Και τώρα…τι Ψυχάρη θα παραδώσεις μωρή;

Να σου πάρει δυόμιση χρόνια για να καταλάβεις ότι είσαι απλά ρομαντικός σημαίνει τρία πράγματα:

Γράφει ο Δημήτρης Δεμεσούκας

α)Ή ότι δεν είσαι διορατικός, κάτι που δεν ταιριάζει σε έναν διπλωμάτη καριέρας όπως ο Ανδρέας Ψυχάρης

β)Ή ότι είσαι βαθιά θρήσκος και σε ένα περιβάλλον που σου δείχνει καθημερινά από την πρώτη στιγμή τις προθέσεις του και «τι καπνό φουμάρει» εσύ κρατάς ζωντανή την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει

γ)Ή ότι αυτά που λες για να δικαιολογήσεις την παραίτησή σου είναι απλά προπέτασμα καπνού

Όποιος θέλει βάζει κυκλάκι στο α, στο β ή στο γ, αν βέβαια πιστεύει ότι ισχύει κάτι από τα τρία. Το σίγουρο είναι ότι ως βουλευτής ο Ανδρέας Ψυχάρης όπως προκύπτει από την ανακοίνωση της παραίτησής του, έκανε τον κύκλο του. Για τον πολίτη μικρή σημασία έχει αυτό. Έτσι κι αλλιώς σε μια Βουλή της «αλλαξοεδρανιάς» το κόμμα χάνει το παιδί και το παιδί το κόμμα.

Το ζήτημα είναι τι σηματοδοτεί για το πολιτικό γίγνεσθαι και ειδικότερα για την κυβέρνηση η παραίτηση αυτή. Ο Ψυχάρης δεν είναι ο Στύλιος. Γιατί μη μου πείτε ότι η πρώτη σκέψη που έρχεται και στον πιο αδαή δεν είναι ότι με την κίνηση αυτή φαίνεται ότι ο ΔΟΛ αποσύρει την εμπιστοσύνη του από την κυβερνητική πλειοψηφία;

Κι αυτό για την κυβέρνηση είναι πολύ πιο σοβαρό και από τα αυτογκόλ που σημειώνει εσχάτως με τον ΕΝΦΙΑ, τη ρύθμιση για τις 100 δόσεις κλπ.

Ο κ. Ψυχάρης δήλωσε ότι αποχωρεί από το πολιτικό σκηνικό γιατί η εικόνα του πολιτικού συστήματος θαμπώνει όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό. Κι ας μην γελιόμαστε. Μπορεί ο πρώην πια βουλευτής της ΝΔ να ήταν σφοδρός πολέμιος του καπνίσματος και να είχε γίνει κακός βραχνάς για τους καπνιστές συναδέλφους του στη Βουλή, όμως δεν παραιτήθηκε για τον καπνό των τσιγάρων αλλά για την ομίχλη που καλύπτει τα κοινοβουλευτικά δρώμενα λίγο πριν την καταιγίδα...Κι όπως είναι γνωστό, όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Φωτιά που άρχισε ήδη να σιγοκαίει τα μπατζάκια της κυβέρνησης.