Πολλά θα γραφτούν για την «επιστροφή» του ΓΑΠ στην «ενεργό»
πολιτική ζωή της χώρας. Καθότι, σε όλα τα δημοσιογραφικά γραφεία θεωρείται βέβαιη
επιστροφή του στην ενεργό πολιτική με τη μορφή της δημιουργίας ενός νέου κόμματος.
Αυτό ασφαλώς αποτελεί ένα πολύ
ενδιαφέρον γεγονός και θα δώσει την ευκαιρία να γραφτούν πολλά.
Ακόμη πολλές
θα είναι και οι συγκρίσεις που θα γίνουν και πολλά τα ερωτήματα που θα τεθούν
για την λειτουργία του ΓΑΠ.
Εμείς θα προσπαθήσουμε να θέσουμε ορισμένα ερωτήματα
τα οποία δεν ζητάμε να απαντήσουν όσοι τρέχουν να τον υποδεχτούν στις περιοδείες
τύπου «παλίρροια». Αυτοί είναι βέβαιο, ότι το έχουν «καμένο» και δεν μπορούν να
προσαρμοστούν, απλά τρέχουν για να υπάρξουν…
Το πρώτο ερώτημα που θέλουμε να θέσουμε είναι, ποια
είναι σήμερα η ανάγκη δημιουργίας ενός νέου κόμματος; Ποιο ιδεολογικό κενό
έρχεται να καλύψει ο ΓΑΠ; Εκείνο της σοσιολοδημοκρατίας; Γιατί του σοσιαλισμού
ή της αριστεράς ούτε λόγος να γίνεται…
Αν ο ΓΑΠ έρχεται με τον πυρσό της σοσιολοδημοκρατίας αναμμένο
για να την αναγεννήσει και να της δώσει νέα
πνοή, τότε το μόνο που μπορεί κάποιος να κάνει είναι να αποστρέψει το πρόσωπό του και να τρέξει να
σωθεί….
Στην δύνη που πέρασε η χώρα, ο ΓΑΠ επέλεξε ότι την
λύση στο πρόβλημα της χώρας θα την δώσει
ο νεοφιλελευθερισμός και όχι οι προοδευτικές πολιτικές (σοσιαλοδημοκρατία έστω,
ο σοσιαλισμός, οι αριστερές πολιτικές). Αρνήθηκε να προτάξει ότι η χώρα έχει άλλες
λύσεις και πολιτικές για να βγει από τα αδιέξοδά της. Οι μνημονιακές πολιτικές που επέβαλε και
εφάρμοσε στην χώρα ο ΓΑΠ, ήταν καθαρά νεοφιλελεύθερες και αυτό ιστορικά και
κοινωνικά θα καταγραφή.
Η συνειδητή επιλογή του να μην εφαρμόσει ένα προοδευτικό πολιτικό πρόγραμμα με αρχές
και χωρίς να διαρρήξει τον κοινωνικό ιστού της χώρας, δείχνει ότι υπήρξε ο
δούρειο ίππος που έμπασε την χώρα βαθειά σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές;
Δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά διακινούν από χθες ορισμένοι
υποστηριχτές του. Η ανταπάντηση σε αυτή την βλακώδη δικαιολογία που μόνο
μαθητές δημοτικού την προφέρουν, είναι
ότι μπορούσε να πάει τον Μάιο του 2010 σε εκλογές και να ζητήσει την νομιμοποίηση
από τον Ελληνικό Λαό. Δεν το έπραξε. Βγήκε
λίγος!!
Σε όλη την μακρόχρονη πορεία που βίωσε ο Ελληνικός
Λαός αυτά τα πέντε έτη, πότε έβαλε κόκκινες γραμμές σε Σαμαρά και Βενιζέλο; Για
να μη θεωρηθεί «διασπαστής» της κυβέρνησης απαντούν οι υποστηριχτές του. Τότε
ρωτάμε πότε έβαλε αυτές τις κόκκινες γραμμές στα όργανα του ΠΑΣΟΚ, έστω για τα
μάτια του κόσμου;;; Γιατί στα όργανα του ΠΑΣΟΚ μπορούσε να τις βάλει!!
Δεν στήριξε σε όλες τις κρίσιμες ψηφοφορίες (προϋπολογισμούς,
προτάσεις μομφής ) την κυβέρνηση;; Διαφοροποιήθηκε;;;; Δεν κάθισε στην από εδώ
όχθη με Άδωνη και Βορίδη;;
Τώρα δεν ψηφίζει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον κ. Σ.
Δήμα ο οποίος εξακολουθεί να παραμένει Αντιπρόεδρος της ΝΔ και αυτό να μην καταγγέλλεται;;
Δεν μπορούσε να πει ότι αρνούμαι να ψηφίσω κάποιον που και την ημέρα της ψηφοφορίας
για ΠΔ παραμένει αντιπρόεδρος κόμματος;; Πρωθυπουργός υπήρξε και μπορούσε να
επέβαλε στον Σαμαρά αυτόν τον όρο. Δεν το τόλμησε!!
Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, αποτέλεσμα και
καταχτήσεις αγώνων δεκαετιών των εργαζομένων, με δική του ψήφο δεν έγινε; Η κατάρρευση
του όποιου κοινωνικού κράτους της χώρας με δική του ψήφο δεν έγινε;
Η επιλογή του να κάνει κόμμα με τον ίδιο αρχηγό ή στην
χειρότερη περίπτωση με κάποιον άλλο που θα ενεργεί για αυτόν, θα μετρηθεί
ιστορικά με την στάση του Κ. Καραμανλή του «ερημίτη» και θα βγει ο ΓΑΠ λίγος και ανεπαρκής απέναντι
στον Καραμανλή.
Θα καταγραφεί ιστορικά, ότι στις κρίσιμες στιγμές η
σοσιαλοδημοκρατία στην περιφέρεια της Ευρώπης απλά ήταν ένα παραμύθι!!
Όμως το ενδιαφέρον με την επανάκαμψη του ΓΑΠ στην
πολιτική ζωή της χώρας, είναι ότι το ερώτημα αυτό θα τεθεί ξανά και με νέα
ένταση. Και αυτό ίσως να είναι το πιο σημαντικό – ακόμα πιο σημαντικό ίσως και
από τις απαντήσεις που θα δίνονται. Διότι όπως έγραφε ο Μάρξ στην Grundrisse
αναφερόμενος στην επιστημονική έρευνα: «Εκείνο πού προέχει δεν είναι η
απάντηση που δίνει κανείς σε ένα ερώτημα, αλλά ο τρόπος που θέτει κανείς το
ερώτημα».
Οφείλουμε όλοι μας να πούμε ένα «Welcome!» κατά την
επάνοδο του ΓΑΠ στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Μπορεί να γυρίσει ως γνήσιος νεοφιλελεύθερος αγωνιστής
και τότε η ένταση θα ανάψει !!!
Eξαιρετικό άρθρο! Ας πάει ο ΄Γιώργος Παπανδρέου να βγάλει πρώτα τις ''ρήτρες'' που έχει βάλει και έχει υπογράψει με τους δανειστές, και που έχουν ''δέσει'' χειροπόδαρα τη χώρα μας, και μετά να φτιάξει νέο κόμμα... Λίγη ντροπή δεν βλάπτει....Το μόνο που θέλει αυτός και κάποιοι δικοί του είναι να ξαναβγούν βουλευτές, γι αυτό νοιάζονται μόνο.....Ναν μην εξαφανιστούν.....
ΑπάντησηΔιαγραφή