Είναι μαλάκας ο Τατσόπουλος;

Του Κώστα Παπαντωνίου*

Τον τελευταίο καιρό ο Τατσόπουλος εκφράζει απόψεις που ενοχλούν τον ΣΥΡΙΖΑ και αποθεώνονται από τους απέναντι. Κι όταν λέμε απέναντι πιάνουμε από ΔΗΜΑΡ μέχρι Νέα Δημοκρατία.

Τελευταίο «χτύπημα» η τοποθέτησή του για τη 17 Νοέμβρη. Τους χαρακτήρισε δολοφόνους κι όχι πολιτικούς κρατούμενους. Χαρακτήρισε ακόμα όσους πιστεύουν το αντίθετο, περιθωριακούς μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ. Δύο τινά υπάρχουν. Είτε ο Τατσόπουλος είναι «μυρωδιάς», δεν έχει δηλαδή καμία επαφή με τον κόσμο της Αριστεράς, τον κόσμο που εκπροσωπεί, είτε είναι προβοκάτορας και μαλάκας όπως τον είπε ο Διαμαντόπουλος. 

Έχω την αίσθηση ότι ο Τατσόπουλος κάθε τι που λέει -κι έχει πει αρκετά "διαμάντια" τελευταία, όπως για τη πιθανή συνεργασία με τη ΝΔ- δεν τα λέει έχοντας βαθύτερο σκοπό. Όχι, η πολιτική δεν είναι αθώα. Ωστόσο ο Τατσόπουλος δεν άλλαξε μυαλό σε 8 μήνες. 

Στην αρχή, όταν είχε ανοίξει μέτωπο με τη Χρυσή Αυγή πολλοί τον γούσταραν. «Τα έλεγε» κι αυτό άρεσε. Mέχρι τουλάχιστον να πει την εμβληματική πια ατάκα «έχω πηδήξει τη μισή Αθήνα». Ο Τατσόπουλος εξακολουθεί να «τα λέει», απλώς τώρα πολλά από αυτά δεν αρέσουν. Προσπαθεί ματαίως να ισορροπήσει, ωστόσο σε αυτή του την προσπάθεια βρίσκει συμμάχους εκεί που μάλλον δεν θέλει κι εχθρούς σ' αυτούς που βρίσκονται δίπλα του. 

Όταν είπε ότι τα μέλη της 17 Νοέμβρη είναι «πολιτικοί κρατούμενοι» μόνο για κάποιους (λίγους) στο ΣΥΡΙΖΑ, διακρίνω τη διάθεση περισσότερο να υπερασπιστεί παρά να κακολογήσει το χώρο του. Κι αυτό γιατί η κλασσική κριτική που γίνεται στο ΣΥΡΙΖΑ και πιάνει, είναι αυτή που τον συνδέει με την τρομοκρατία και τα μπάχαλα. 

ΣΥΡΙΖΑ και Τατσόπουλος πληρώνουν τώρα μια συμφωνία που έγινε στα τυφλά. Ο Τατσόπουλος δεν μπήκε στο ψηφοδέλτιο για την αγωνιστική του αφοσίωση, αλλά επειδή είναι γνωστός συγγραφέας. Το ότι δεν αισθάνεται δικό του τον ΣΥΡΙΖΑ, ίσως αποτελεί το βασικό πρόβλημα για τον Τατσόπουλο, αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ. Λέει τη δική του αλήθεια, αλλά απέχει όπως φαίνεται από τη συλλογική αντίληψη του κόμματος. Από την άλλη δεν τιμά τον ΣΥΡΙΖΑ η αδυναμία του να ενσωματώσει (χωρίς ν' αναιρέσει την ατομικότητα) τον κόσμο που στρέφεται σ' αυτόν.

Είναι λοιπόν μαλάκας ο Τατσόπουλος; Όχι. Αν για κάτι μπορεί κάποιος να τον κατηγορήσει στην πραγματικότητα, είναι η μετατόπισή του στο θέμα της έδρας. Στις 4 Μαΐου του 2012 σε συνέντευξή του στο tvxs.gr είπε ότι είναι απαράδεκτο «να ανεξαρτητοποιείσαι και να παίρνεις και την έδρα σου μαζί». 

Τατσόπουλος και ΣΥΡΙΖΑ είτε πορευτούν μαζί είτε χώρια, έχουν να λήξουν βασικά ζητήματα. Δεν είναι κακό να μην τα βρουν. Θα ήταν πολύ χειρότερο όμως να συνεχίσει το ξεκατίνιασμα που εκτυλίσσεται σε facebooκ και τηλεοράσεις.

*Δημοσιογράφος στην Αυγή