Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ

Η Ψήφος Εμπιστοσύνης που έδωσε η πλειοψηφία της Βουλής στην Κυβέρνηση και στον Πρωθυπουργό μπορεί, κάτω από προϋποθέσεις, να είναι  το εναρκτήριο λάκτισμα για μία βαθιά πολιτική αλλαγή. Το ζητούμενο είναι η κατεύθυνση και η προοπτική. Το πολιτικό σύστημα πρέπει να αλλάξει για να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας και του τόπου.

Σε αυτή την κίνηση δεν είναι όλα αυτονόητα. Υπάρχουν αλήθειες που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί, άλλο εάν γίνεται λυσσαλέα προσπάθεια να συσκοτιστούν μέσα στο κλίμα του «μιντιακού λαικισμού». Υπάρχουν συμφέροντα συγκεκριμένα που ποντάρουν στην χρεοκοπία της Ελλάδας, στην Ελλάδα της δραχμής και της φτώχιας. Υπάρχουν συμβιβασμοί και συμφωνίες συμφερόντων που επιζητούν να κρυφτούν μέσα από  δήθεν οικουμενικά κυβερνητικά σχήματα. Εξάλλου δεν είναι πολύ μακριά η εποχή της Οικουμενικής Κυβέρνησης που το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο εκείνης της εποχής την έκανε «παραβάν» της διαφθοράς και της υπονόμευσης του δημοσίου συμφέροντος.

Χρειάζεται συγκεκριμένο σχέδιο και  «χάρτης» πορείας για την εθνική συνεννόηση υπό το καθαρό βλέμμα του Έλληνα και της Ελληνίδας. Χρειάζονται καθαρά λόγια και ειλικρινής κατάθεση προθέσεων. Χρειάζεται σταθερότητα αλλά και ισχυρή πολιτική βούληση αλλαγής. Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου άνοιξε δρόμους μεταρρυθμίσεων πρωτόγνωρων για την χώρα. Το έργο δεν ολοκληρώθηκε. Νέες συμμαχίες για την  διάσωση του ευρωπαϊκού κεκτημένου  της Ελλάδας, για την Αλλαγή στο πολιτικό σύστημα, την οικονομική οργάνωση και την κοινωνική συγκρότηση, για την Νέα Ελλάδα, είναι στο προσκήνιο αλλά και νέες συμμαχίες για να μην αλλάξουν όσα πρέπει να αλλάξουν θα σταθούν απέναντι.

Στην πορεία που ξεκινά σήμερα  μπορεί και πρέπει να ανασυγκροτηθεί και να ηγηθεί  το μεγάλο κίνημα προοδευτικής αλλαγής, σύγχρονο,  ανοικτό στην κοινωνία και τον κόσμο αλλά και σταθερά προσηλωμένο στους στόχους των  ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων που θα κτίσουν την Νέα Ελλάδα της πραγματικής ανάπτυξης, την Νέα Ελλάδα της παραγωγής και της δημιουργικότητας, της Νέα Ελλάδα της συμμετοχικής  δημοκρατίας, της διαφάνειας και της λογοδοσίας στον πολίτη. Ένα κίνημα θεμελιωμένο σε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, σε μία δυνατή συμμαχία με τον κόσμο της παραγωγής και της εργασίας, της δημιουργικής επιχειρηματικότητας  και της  πνευματικής και πολιτιστικής  αναγέννησης.

Υπό αυτή την έννοια  το ΠΑΣΟΚ  έχει δυνάμεις  ικανές να αναγεννήσουν το μεγάλο κίνημα της προοδευτικής αλλαγής, να συναντήσουν και να συμπορευθούν ισότιμα και χωρίς την ηγεμονική αλαζονεία  της εποχής που αφήνουμε πίσω, χωρίς τα ελαττώματα του κυβερνητισμού και του κρατισμού αλλά με σταθερό γνώμονα τις αρχές και τις αξίες της σύγχρονης δημιουργικής προοδευτικής διακυβέρνησης και της επανασύνδεσης και την κοινωνία των πολιτών. Αρκεί να κρατήσουμε όλα όσα αποτελούν την παρακαταθήκη για το μέλλον και να αφήσουμε πίσω όσα δεν χωρούν στην νέα εποχή. Είναι μια διαδικασία επίπονη, επίμονη και περίπλοκη αλλά πρέπει να επιχειρηθεί  ακόμη και εάν χρειαστεί να αλλάξουν τα σύμβολα, το όνομα, τα πρόσωπα. Η ψυχή και το πνεύμα της δημιουργικής προοδευτικής Αλλαγής χρειάζεται και πρέπει να μείνει ως το ιστορικό εφόδιο για την Νέα Ελλάδα που πρέπει να είναι το διακύβευμα των νέων αγώνων.

Τις μέρες που έρχονται το χειρότερο είναι να κερδίσουν χρόνο και τόπο οι δυνάμεις της διαφθοράς και της  «μιντιοκρατίας» που έχει διαπεράσει σαν καρκίνωμα το πολιτικό σύστημα και καθοδηγεί στα δικά της βήματα την απελπισμένη κοινωνία. Τα «δημιουργήματα» και οι πολιτικοί – υπάλληλοι του οικονομικού κατεστημένου που κατέχει τα μαζικά μέσα ενημέρωσης  έχουν ήδη ξεκινήσει τον χορό τους  ελπίζοντας ότι θα δώσουν λύσεις που θα προστατεύσουν την ασυδοσία των τραπεζιτών και των εργολάβων, των βαρώνων της διαπλοκής και της διαφθοράς. Εξάλλου η απώλεια του «κράτους της ασυδοσίας» ως ενδεχόμενο αποτέλεσμα της Συμφωνίας της 27^ης Οκτωβρίου, η αναπόφευκτη και επιβεβλημένη θεσμική κινητοποίηση  για την  «σύλληψη» του πλούτου που φεύγει από την Ελλάδα, ή η πιθανότητα ανασυγκρότησης ενός ανανεωμένου, ισχυρού και ανεξάρτητου από τα συμφέροντά τους πολιτικού συστήματος ως αποτέλεσμα κρίσιμων ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων, είναι το διακύβευμα της δικής τους διάσωσης ή του γκρεμίσματος της άθλιας ηγεμονίας τους.

Οι εξελίξεις που φαίνεται να δρομολογούν οι αποφάσεις του Γιώργου Παπανδρέου και η ψήφος εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας της Βουλής αλλάζουν  το πολιτικό σκηνικό και ανοίγουν νέους δρόμους για τον τόπο. Τώρα όσο ποτέ άλλοτε είναι επίκαιρη και ταυτόχρονα λυτρωτική να παρουσία ενός δυναμικού κινήματος προοδευτικής αλλαγής ως εγγύηση για την πορεία στην Νέα δημιουργική Ελλάδα, ως προπύργιο αντίστασης στην επίθεση των ασύδοτων αγορών στην Ελλάδα και την ελληνική κοινωνία, ως συντελεστής συμμετοχής σε ένα ευρωπαϊκό κίνημα πραγματικής αλλαγής και τέλος ως δύναμη ανατροπής κάθε προσπάθειας να χρεοκοπήσει η χώρα και η κοινωνία, κάθε προσπάθειας να επικρατήσουν οι σύγχρονοι «μαυραγορίτες» του κατεστημένου της διαπλοκής και της διαφθοράς.

Υ.Γ.

Ασφαλώς το κείμενό μου δεν απαντά στην κρισιμότητα και την ιδιαιτερότητα της συγκυρίας γύρω από την διάσωση της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας. Θεωρώ όμως ότι οι χθεσινές εξελίξεις μπορούν να ανοίξουν προοπτικές και πέραν του διλλήματος της 6ης δόσης και της δανειακής σύμβασης. Και αυτή η δανειακή συμφωνία πρέπει να την εντάξει  σε μία προοπτική το προοδευτικό κίνημα.Ποιά κοινωνία και ποιά Πολιτεία θέλουμε, πως θα την οικοδομήσουμε ΤΩΡΑ και πως αυτά θα γίνουν το όχημα για να φθάσουμε στην Ελλαδα του 2021, μία Ελλάδα παραγωγική, να στέκει στα πόδια της και να έχει ανακτήσει την κυριαρχία της στο πλαίσιο της  μιας δίκαιης και ευμημερούσας ευρωπαϊκής κοινωνίας. Οι αντιρρήσεις και η παρατηρήσεις σας είναι καλοδεχούμενες και εάν θέλετε θα αναρτηθούν στο blog.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