ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΑΖΙ!!!

Τι ωραία που ήτανε πριν από λίγο καιρό που έλεγε ότι ήθελε, διαφωνούσε με όλα, κατήγγειλε τους πάντες και τα πάντα και κρατούσε ψηλά τη σημαία του αντιμνημονιακού αγώνα!

Τι ωραία είναι να υπόσχεσαι λαγούς με πετραχήλια, να ανακαλύπτεις «επαναδιαπραγματεύσεις» και «νέα μίγματα οικονομικής πολιτικής». Να ακουμπάς τα ευαίσθητα κύτταρα του χαϊδέματος της αγωνίας του καθένα και να αφήνεις ένα απροσδιόριστο ενδεχόμενο να υπάρξουν καλύτερες ημέρες για όλους μας.

Τι ωραία να τρως σφαλιάρες από τους ομογάλακτους λαϊκό- δεξιούς της μητέρας Ευρώπης, από τους σημερινούς δυνάστες μας δηλαδή, αλλά εσύ να κλείνεις το μάτι πονηρά  και να κοροϊδεύεις τον απλό άνθρωπο.

Τι ωραία να λες ότι υπάρχουν και άλλες λύσεις, ότι υπάρχουν και άλλες πολιτικές…

Και ξαφνικά ! Να σέρνεσαι στη συμμετοχή στην Κυβέρνηση, να υπόσχεσαι υποταγή σε όσα μέχρι εχθές κατήγγειλες, να ψάχνεις ευκαιρία να διαφοροποιηθείς, να ανακαλύπτεις τώρα την μπέσα και το ελληνικό φιλότιμο και εκεί που έλεγες « εντάξει τα κατάφερα» και πάλι να σε στριμώχνουν στη γωνία και για μια υπογραφή να αποκαλύπτεσαι οριστικά στα μάτια των υποψήφιων ψηφοφόρων σου πόσο κενός και επικίνδυνος είσαι.

Και τώρα τι κάνουμε Αντώνη; Τι δικαιολογία θα βρούμε; Τι θα πούμε;

Ο Σαμαράς πληρώνει σήμερα τα αποτελέσματα της λαϊκίστικης πολιτικής που ακολούθησε τα τελευταία χρόνια, βάζοντας πάνω από τα συμφέροντα της χώρας.  Σήμερα όμως στα απόνερα του πολιτικού τυχοδιωκτισμού καθρεπτίζεται και το πολιτικό του μέλλον. Το μόνο που μένει μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της εναέριας κωλοτούμπα του στην επόμενη να την κάνει μαζί με τον Καρατζαφέρη και απομένει η Τρίτη με την Ντόρα.