Ταξιδεύοντας κάποιος με λεωφορείο, περνάει έξω από ένα μοναστήρι και παρατηρεί τις καλόγριες που είναι στα χωράφια και ασχολούνται με αγροτικές δουλειές.
Ο εισπράκτορας, που βλέπει τον τύπο να τις παρατηρεί εμπεριστατωμένα, σκύβει και του λέει μυστικά.
-«Που λες, φίλε μου, αυτές οι καλόγριες είναι όλες μανούλια ψόφιες για ξέ....»
-«Και τι μ' αυτό, λέει ο τύπος; Είναι καλόγριες. Πώς μπορείς να τις πλησιάσεις;»
-«Α, μην ανησυχείς, υπάρχει κόλπο σίγουρο.
Αυριο θα πας στο μοναστήρι και μόλις δεις καμιά ξεμοναχιασμένη, θα πας και θα σταθείς μπροστά της και θα της πεις:
«είμαι άγγελος Κυρίου κι έχω εντολή να σε γ@...».
Την άλλη κιόλας μέρα, νάτος ο τύπος έξω απ' το μοναστήρι και για καλή του τύχη μια καλόγρια είναι μόνη μέσα στο χωράφι.
Κατευθείαν πάει προς το μέρος της κι ενώ αυτή ήταν σκυμμένη της λέει:
"είμαι άγγελος Κυρίου κι έχω εντολή να σε γ@...".
Αντί για απάντηση η καλόγρια σηκώνει το ράσο της, κατεβάζει την κιλότα της σκύβει στα τέσσερα κι αφήνεται.
Αμέσως ο τύπος αρχίζει άγριο πισωκ....ό.
Αφού τέλειωσε, τον έπιασαν οι τύψεις και γυρίζει και της λέει:
«Αδερφή, θέλω να σου εξομολογηθώ κάτι: δεν είμαι άγγελος κυρίου,απλά ένας περαστικός είμαι.».
«Δεν πειράζει», του απαντάει αυτή, «εξάλλου, κι εγώ δεν είμαι καλόγρια, ο εισπράκτορας είμαι!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου