Σοβαρές αντιρρήσεις για τις Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες

Με το Σύνταγμα του 1911, ο Ελευθέριος Βενιζέλος έδωσε τις κατάλληλες αρμοδιότητες στην κεντρική εξουσία, φοβούμενος τάσεις διαφοροποίησης περιοχών της χώρας,

Επανειλημμένα έχουμε αναφερθεί στα προβλήματα που μπορούν να δημιουργηθούν με την ίδρυση ΕΟΖ (Ελεύθερων Οικονομικών Ζωνών), που παρουσιάζονται από αυτοδιοικητικούς φορείς της Θράκης και Πελοποννήσου, ως πανάκεια που θα αναπτύξει την περιοχή τους.

Όπως επίσης, επανειλημμένα υπενθυμίζουμε το Σύνταγμα του 1911, του Ελευθέριου Βενιζέλου, ο οποίος έδωσε τις κατάλληλες αρμοδιότητες στην κεντρική εξουσία, φοβούμενος τάσεις διαφοροποίησης περιοχών της χώρας, και τους οποίους φόβους δεν έλαβαν καν υπόψη τους οι σύγχρονοι πολιτικοί, προσαρμοζόμενοι ίσως στις επιθυμίες της «παγκόσμιας διακυβέρνησης»,την οποία με επίταση προπαγανδίζει ο κ. Γ. Παπανδρέου.

Μεταφέρουμε εδώ, ορισμένα αποσπάσματα από την ανακοίνωση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Έβρου, το οποίο με υπογραφή του προέδρου του κ. Απόστολου Γκιγκούδη επισημαίνει και προειδοποιεί:

«… Ο Αγώνας της Γερμανίδας καγκελάριου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των βιομηχάνων της χώρας της, φαίνεται να γέννησε την ιδέα των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ).

» Κι εδώ αξίζει να αναρωτηθεί κανείς: Μα είναι δυνατόν να ενδιαφέρονται τόσο πολύ για το καλό της Ελλάδας και των Ελλήνων εργαζομένων οι Γερμανοί βιομήχανοι; Μάλλον όχι, αφού λοιπόν το ελληνικό κεφάλαιο δεν βάζει χρήματα για να εκμεταλλευτεί τις επενδυτικές ευκαιρίες, αναλαμβάνουν οι ξένοι μεγαλοκαρχαρίες να τεμαχίσουν την Ελλάδα σε ΕΟΖ, αξιοποιώντας μάλιστα κοινοτικό χρήμα, γι’ αυτό έχει πέσει η ιδέα οι «φίλοι» μας Γερμανοί «επενδυτές» να αξιοποιήσουν τα προγράμματα του ΕΣΠΑ και τα κεφάλαια που δεν μπορέσαμε να απορροφήσουμε εμείς, να τα χρησιμοποιήσουν αυτοί για τις επενδύσεις τους.

» Και ο ίδιος ο Ραϊχενμπάχ στις… προγραμματικές του δηλώσεις, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο γεγονός, επισημαίνοντας πως τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ από το ΕΣΠΑ θα πρέπει να αξιοποιηθούν για στήριξη των «πραγματικών» δικαιούχων. Η σύνδεση, δε, με την πολυπόθητη τοπική ανάπτυξη μόνο όνειρο θερινής νυκτός φαντάζει, αφού οι Ε.Ο.Ζ. ουσιαστικά προσφέρουν μηδενικό κέρδος για το κράτος μέσα στο οποίο δημιουργούνται, καθώς οι όποιες θέσεις εργασίας δημιουργηθούν στις ζώνες αυτές, θα είναι κακοπληρωμένες και θα εφαρμοστούν στο έπακρο όλες οι αντεργατικές νομοθετικές ρυθμίσεις για τις εργασιακές σχέσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια (Άρθρο 37 εκ περιτροπής εργασία, μερική απασχόληση, συμψηφισμός ωρών εργασίας, κ.τ.λ.).

» Σύμφωνα με μελέτη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, οι εργαζόμενοι αυτών των ζωνών δουλεύουν 10-12 ώρες καθημερινά, ενώ σε κάποιες περιόδους ακόμη και 16 ώρες συνεχώς. Πολλά εργοστάσια χρησιμοποιούν σύστημα ημερήσιων, ή εβδομαδιαίων πλάνων παραγωγής. Πράγμα που σημαίνει ότι για να πάρει ο εργάτης το μεροκάματό του πρέπει να πετύχει το πλάνο παραγωγής.

» Έτσι, σε κάποιες περιπτώσεις οι εργάτες είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν πέραν της «κανονικής» βάρδιας. Στις Ε. Ο. Ζ. της Κίνας το μέσο ωράριο εργασίας κυμαίνεται από 54 έως 77 ώρες τη βδομάδα...». Πρέπει να τονιστεί ότι η πρακτική των ΕΟΖ σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο (π.χ. Πολωνία, Ρωσία, Σκόπια, Ντουμπάϊ, Αρμενία, κλπ) έχει αποδείξει ότι οι επιδιωκόμενοι στόχοι των χωρών δεν επιτυγχάνονται, επίσης να σημειωθεί ότι η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας παρατηρεί στην λειτουργία και δράση των ΕΟΖ διεθνώς την εφαρμογή ατομικών συμβάσεων εργασίας και την απαγόρευση του συνδικαλίζεσθαι, στις περισσότερες ΕΟΖ διεθνώς επικρατεί εργασιακός μεσαίωνας, δηλαδή παραβίαση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, υποχρεωτικές υπερωρίες, εργασιακή ανασφάλεια, υποβαθμισμένες συνθήκες εργασίας».

Αυτά μεταξύ άλλων, αναφέρει το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Έβρου. Ως συμπέρασμα θα μπορούσαμε να πούμε «φοβού τους Βαυαρούς και δώρα φέροντας».

Ο Μακεδών VORIA