Γιατί απέχουμε από την συνεδρίαση με τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης

Μετά τον κ. Χρυσοχοίδη τον περασμένο Φλεβάρη, σειρά έχει ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, εισηγητής σε συνεδρίαση –παρωδία που οργανώνει η περιφερειακή αρχή. Για άλλη μια  φορά χωρίς εισήγηση και χωρίς προηγούμενη συζήτηση για το κρίσιμο κεντρικό θέμα της αγροτικής πολιτικής. Αυτή η μεθόδευση απογυμνώνει από κάθε περιεχόμενο τη διαδικασία και απαξιώνει ακόμη περισσότερο το ήδη υποβαθμισμένο Περιφερειακό Συμβούλιο.

Γράφαμε μετά την επίσκεψη Χρυσοχοίδη :

«Το ερώτημα λοιπόν σήμερα είναι: Μπορούμε να αλλάξουμε πορεία; Μπορούμε εν μέσω κρίσης να στραφούμε σε μια αξιοβίωτη ανάπτυξη για μας και τα παιδιά μας με δικαίωμα όλων στην εργασία, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση και την υγεία και με προϋπόθεση την προστασία του περιβάλλοντος, τον κοινωνικό σχεδιασμό και έλεγχο στα δημόσια αγαθά;
Αυτό το μοντέλο απαιτεί ένα συνολικό αναπροσανατολισμό. Απαιτεί ενίσχυση των συλλογικών προσπαθειών μέσα από την στήριξη συνεταιρισμών, ομάδων, συμπράξεων και δικτύων για τους αγρότες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τις μικρές επιχειρήσεις, δημόσιες δαπάνες στοχευμένες σε νέες θέσεις εργασίας και σε υποδομές με κοινωνικό όφελος. Αλλά δεν είναι δυστυχώς επιλογή της κυβέρνησης, ούτε αυτών που τους καθοδηγούν.

Η ενεργοποίηση των πολιτών που θέλουν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους, είτε αντιστεκόμενοι σε όσα τους θίγουν, είτε διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες, είτε δημιουργώντας δίκτυα αλληλεγγύης και συνεργασίας, είναι η μόνη απάντηση. Απάντηση απέναντι στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και στην υπανάπτυξη στην οποία μας βυθίζουν, ώστε να αντιστρέψουμε την κρίση και να διεκδικήσουμε μια ελπίδα για το μέλλον».

Το Αυτοδιοικητικό κίνημα είναι ένας ανοιχτός χώρος ενεργών πολιτών που δεν είναι και δεν φιλοδοξούν να γίνουν μέρος του σαθρού πολιτικού συστήματος. Τις ημέρες που στις πλατείες ξεχειλίζει η οργή και επιχειρούνται πρωτόγνωρες διαδικασίες δημοκρατίας και διαλόγου, δεν θα μετατραπούμε σε θεατές στημένων υπουργικών παραστάσεων. Θα παραμείνουμε ανάμεσα σε αυτούς που αγωνιούν και αγωνίζονται αυθεντικά και χωρίς διαμεσολαβήσεις,  να διασώσουν το σήμερα και να ονειρευτούν το αύριο.