Tου Κωστα Iορδανιδη
Εξέπεσε η Ελλάς σε χώρα δίχως αξιοπρέπεια, στόχος παντοίων παρεμβάσεων της πλέον οικτρής μορφής, εξαρτημένης σε υπέρτατο βαθμό από τις παρεμβάσεις δανειστών και εταίρων. Οι πάντες έχουν άποψη, ακόμη και οι χαμηλόβαθμοι γραφειοκράτες διεθνών οργανισμών,

και αιφνιδίως εθίγη το φιλότιμο του ελληνικού πολιτικού συστήματος όταν διατυπώθηκε η πρόταση της Γερμανίας για τοποθέτηση δημοσιονομικού επιτρόπου, αρμόδιου να παρακολουθεί την εκτέλεση του προϋπολογισμού.

Ωσάν εδώ και περίπου δύο χρόνια η χώρα δεν τελεί υπό αυστηρότατη εποπτεία, που σε συνδυασμό με την ανικανότητα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ οδηγεί κάθε τρίμηνο στην επιβολή και νέων μέτρων, που εξουθενώνουν τους εργαζομένους και τους συνταξιούχους, συνθλίβοντας εκ παραλλήλου τη μεσαία τάξη.

Αυτά έως την Πέμπτη, οπότε ο πρωθυπουργός της Ρωσίας, κ. Βλαντιμίρ Πούτιν, παρενέβη και αυτός στο ελληνικό δράμα που βρίσκεται εν εξελίξει. Ο ισχυρός άνδρας της Ρωσίας επέρριψε ευθέως στην κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου την ευθύνη για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα και ο οποίος ευθύς μόλις ανήλθε στην εξουσία ακύρωσε την πρόοδο που είχε σημειωθεί στις σχέσεις Αθηνών και Μόσχας επί της πρωθυπουργίας του κ. Κώστα Καραμανλή.
Πρόκειται για τη δεύτερη παρέμβαση της Μόσχας μετά το ενδιαφέρον που εξεδήλωσε για τον φυλακισθέντα, παραμονές των Χριστουγέννων, ηγούμενο της Μονής Βατοπεδίου κύριο Εφραίμ. Μόνο που τη φορά αυτή ο Ρώσος πρωθυπουργός ευθέως επέκρινε –δίχως να κατονομάζει– τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως που «στέρησαν την Ελλάδα από τη δυνατότητα να υποτιμήσει το εθνικό της νόμισμα» και ως εκ τούτου ο μόνος διαθέσιμος πλέον τρόπος είναι «απ’ ευθείας μείωση των κοινωνικών δαπανών».
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα για να αντιληφθεί κανείς ότι ο κ. Πούτιν απευθύνεται ευθέως στο δημόσιο αίσθημα του μέσου Ελληνα, που αντιμετωπίζει τη «λύση σωτηρίας», την οποία προωθεί η τρόικα, ως διαδικασία εξαθλιώσεως των πολιτών της χώρας, στη συντριπτική τους πλειονότητα. Ενα εσωτερικό θέμα της Ε.Ε. προσλαμβάνει σταδιακά γεωπολιτικές διαστάσεις.
Ουδείς γνωρίζει έως ποιο σημείο ο κ. Πούτιν είναι διατεθειμένος να συνεχίσει την παρέμβασή του. Αλλά επειδή η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη ορθόδοξη χώρα και επειδή ο ψυχισμός των Ελλήνων παραμένει αναλλοίωτος, παρά τις προσπάθειες των πάσης φύσεως εκσυγχρονιστών, με επικεφαλής μία ελίτ που σταδιακώς απαξιώνεται, η σύνεση επιβάλλει τη λαϊκή επίκληση «ο Θεός ας βάλει το χέρι του».
Στις αρχές του 1848, στη γαλλική Βουλή των Αντιπροσώπων, ο Αλέξανδρος Τοκβίλ, πολιτικός στοχαστής από τους επιφανέστερους, είχε απευθύνει στους συναδέλφους του μία δραματική προειδοποίηση: «Κοιμόμαστε πάνω σε ένα ηφαίστειο. Δεν βλέπετε ότι η γη τρέμει για μία φορά ακόμη; Ανεμος επαναστατικός φυσά και η καταιγίδα φαίνεται στον ορίζοντα.»
Ακολούθησαν οι επαναστάσεις που σάρωσαν την Ευρώπη τον Μάρτιο του 1848. Δεν πρόκειται προφανώς περί αυτού ή εν πάση περιπτώσει μάς είναι αδιάφορο σε τοπικό επίπεδο. Το βέβαιο είναι ότι η σάρωση του ελληνικού συστήματος οικονομίας δεν θα έχει μόνον τις ευεργετικές επιπτώσεις που κάποιοι προσδοκούν.
Καθημερινή