Δήλωση των υποψηφίων βουλευτών Εύβοιας του ΚΚΕ Αντώνη Κούκουρα καο Γιάννη Τζαβάρα

Δήλωση των υποψήφιων βουλευτών Εύβοιας του ΚΚΕ:

Κούκουρα Αντώνη, μέλους του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας, μέλους του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ

Τζαβάρα Γιάννη, μέλους του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας, μέλους του Δ.Σ της Ομοσπονδίας Τροφίμων-Ποτών, πρόεδρου του συνδικάτου Τροφίμων- Ποτών Εύβοιας-Βοιωτίας.

Για τη συνέντευξη του Στέφανου Μπασινά, προέδρου του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας και υποψήφιου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, στο ράδιοφωνο ΕΥΡΙΠΟΣ 90FM στις 13/1.

Αποκαλυπτική ήταν η συνέντευξη που παραχώρησε σε ραδιοσταθμό της Εύβοιας ο Στέφανος Μπασινάς, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας και υποψήφιος βουλευτής με το ΣΥΡΙΖΑ.

Αν κάποιος που άκουγε τη συνέντευξη δεν ήξερε ποιος μιλάει, εύκολα θα μπορούσε να βγάλει το συμπέρασμα ότι ακούει κάποιον σύμβουλο επιχείρησης ή ακόμα και επιχειρηματία που δίνει κατευθύνσεις για το πώς θα επανακάμψει η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε ορισμένα αποκαλυπτικά σημεία της συνέντευξης:

Σχετικά με τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας στο νομό και το τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για να έρθει η ανάπτυξη, φέρνοντας σαν παράδειγμα το εργοστάσιο της ΣΕΛΜΑΝ που έχει κλείσει, αναφέρει: «…αυτό που φρενάρει αυτούς όλους τους ανθρώπους (σ.σ. εννοεί τους επενδυτές δηλ. τους καπιταλιστές) για να επενδύσουν, είναι το ασταθές πολιτικό σκηνικό, το ασταθές φορολογικό σκηνικό. Όταν αυτά σταθεροποιηθούν και του πεις (…) έχω μια σταθερή φορολογία, ένα σταθερό πλαίσιο που μπορείς να δουλέψεις,(…) έλα να επενδύσεις μέσα στα πλαίσια της ελληνικής πραγματικότητας».

Σε άλλο σημείο ακούσαμε: «Πρέπει να συνδεθεί η εργασία με την επιχειρηματικότητα. Όσους πιο πολλούς εργαζόμενους έχεις, τόσο πιο μικρή πρέπει να είναι η φορολογία σου απέναντι στα κέρδη. Γιατί ήδη από τους εργαζόμενους, μέσα από τους μισθούς τους κρατούνται και οι ασφαλιστικές εισφορές και οι φορολογικές εισφορές […] Τα ασφαλιστικά ταμεία είναι δυσβάστακτα απέναντι στους επιχειρηματίες και γι αυτό δεν επενδύουν»!!

Και συνεχίζει λέγοντας: «Το θέμα τους – και από τον ίδιο το ΣΕΒ – δεν είναι οι μισθοί, το θέμα τους είναι οι κρατήσεις που τους γίνονται σε τρίτους φορείς όπως είναι το ΙΚΑ το ΤΕΒΕ κτλ», ενώ σε άλλο σημείο αναφέρει «όσους πιο πολλούς εργαζόμενους έχεις, τόσο πιο μικρή πρέπει να είναι η φορολογία σου απέναντι στα κέρδη»

Αλήθεια σε ποιους απευθύνεται με τα λεγόμενά του ο Στέφανος Μπασινάς εκτός από το μεγάλο κεφάλαιο, επιδιώκοντας να κερδίσει για το ΣΥΡΙΖΑ την εύνοιά του ή τουλάχιστον ενός μέρους του;

Πως αλλιώς μπορούν να ερμηνευτούν οι διαβεβαιώσεις για ευνοϊκό περιβάλλον επενδύσεων στα πλαίσια της «ελληνικής πραγματικότητας», δηλ. στο πλαίσιο των διαλυμένων εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, των ελαστικών μορφών απασχόλησης, των προγραμμάτων της μισής δουλειάς- μισής ζωής;

Πως αλλιώς μπορούν να εξηγηθούν τα ταξίματα στους επιχειρηματικούς ομίλους για μείωση της φορολογίας τους και των ασφαλιστικών τους εισφορών, δηλαδή νέα μέτρα λεηλασίας των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, περαιτέρω χτύπημα στις συντάξεις και τις παροχές υγείας;

Πως αλλιώς να εξηγηθεί η αθώωση της εργοδοσίας που με οδηγό της το κυνήγι του κέρδους έκλεισε τη ΣΕΛΜΑΝ, τη ΝΕΟΣΕΤ, την ΙΝΤΕΡΚΕΜ, τον πρ. Τσαούσογλου, τα ΤΣΙΜΕΝΤΑ ΧΑΛΚΙΔΑΣ, τον ΓΑΛΗΝΟΥ, το ΑΤΛΑΝΤΙΚ, το ΣΠΡΙΝΤΕΡ κλπ πετώντας κυριολεκτικά στο δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενους, όταν λέει πως αυτές οι επιχειρήσεις έκλεισαν γιατί οι βιομήχανοι - μεγαλοεπιχειρηματίες πλήρωναν πολλά σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές;

