Ζωή Λιβανίου Την απαξίωσαν την άδειασαν, παίξανε πάνω της πολιτικά παιχνίδια, πάρθηκαν αποφάσεις και απόφάσεις πέρασαν χρόνια πολλά και ήρθε η στιγμή ο ανώτατος άρχων & μόνο εκείνος κατέχει το καλό της πόλης& θέλει να την γκρεμίσει, να ξεπουλήσει ότι έχει απομείνει από την ιστορία αυτής της ρημαγμένης από τα ιστορικά στοιχεία και τις αναφορές της πόλη.
Υπάρχουν όμως ευτυχώς, άνθρωποι που νοιάζονται χωρίς κανένα άλλο συμφέρον να βάλουν φραγμό , να διαμορφώνουν όλοι μαζί μια εντελώς διαφορετική άποψη, να κρατήσουν τα στοιχεία εκείνα που δίνουν στην πόλη αναγνωρισιμότητα και χαρακτήρα.
Ο ανώτατος άρχων όμως, αυτός που ορίζει τα πάντα και μπορεί να γκρεμίζει ότι και όποτε θέλει, θα την γκρεμίσει με την βοήθεια του κράτους. Του αδηφάγου αυτού τέρατος που το θρέψανε και το κάνανε ίδιο με εκείνους που το κυβέρνησαν.
Έτσι γκρέμισαν τα πάντα χωρίς κανέναν ενδοιασμό, για να μην έχουμε μνήμες. Χτες κλιμάκιο του υπουργείου πολιτισμού ήρθε πάλι! γιατί πάλι δεν γνωρίζω αφού η αποφάσεις αλλάζουν γρηγορότερα από τα ακριβά τους πουκάμισα!Όταν οι πολίτες , αυτοί δηλαδή που κατοικούν στην πόλη και την βιώνουν με τα καλά και τα κακά, θέλησαν να ρωτήσουν τι θα γίνει? άρχισαν να δέχονται την οργή και την απαξίωση από επιφανή μέλος της διοίκησης του δήμου!!!
Ο συνταξιούχος καθηγητής του είπε για ξεπούλημα όπως το ΔΑΡΙΓΚ , τότε ποιος είδε το θεό και δεν φοβήθηκε!!! άστραψε το μάτι εκείνου που κάποτε έμπαινε μπροστά στις μπουλντόζες για να μην γκρεμιστεί!!!!!!!!
Με πιάνει τρόμος μπρος στη βία, με πιάνει τρόμος μπροστά στην αλαζονεία της εξουσίας, μπροστά σε αυτά που γίνονται για μένα? χωρίς εμένα.
Ο στρατηγός του δήμου των Χαλκιδέων έφυγε μαζί με το άρχοντα και τους υπαλλήλους μας του ΥΠΠΟ!!!
Σε λίγο θα φύγει και η αγορά, θα πάρει μαζί της τις μνήμες, του πατέρα μου το χέρι που με κρατάει σφιχτά να μη χαθώ, τα μαρμάρινα σκαλιά που έχουν αρχίσει να γλιστράνε από τη φθορά του χρόνου,τους ήχους της φιλαρμονικής του δήμου από πάνω, ο ελληνικός καφές στη γωνία, ο πάγκος με τα αμπελόφυλλα της γιαγιάς μου!
Και εμείς οι πολίτες συρμένοι και απαξιωμένοι χρόνια τώρα βρήκαμε την αγορά να ακουμπήσουμε τάχα για το καλό μας. Και δεν οργίζεστε που 14 χρόνια δεν σας προστάτευσε κανείς? που 14 μήνες την έχουν στην απαξίωση για να έρθει η μέρα που θα δρουν μόνο για να σου φυτέψουν ένα τσιμεντένιο μεγαθήριο για να νοιώσεις μεγάλος και σπουδαίος στη φτώχεια σου?
Δε φταις εσύ που δεν γνωρίζεις φταις γιατί δε θέλεις να μάθεις ποιο είναι το δικό σου καλό και το κέρδος σου.
Μην τους ακούσεις όταν θα σου πουν πως θα μείνει άλλα 10 χρόνια έτσι, πως δεν υπάρχουν λεφτά για να κρατήσουμε τα μέρη εκείνα της αγοράς που θα μας κάνουν ταξίδι τις μνήμες και θα σηματοδοτούν την ενδοχώρα όταν αυτή θα έχει αναφορά. Γιατί υπάρχουν στίγματα και πράξεις που μόνο εσύ μπορείς να έχεις λόγο.Αν αγαπάς αυτή τη πόλη κράτησε την ιστορία της ζωντανή, αν όχι σιώπα.Το ξέρω πως είναι δύσκολο να τα βάζεις με τα θηρία, είναι θαρρώ ποιο δύσκολο να τα αγκαλιάσεις..
. Ζωή Λιβανίου Χαλκίδα 6/12/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου