Αξιότιμοι κύριοι,
Με έκπληξη και
αγανάκτηση, οι κάτοικοι της Νότιας Καρυστίας, παρακολουθούμε τις τελευταίες
ημέρες ένα μπαράζ δημοσιευμάτων από αρκετά κεντρικά ΜΜΕ, όπως το “capital.gr”, το “Πρώτο Θέμα”, τα “Νέα” και
άλλα, τα οποία μας παρουσιάζουν ως συλλήβδην απατεώνες και καταπατητές δημόσιων
εκτάσεων.
Προωθώντας με περίεργο τρόπο, αλλά με σαφέστατα κίνητρα, μισές
αλήθειες, που κρύβουν όμως μεγάλα ψέματα, επιχειρείτε να σπιλώσετε την τιμή και
αξιοπρέπεια μας, καθώς κάνετε λόγο για περίεργη ρυθμιστική παρέμβαση Βουλευτή
που χαρίζει δάση, δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις ιδιοκτησίας του Δημοσίου,
τα οποία διεκδικούν ιδιώτες.
Ωστόσο, πριν
διαστρεβλώσετε την πραγματικότητα, δεν μπήκατε καν στον κόπο να κάνετε έρευνα
και να ενημερωθείτε για το πώς έχουν τα πράγματα και ποια είναι η αλήθεια για
το Ιδιοκτησιακό ζήτημα της Νότιας Εύβοιας. Φαίνεται ότι ακολουθείτε πιστά το
δόγμα “μην αφήσεις την αλήθεια να σου χαλάσει ένα καλό δημοσίευμα”. Επειδή,
όμως, η αλήθεια δεν προσδιορίζεται με βάση τα παραπλανητικά δημοσιεύματα, αλλά
με τις διεθνείς συμβάσεις, τις δικαστικές αποφάσεις και τους νόμιμους τίτλους
ιδιοκτησίας, σας καλώ να ανακαλέσετε και να ζητήσετε δημόσια συγγνώμη.
Για το Ιδιοκτησιακό
ζήτημα της περιοχής μας ισχύουν τα εξής: όπως έχει κριθεί σε διαδοχικές
δικαστικές αποφάσεις (βλ. Εφ. Αθηνών 166/2011 και Μον. Πρωτ. Χαλκίδας 96/2009)
οι γαίες που βρίσκονται στην Εύβοια, δεν περιήλθαν στην κυριότητα του Ελληνικού
Δημοσίου ως λεία πολέμου, καθώς κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας η Εύβοια
αποτελείτο από ιδιωτικές γαίες καθαρής ιδιοκτησίας. Εξάλλου, η Εύβοια δεν
κέρδισε την ελευθερία της με τα όπλα, αλλά προσαρτήθηκε στο νεοσύστατο Ελληνικό
Κράτος με τις μετέπειτα Διεθνείς Συμβάσεις: Συνθήκη Κωνσταντινουπόλεως
(9/7/1832) και Πρωτόκολλο του Λονδίνου
(3/2/1830).
Λόγω αδυναμίας της
κυβέρνησης Καποδίστρια να αγοράσει τη γη από τους Οθωμανούς κατόχους, εδόθη το
δικαίωμα στους Έλληνες υπηκόους να το πράξουν, όπως και έγινε. Έκτοτε, οι
ιδιοκτήτες γης κατέχουν νόμιμους τίτλους ιδιοκτησίας - εγγεγραμμένους στο
Υποθηκοφυλακείο – που πάνε πίσω σχεδόν 2 αιώνες. Τίτλους για τους οποίους έχουν
φορολογηθεί, κατά τις μεταβιβάσεις, και συνεχίζουν να φορολογούνται μέσω του
ΕΝΦΙΑ. Εδώ υπάρχουν 2 σημαντικές αδικίες: 1) ενώ για την Κεντρική και Βόρεια
Εύβοια το πρόβλημα επιλύθηκε με την θέσπιση του Ν. 3208/2003 (παρ.10 του άρθρου
13), για την Νότια Καρυστία το ζήτημα ουδέποτε διευθετήθηκε, κυρίως γιατί το
Ελληνικό Δημόσιο ποτέ δεν είχε αμφισβητήσει τους νόμιμους κατόχους των ορεινών
ιδιοκτησιών γης. Το γεγονός αυτό εμπέδωσε αίσθημα βεβαιότητας στους ιδιοκτήτες,
καθώς οι τίτλοι τους δεν αμφισβητούνταν από κανέναν και ειδικότερα από το
Ελληνικό Δημόσιο. Οι αξιώσεις του Δημοσίου ξεκίνησαν
το 2006, μετά την ψήφιση του Ν. 3468/2006, όπου η ΡΑΕ προϋποθέτει, ανάμεσα σε
άλλα κριτήρια για την αδειοδότηση έργων ΑΠΕ, την εξασφάλιση δικαιώματος χρίσης
της θέσης εγκατάστασης, και 2) ενώ από τη μία η Δασική Υπηρεσία σέρνει τους
νόμιμους ιδιοκτήτες στα δικαστήρια ως καταπατητές, από την άλλη το Υπουργείο
Οικονομικών τους υπερφορολογεί μέσω του ΕΝΦΙΑ, με πλασματικές μάλιστα
αντικειμενικές αξίες. Τι πιστεύετε για αυτό: πρόκειται ή όχι περί παραλογισμού
και αποκορύφωμα της αναξιοπιστίας του Ελληνικού Κράτους;
Πώς έχει, όμως, η έως
τώρα δικαστική μάχη ανάμεσα στο Ελληνικό Δημόσιο και στους νόμιμους ιδιοκτήτες;
Σύμφωνα με την πρόσφατη απόφαση (85/2014) του Μονομελούς Καρύστου, οι 26
κατηγορούμενοι εναντίον των οποίων είχε ασκηθεί δίωξη από το Δημόσιο, για
καταπάτηση και δημιουργία ανύπαρκτων δικαιωμάτων δια ψευδών τίτλων επί δημόσιων
δασικών εκτάσεων, αθωώθηκαν πανηγυρικά. Και προκύπτει το εύλογο ερώτημα: αφού,
λοιπόν, κατέχουν νόμιμους τίτλους και δικαιώνονται στα όργανα της Δικαιοσύνης,
γιατί ζητάτε να ενταχθεί και η περιοχή σας στο δεύτερο εδάφιο της παρ.1 του
άρθρου 62 του Ν.998/1979, η οποία εξαιρεί μία σειρά περιοχών; Γιατί αφενός, η
προσφυγή στα ένδικα μέσα έχει μεγάλο κόστος, το οποίο αδυνατούν να φέρουν εις
πέρας οι φτωχοί κτηνοτρόφοι των ορεινών εκτάσεων, και αφετέρου διότι, από τη
στιγμή που κατέχουμε νόμιμους τίτλους ιδιοκτησίας ζητάμε και εμείς να μπούμε
στις κατ’ εξαίρεση διατάξεις του Νόμου όπως ακριβώς έχει γίνει και για τις
άλλες περιοχές (Ιόνια Νησιά, Κρήτη, Λέσβος, Σάμος, Χίος, Κύθηρα, Αντικύθηρα,
Κυκλάδες και Μάνη).
Αξιότιμοι κύριοι,
Αξίζει να αναφέρουμε
ότι επί του θέματος γίνεται αρκετές φορές λανθασμένη ανάγνωση του Συντάγματος.
Το Σύνταγμα ξεκάθαρα ορίζει ότι προστατεύει τα δάση ανεξάρτητα αν είναι δημόσια
ή ιδιωτικά. Σε καμία διάταξη του Συντάγματος δεν αναφέρεται ότι όλα τα δάση
είναι Δημόσια! Ας κάνουμε, λοιπόν, σαφές το εξής: άλλο δάσος και δασικές
εκτάσεις και άλλο ιδιοκτησία μιας έκτασης. Σε κανένα σημείο της επίμαχης
τροπολογίας δεν γίνεται λόγος για την χρήση γης αυτών των εκτάσεων. Αντιθέτως,
σε άλλες περιπτώσεις, όπου σαφέστατα έχουν καταστρατηγηθεί διατάξεις του
Συντάγματος επί της χρήσης γης, οι τροπολογίες που τακτοποιούν αυθαιρεσίες
έγιναν δεκτές. Δεν νομίζετε ότι εδώ, και πάλι η Πολιτεία, κρίνει με δύο μέτρα
και δύο σταθμά;
Για να ανακεφαλαιώσουμε:
στην Εύβοια υπάρχουν τίτλοι που πάνε 150 και πλέον χρόνια πίσω, όμως το
Ελληνικό Δημόσιο δεν αναγνωρίζει αυτούς τους τίτλους και ζητά από τους πολίτες
να επιβεβαιώσουν την ιδιοκτησία τους με δικαστήρια, που φθάνουν μέχρι τον Άρειο
Πάγο. Δηλαδή, ουσιαστική απαγόρευση της ιδιοκτησίας και "δήμευση".
Επειδή την γη την
κληρονομήσαμε με νόμιμους τίτλους από τους προγόνους μας. Επειδή κακώς κάποιοι
θεωρούν την Νότια Καρυστία ως τον φτωχό συγγενή του Ελληνικού Κράτους και
επειδή η αξιοπρέπεια μας έχει μεγαλύτερη τιμή από την αντικειμενική αξία των
εκτάσεων, να είστε σίγουροι ότι δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να υφαρπάξει τις
περιουσίες μας!
Με εκτίμηση,
Νικόλαος
Μανώλης
Πρώην Δήμαρχος Καρύστου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου