεριφερειάρχης ξέχασε ότι για το θέμα Λαρνάκι για ακόμα μία φορά πήρε θέση σύμφωνη με την γνώμη της εταιρείας ?

Σαν Αυτοδιοικητικό κίνημα, χωρίς να ξεχνάμε, κατ' αρχάς θεωρούμε θετική αυτήν την εξέλιξη, γιατί δείχνει ότι οι πιέσεις της κοινωνίας αρχίζουν να επιβάλλουν να τεθούν φραγμοί στην μεταλλευτική δραστηριότητα που ατιμώρητα λεηλατεί κατά συρροή το περιβάλλον και τις ζωές μας. Από την άλλη όμως ο περιορισμός της προστασίας σε ένα πολύ μικρό κομμάτι της Φωκίδας, αφήνει τις υπόλοιπες περιοχές αβοήθητες στα χέρια της μεταλλευτικής βιομηχανίας που χτίζει οικονομικές αυτοκρατορίες με την επί δεκαετίες ληστρική και ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση του βωξίτη στο όνομα του εθνικού συμφέροντος. Η «τοπικοποίηση» της προστασίας του περιβάλλοντος και του διαφορετικού τύπου ανάπτυξης είναι άδικη τόσο γιατί δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες ανάπτυξης του υπόλοιπου νομού, όσο και γιατί είναι αναποτελεσματική. Όσο εύκολα ξεχωρίζεται μια περιοχή για προστασία τόσο εύκολα μπορεί να καταργηθεί αν δεν συνδέεται με τους αγώνες και την ανάπτυξη της υπόλοιπης περιοχής.
Όσοι επιθυμούν μια διαφορετική ανάπτυξη, στηριγμένη στις αρχές της ισότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης, που θα παίρνει υπόψη το δημόσιο όφελος, τη διάθεση των τοπικών κοινωνιών και τις πραγματικές ανθρώπινες ανάγκες, δεν αρκεί να αφεθούν με εμπιστοσύνη στις προθέσεις και τους χειρισμούς των τοπικών αρχόντων. Μπορούν με το συλλογικό αγώνα τους αποφασιστικά και οργανωμένα να διεκδικήσουν και να θέσουν οι ίδιοι τις πραγματικές κόκκινες γραμμές.