Τι άλλη εξήγηση μπορεί να δοθεί όταν για το χρέος αναφέρει: «Δεν έχει πει κανείς ότι δε θα πληρώσουμε (...) θα κάνουμε σκληρή διαπραγμάτευση όσον αφορά τα επιτόκια και τα ομόλογα, όχι για το χρέος το κύριο, το οποίο το αναγνωρίζουμε γιατί έχουν παρθεί τα λεφτά (…)», δηλαδή όταν λέει ότι ο λαός πρέπει να το πληρώσει το χρέος για το οποίο δεν ευθύνεται;

Είναι φανερό. Ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει πόσο επικίνδυνη είναι η πολιτική του κόμματος που εκπροσωπεί, για τα δικαιώματα των εργαζομένων της περιοχής.

Είναι ντροπή τα λόγια αυτά να ξεστομίζονται από πρόεδρο Εργατικού Κέντρου. Εμείς φυσικά δεν είχαμε ποτέ καμία αυταπάτη για το ρόλο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Τέτοιοι ήταν μια ζωή όλοι αυτοί οι γυρολόγοι. Είτε ήταν στο ΠΑΣΟΚ και την ΠΑΣΚΕ, είτε στο ΕΜΕΙΣ του Φωτόπουλου (οι «διαφωνούντες» και «αγωνιστές» του ΠΑΣΟΚ), είτε τώρα που τους περιμάζεψε ο ΣΥΡΙΖΑ. Το παρελθόν – και απ’ ότι φαίνεται και το μέλλον – του καθενός είναι γνωστά: Αγωνία για τα κέρδη των επιχειρηματιών και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου που προϋποθέτει τσακισμένα εργατικά δικαιώματα και το λαό να ματώνει συνεχώς!

Ίσως θα περίμενε κανείς από έναν πρόεδρο Εργατικού Κέντρου να ακούσει (έστω για τα μάτια του κόσμου) λέξεις όπως Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, εργατικό κίνημα, εργατικοί αγώνες, κατάργηση αντιλαϊκών μέτρων, δικαίωμα στην πλήρη- σταθερή εργασία, προστασία των ανέργων.

Και όμως. Ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ σε μια συνέντευξη πάνω από 48 λεπτά, δε βρήκε χρόνο να πει ούτε μια κουβέντα για αυτά. Δε βρήκε μια λέξη να πει για ανάκτηση των απωλειών που έχουν υποστεί οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα τα τελευταία χρόνια.

Τι διαφορά έχουν αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ - μέσω του εκπροσώπου του -  με αυτά που λέει και εφαρμόζει μέχρι τώρα η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις; Τι διαφορά έχουν με τις απαιτήσεις του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων;

Το ΚΚΕ αποκαλύπτει ότι τα κόμματα αυτά έχουν την ίδια στρατηγική και ομολογούν με κάθε ευκαιρία ότι είναι διατεθειμένα να δώσουν νέα προνόμια, και άλλο ζεστό χρήμα σε διάφορες μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου.

Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, ο λαός της περιοχής, όποιος πραγματικά αγωνιά για την κατάσταση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, όποιος νιώθει αριστερός, ριζοσπάστης, είναι αναγκαίο σήμερα να προβληματιστεί, να βγάλει συμπεράσματα.

Τι κίνημα έχει ανάγκη την επόμενη μέρα των εκλογών; Κίνημα τσακισμένο από την καταστολή που προτάσσει η ΝΔ; Κίνημα στη γωνιά, με απαιτήσεις- ψίχουλα για την ακραία φτώχεια και διεκδικήσεις για να κερδίζουν επιχειρηματικοί όμιλοι στην κούρσα του ανταγωνισμού και τους εργαζομενους να σηκώνουν ξένες σημαίες για τα συμφέροντά τους, όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Ή εργατικό κίνημα αναγεννημένο, με αιτήματα και στόχους που να ανταποκρίνονται στην ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, που θα τεθεί επικεφαλής της μεγάλης συμμαχίας με τα υπόλοιπα καταπιεσμένα στρώματα του λαού και θα βάλει πλώρη για να γίνει ο λαός αφέντης του πλούτου που παράγει;

Το ΚΚΕ σε αυτή την υπόθεση θα καταθέσει την εμπιστοσύνη που θα του δείξουν οι εργαζόμενοι και με την ψήφο τους την 25^η Γενάρη.

Στις επερχόμενες εκλογές οι εργαζόμενοι έχουν επιλογή που να ταυτίζεται με τα συμφέροντά τους: Δυνατό ΚΚΕ!  Για δυνατή λαϊκή αντιπολίτευση, συμμαχία και πάλη για την ανατροπή!