Συγχώνευση της Λαφάρζ με την ελβετική Holcim - Σε προχωρημένο στάδιο οι συζητήσεις

..Ποιό το μέλλον των Ελληνικών εργοστασίων σε Βόλο, Μηλάκι και Χαλκίδα.

Οι συζητήσεις ανάμεσα στην ελβετική τσιμεντοβιομηχανία Holcim  και την μητρική εταιρεία της ΑΓΕΤ την γαλλική Lafarge βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο,  προκειμένου να υπάρξει συγχώνευση. Η έκβαση της συζήτησης  θα καθορίσει και το μέλλον, των δύο μόνο πλέον ελληνικών εργοστασίων εκείνο του Βόλου και στο Μηλάκι. 

Εάν ολοκληρωθεί η συγχώνευση διαμορφώνονται πλέον νέα δεδομένα στον παγκόσμιο χάρτη του τσιμέντου. Οι δύο πλευρές κρατούν «χαμηλούς τόνους» για αυτό το μεγάλο deal προς το παρόν.

Ηolcim και Lafarge εξέδωσαν χθες κοινή  επίσημη ανακοίνωση στην οποία τονίζουν  πως ακόμα δεν υπάρχει συμφωνία και οι διαπραγματεύσεις μπορεί να καταρρεύσουν. Πρόσθετουν ωστόσο πως υπάρχει «μεγάλη συμπληρωματικότητα» και «πολιτιστική εγγύτητα» (κοινή εταιρεική κουλτούρα) μεταξύ των δύο εταιρειών. Ωστόσο όπως μεταδίδει το Bloomberg, η επίτευξη ενός ντιλ θα δημιουργούσε μια εταιρεία με αγοραία αξία στα 50 δισ. δολάρια και θα επέτρεπε σημαντικές περικοπές στο κόστος παραγωγής.

Η Holcim, απασχολεί περίπου 71.000 άτομα, με μονάδες παραγωγής σε περίπου 70 χώρες, το 2013 κατέγραψε καθαρές πωλήσεις πάνω από 19,7 δισ. ελβετικά φράγκα και έχει δραστηριότητα Ασία και Ειρηνικό όπου οι καθαρές πωλήσεις του κύκλου εργασιών του Ομίλου ήταν στο 35,9%,, Λατινική Αμερική όπου οι καθαρές πωλήσεις του κύκλου εργασιών του Ομίλου ήταν στο 116,5%, Ευρώπη όπου οι καθαρές πωλήσεις του κύκλου εργασιών του Ομίλου ήταν στο 27,6%%, Βόρεια Αμερική όπου οι καθαρές πωλήσεις του κύκλου εργασιών του Ομίλου ήταν στο 15,6% και Αφρική - Μέση Ανατολή οι καθαρές πωλήσεις του κύκλου εργασιών του Ομίλου ήταν στο 4,4%.

Η Lafarge αγόρασε την αιγυπτιακή Orascom Cement έναντι 8,8 δισ. ευρώ το 2008, ενώ το 2002 είχε αγοράσει την ΑΓΕΤ.  Η Lafarge απασχολεί 64.000 άτομα σε 62 χώρες και σημείωσε πωλήσεις € 15.2 δισεκατομμύρια το 2013

Σε κάθε περίπτωση το μέλλον των Ελληνικών εργοστασίων θα κριθεί τόσο από την πορεία των συζητήσεων και θα φανεί σε βάθος τριετίας. Ενώ ως ελπίδα για το βραχυχρόνιο μέλλον των ελληνικών εργοστασίων, μπορεί να θεωρηθεί το κλείσιμο των πέντε γραμμών παραγωγής που επέβαλε στο εργοστάσιο της Αιγύπτου, η κυβέρνηση της χώρας αυτής με αποτέλεσμα να λειτουργεί το εργοστάσιο μόνο με δύο από τις επτά γραμμές παραγωγής του. Η μείωση της παραγόμενης ποσότητας τσιμέντου σε συνδυασμό με την ζήτηση της κατανάλωσης του, ο όμιλος της Lafarge εξετάζει να το καλύψει κύρια με τα Ελληνικά εργοστάσια. 

Ενώ το μέλλον του εργοστασίου της Χαλκίδας θα κριθεί οριστικά τόσο από την πορεία της συγχώνευσης όσο και από την υλοποίηση της απόφασης της Αιγυπτιακής κυβέρνησης να επιβάλει μείωση της παραγωγής και στα εργοστάσια άλλων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην χώρα του Νείλου. Καθότι μια τέτοια απόφαση θα καλύψει την ζήτηση από τα εργοστάσια τσιμέντου της Ελλάδας και τότε ίσως οι Γάλλοι εξετάσουν την επαναλητουργία του εργοστασίου της Χαλκίδας .