Τοποθέτηση Β.Αποστόλου για τα αυθαίρετα

«Θα ήθελα να συζητήσουμε το θέμα των τροπολογιών, διότι έχουμε μία τροπολογία η οποία με προεδρικά διατάγματα, θα έλεγα ότι υποκαθιστά τη Βουλή στο νομοθετικό της έργο σχετικά με τους Οργανισμούς. Είναι πολύ σοβαρή και νομίζω πως πρέπει να τύχει διεξοδικής συζήτησης και στην Επιτροπή και στην Ολομέλεια.

Κύριε Υπουργέ, ειλικρινά σας αδικεί και εσάς αυτό που ανέφερα. Δεν είναι δυνατόν να βάλετε την υπογραφή σας σε μία τέτοια τροπολογία που ουσιαστικά μας υποκαθιστά όλους, όταν συζητάμε ευρύτερα θέματα του δημόσιου τομέα των Οργανισμών και ένα απλό προεδρικό διάταγμα μας έχει υποκαταστήσει όλους. Αντιλαμβανόμαστε όλοι στην κρίσιμη συγκυρία που ζούμε, τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτή η τροπολογία για ένα μεγάλο αριθμό εργαζομένων και για τη λειτουργία όλων αυτών των οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Άρα, υπό αυτή την άποψη ζητάμε να αποσυρθεί η συγκεκριμένη τροπολογία και ας έρθει αργότερα (που δεν σημαίνει ότι θα συμφωνήσουμε τότε), αλλά δεν είναι δυνατόν ένα τόσο σημαντικό θέμα να συζητείται με διαδικασίες θερινού τμήματος και μάλιστα να μην υπάρχει και η δυνατότητα για να γίνει μία ουσιαστική συζήτηση.

Oι βασικές αντιρρήσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, είναι αυτές που δημιουργούν και ενδέχεται να δημιουργήσουν προβλήματα, στη ρύθμιση που φέρνετε σήμερα. Διότι, πάρα πολλές διατάξεις κινούνται στα όρια της παραβίασης της Συνταγματικότητας. Το είπα στη τοποθέτηση μου επί της αρχής και τώρα θα το επαναλάβω, εξακολουθώ να πιστεύω ότι, η εισπρακτική λογική είναι αυτή η οποία σας έσπρωξε να νομοθετήσετε έτσι για τον απλούστατο λόγο ότι, ουσιαστικά είναι γνωστή η αναμενόμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την απόρριψη του προηγούμενου νόμου. Και σπεύσατε να ορίσετε ότι δεν επιστρέφονται ποσά που έχουν καταβληθεί ακόμα και στις περιπτώσεις, που δεν θα υποβάλλουν αίτημα ή που δεν εντάσσονται. Εκεί λοιπόν, δείχνει καθαρά ποια είναι η λογική σας, όταν μάλιστα φτάνετε μέχρι και το Πράσινο Ταμείο. Ενώ μέχρι τώρα, έστω με ένα τρόπο που δεν ήταν σύννομος, έπαιρνε το Υπουργείο Οικονομικών τα συγκεκριμένα χρήματα, σήμερα τα θεσμοθετείτε κιόλας και μένει υπόλοιπο σε αυτό τελικά το 2,5% και αν θα μείνει και αυτό.

Από αυτή την άποψη εμείς, επί της αρχής είπαμε όχι στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Επειδή αναφερθήκατε σε κατηγοριοποιήσεις των αυθαιρέτων κτισμάτων και κατασκευών, ουσιαστικά εσείς κάνατε μια ταξινόμηση, με βάση το χρόνο κατασκευής κυρίως διότι, έτσι κατηγοριοποιήσατε και τα πρόστιμα, τις εισπράξεις, τα παράβολα όλα. Εμείς λέμε και επιμένουμε ότι πρέπει να υπάρξει μια, καταγραφή γιατί αν δεν καταγράψεις και δεν έχεις σαφή εικόνα των προβλημάτων, δεν μπορείς να τα λύσεις.

Δεν μπορεί να γίνεται αυτό που κάνετε εσείς τώρα να «λύνετε» προβλήματα, να αποδέχεστε αιτήματα, να αναστέλλετε κατεδαφίσεις νομιμοποιώντας καταστάσεις. Όταν αύριο θα κάνετε ένα πολεοδομικό σχεδιασμό, και θα βρείτε μπροστά σας αυτά προβλήματα τι θα κάνετε; Εμείς λέμε ότι πρέπει να υπάρχει μια κατάταξη των αυθαιρέτων κτισμάτων, ανάλογα με τις υπερβάσεις που έχουν είτε έχουν άδεια, είτε δεν έχουν, είτε είναι εντός σχεδίου, είτε είναι εκτός σχεδίου, ακόμη και αν υπάρχουν παραβάσεις οι οποίες δημιουργήθηκαν εξαιτίας της συμπεριφοράς της δημόσιας διοίκησης. Και εννοώ από τις οριοθετήσεις οικισμών μέχρι γενικότερα την όλη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Όλα αυτά λοιπόν έπρεπε να έχουν μπει σε μια σειρά. Εμείς έχουμε κάνει μια κατάταξη και έχουμε τουλάχιστον 10 κατηγορίες τέτοιων χαρακτηρισμών όσον αφορά την αυθαιρεσία των κτισμάτων και βεβαίως των κατασκευών. Αυτά από πλευράς νομικής. Μπορεί να υπάρχουν και από πλευράς διοικητικής άλλες κατηγορίες, το πώς λειτούργησε όπως σας είπα προηγούμενα η διοίκηση. Όλα αυτά θα έπρεπε να τα έχουμε μπροστά μας και εκεί βεβαίως να αρχίσει να μπαίνει το μεγάλο ζήτημα του πολεοδομικού  σχεδιασμού.

Ταυτόχρονα φάνηκε αυτό που λέμε, πώς λειτούργησαν όλες οι κυβερνήσεις οι μεταπολεμικές πάνω στο μεγάλο αυτό ζήτημα και πως χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές και ο πολίτης. Μπορεί να παρανόμησε και αυτός,  αλλά όταν υπήρχαν κοινωνικές ανάγκες για να στεγάσει την οικογένειά του και το κράτος δεν είχε αντίστοιχη μέριμνα, όλα αυτά λοιπόν είναι ένα σύνθετο πρόβλημα.

Πάντως, η οποιαδήποτε προσέγγιση θα πρέπει να είναι συνολική. Να μην είναι αποσπασματική, να υπάρχει ένας σεβασμός όσον αφορά τις συνταγματικές διατάξεις. Να βάλουμε όριο εκ των πραγμάτων, έτσι όπως εξελίσσεται η κατάσταση το σύνταγμα του 1975. Που πραγματικά ήταν μια μεγάλη ιδιαίτερα προσπάθεια όσον αφορά τα θέματα περιβάλλοντος, προστασίας, οικιστικής ανάπτυξης  πολεοδομικού σχεδιασμού που δυστυχώς έμειναν στα χαρτιά.

Εσείς λέτε εδώ τώρα, ότι όπου έχουν εγκατασταθεί αυθαίρετα θα κάνουμε επέμβαση. Δηλαδή ουσιαστικά, αυτό που λέγεται πολεοδομικός σχεδιασμός το πάτε στην άκρη. Πάντως γενικά θα έλεγα ότι προβλέπετε διαδικασίες εξισορρόπησης περιβαλλοντικών επιβαρύνσεων, με μια πρόθεση αποκατάστασης του περιβαλλοντικού ισοζυγίου, αλλά εκεί πέρα αρχίζουν τα προβλήματα και ιδιαίτερα με το εύρος εφαρμογής του περιβαλλοντικού ισοζυγίου. Αυτό θα είναι σε επίπεδο καλλικρατικών δήμων; Θα είναι σε επίπεδο πιο μεγάλο;

Διότι ξέρετε, όταν μιλάμε για περιβαλλοντικό ισοζύγιο πρέπει να έχουμε υπόψη μας το μικροκλίμα  κάθε περιοχής, διότι άλλη παρέμβαση θα κάνεις σε μια κλειστή λεκάνη, άλλη παρέμβαση θα κάνεις σε μια άλλη περιοχή η οποία μπορεί να βρίσκεται σε ένα λόφο, γιατί μιλάμε για μια περιβαλλοντική ισορροπία η οποία έχει ιδιαιτερότητες. Και αυτά δυστυχώς δεν τα ακουμπήσατε καθόλου, εσείς αυτή την ώρα επειδή είχατε και στον νου σας τα πρόστιμα και πώς θα υπηρετηθούν και βεβαίως εκεί πραγματικά έρχομαι στο μεγάλο ζήτημα που αφορά την τράπεζα γης.

 Και εκεί δηλαδή δεν μπορεί να έχει κάποιος αντίρρηση για την αναγκαιότητα ύπαρξης της τράπεζας γης, αλλά όταν νομοθετείτε για να αντιμετωπίσετε τη νομολογία του συμβουλίου της επικρατείας, λέτε αν δεν φτιάξουν την τράπεζα γης δεν υπάρχει περίπτωση η συγκεκριμένη ρύθμιση να περπατήσει. Περί αυτού πρόκειται και το ξέρετε.

Όμως αν δεν είναι δεσμευτική για τη λειτουργία του νόμου η έκδοση προεδρικών διαταγμάτων, το αφήνετε για αργότερα, όμως αυτό το αργότερα ποια χρονική διάρκεια έχει; Πως δηλαδή θα μιλάτε για ένταξη, για ηλεκτρονική ταυτότητα των κτιρίων όλων αυτών τα  οποία ουσιαστικά νομιμοποιούνται χωρίς να υπάρχει η απαιτούμενη προσέγγιση όσον αφορά το περιβαλλοντικό ισοζύγιο; Αν δεν αποσυρθούν οι διατάξεις που επιτρέπουν τη συνέχιση της αυθαίρετης δόμησης και όλες αυτές οι εξαιρέσεις που θεσμοθετείτε, αν δεν γίνει σαφής η ημερομηνία όριο για τις κατεδαφίσεις τότε δεν υπάρχει σωτηρία. 

Όσον αφορά τις δράσεις του περιβαλλοντικού ισοζυγίου, καλό είναι να είναι πιο συγκεκριμένες. Όντως οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά βάλτε και τις περιοχές που υπάρχει τεράστιο πρόβλημα αναγέννησης των δασών, να προβλεφθεί να υπάρξει ένα μέρος των ποσών αυτών να πάει προς αυτή την κατεύθυνση. Χωρίς το ευλογημένο είδος της Χαλέπιου Πεύκης δεν θα είχαμε δάση στην Ελλάδα, αναγεννάτε τόσο εύκολα. Αλλά υπάρχουν όμως περιοχές που έχουν καεί τα δάση δύο και τρεις φορές πριν προφτάσουν να αναγεννηθούν και να έχουν καρπούς για να μπορέσουν να βοηθήσουν στην Αναγέννηση, εκεί λοιπόν χρειάζεται οπωσδήποτε να προβλεφθούν κονδύλια για την αναδάσωση μέσα από αυτή τη διαδικασία.

Στο τρίτο κεφάλαιο που αφορά τις λοιπές πολεοδομικές διατάξεις, την παράμετρο που αφορά την γη υψηλής παραγωγικότητας. Δεν χρειάζεται τη λίγη γη υψηλής παραγωγικότητας που έχουμε να τη σπαταλήσουμε γιατί σώνει και καλά περνάει ένας δρόμος και πρέπει να θυσιαστεί στην δόμηση.»