Φαίνεται ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα είναι ο επόμενος!!!

Φαίνεται ότι τα ανακλαστικά των αρχηγών των δύο κομμάτων είναι τα ίδια. Ίσως να φταίει ότι έχουν κοινή παιδεία. 

Γιατί πως αλλιώς να δικαιολογήσει και να αναλύσεις κάποιος τις χθεσινές δηλώσεις του Α. Σαμαρά. Οι ανάγκη να απευθυνθεί στο κομματικό του ακροατήρια κατανοητή αλλά πάσχει από έλλειψη διαπαιδαγώγησης του ακροατηρίου του.

 Δεν θα σταθούμε σε σημεία της δήλωσης όπως «Περί εκλογών με συγκεκριμένη ημερομηνία, 19 Φεβρουαρίου». Αναφέρουμε, ότι προφανώς δεν άκουσε τη δήλωση Παπαδήμου: «Δεν ορίστηκε ακριβής ημερομηνία εκλογών. Ισχύει το πλαίσιο της προηγούμενης συνάντησης των πολιτικών αρχηγών». Γιατί δεν θέτουμε το ερώτημα πότε και που λένε αλήθειες και ψέματα οι πολιτικοί; επειδή έχει  τεθεί πολλές φορές.

Δήλωσε ο κ. Σαμαράς «Οι στόχοι που έθεσε η ΝΔ, ήταν: Να μη γίνει δημοψήφισμα, να αλλάξει πρωθυπουργός, να δημιουργηθεί μεταβατική κυβέρνηση που θα ξεμπλοκάρει την έκτη δόση και θα προχωρήσει τη νέα δανειακή σύμβαση, να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές το ταχύτερο».

Δικαιώθηκε;

Από την πρώτη στιγμή ο κ. Σαμαράς και στο πλαίσιο μιας εντελώς μικροπολιτικής αντίληψης όρθωσε «εκ δεξιών του» το περίφημο «αντιμνημονιακό μέτωπο» της ΝΔ. Μια πολιτική επιλογή που συνοδεύτηκε από τις γνωστές ιστορίες περί εξαφάνισης του χρέους σε ένα χρόνο, περί επαναδιαπραγμάτευσης και περί νέων όρων που θα ήθελε η ίδια να διαπραγματευτεί. Σε κάθε περίπτωση και παρά τις ενστάσεις από τους Ευρωπαίους, επέμενε και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση από τη στιγμή που θεωρούσε ότι τα δημοσκοπικά ευρήματα ήταν υπέρ του.

Σήμερα με τις κωλοτούμπες Σαμαρά, η ΝΔ υπερψηφίζει και στηρίζει τη νέα δανειακή σύμβαση. Προσήλθε και μπήκε οικιοθελώς στη λέσχη των μνημονιακών και υπόσχεται όχι μόνο να τηρήσει με ευλάβεια τις δεσμεύσεις αλλά και να υλοποιήσει όσες αποφάσεις έχουν ληφθεί για το 2012 εφόσον γίνει Κυβέρνηση.

Για να εξηγήσει τη στροφή αλλά και την υποταγή στις έξωθεν πιέσεις, για να εξηγήσει το προσκύνημα στα αδελφικά ευρωπαϊκά κόμματα μιλά για τη νέα δανειακή σύμβαση χαρακτηρίζοντας την «αναπόφευκτη». 

Δηλαδή; Καλή ή κακή; Προδοτική ή όχι; Δεν απαντά και δεν θα απαντήσει ποτέ. Γιατί αν δεχθεί ότι είναι καλή θα πρέπει να αποδώσει τα εύσημα σε αυτούς που διαπραγματεύτηκαν ενώ αν δεχθεί ότι είναι κακή θα πρέπει να απαντήσει στο γιατί ψηφίζει και στηρίζει κάτι κακό για τον τόπο.

Τα περί «Καταφέραμε και γκρεμίσαμε τον Παπανδρέου». Μη το ξαναπείτε αυτό, γιατί η κοινωνία θα το παίρνει ή ως ανέκδοτό ή σε διαφορετική περίπτωση θα σας κατηγορήσει ότι κάνατε μάγια στον κ. Παπανδρέου και έβγαλε μόνος του τα μάτια του .