Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΙΒΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ. ΔΗΛΩΣΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

«Με την απάντησή του ο Υπουργός Περιβάλλοντος κ. Μανιάτης στην από 16-10-2014 ερώτησή μου για την τροποποίηση των Περιβαλλοντικών Όρων λειτουργίας του εργοστασίου της ΑΓΕΤ στο Μυλάκι Αλιβερίου, αρνήθηκε να τοποθετηθεί πολιτικά στα συγκεκριμένα θέματα που του έθεσα, κρυπτόμενος πίσω από τις απαντήσεις των υπηρεσιών που προΐσταται.

Αφήνοντας ειδικά αναπάντητο το βασικό ερώτημα, αν η τροποποίηση επιτρέπει την καύση και τη χρήση των επικίνδυνων για το Περιβάλλον και την Δημόσια Υγεία λεγόμενων «εναλλακτικών» καυσίμων και πρώτων υλών, προκαλεί την τοπική κοινωνία. Ταυτόχρονα βέβαια επιβεβαιώνει κι από μεριάς του την προχειρότητα και ανευθυνότητα με την οποία η παρούσα Κυβέρνηση αντιμετωπίζει τον Κοινοβουλευτικό έλεγχο .

Με μία απάντηση παρωδία κοινοποίησε την απάντηση της Υπηρεσίας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (Υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ) η οποία δηλώνει αναρμόδια και μη ενημερωμένη για το περιεχόμενο της τροποποίησης, και της ΕΑΡΘ (Υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ) η οποία ουσιαστικά δεν απαντά στο ερώτημα, αν δεν αποκρύπτει αλήθειες.

Είναι σαφέστατο πλέον ότι ο Υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας& Κλιματικής Αλλαγής:

1)Χωρίς να αναμένει ούτε καν την εκδίκαση αρχές Δεκεμβρίου της προσφυγής των κατοίκων στο ΣΤΕ, σπεύδει να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της ΑΓΕΤ, τηρώντας  με ευλάβεια όσα ο αλήστου μνήμης πρώην Υπουργός κ. Παπακωνσταντίνου είχε υπογράψει με το Σύνδεσμο Τσιμεντοβιομηχάνων περί καύσης « εναλλακτικών» καυσίμων και πρώτων υλών  από τις τσιμεντοβιομηχανίες στην Ελλάδα.

2)Οδηγεί την Ελλάδα στις επιλογές των μεγάλων συμφερόντων δεδομένου ότι οι τσιμεντοβιομηχανίες πληρώνονται για να κάψουν απόβλητα τα οποία μάλιστα στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι εισαγόμενα ακόμα και από άγνωστες χώρες.

3)Θέλοντας να ξεφορτωθεί την πίεση που του ασκούν οι Ευρωπαίοι για τον απαράδεκτο χειρισμό επί τόσα χρόνια της διαχείρισης λυμάτων και σκουπιδιών, τα οδηγεί στα τσιμεντάδικα της Ελλάδας – μετατρέποντάς τα σε αποτεφρωτήρες της Μεσογείου- , αδιαφορώντας για τις όποιες συνέπειες αυτής του της επιλογής επί της ανθρώπινης ζωής.

4)Δεν υπολογίζει την Τοπική Κοινωνία η οποία σύσσωμη εδώ και εννιά  χρόνια διαμαρτύρεται και  κινητοποιείται με αντικείμενο την προστασία της ζωής της και του Περιβάλλοντος.

Η καύση των αποβλήτων (αστικών και βιομηχανικών) και η χρήση επικίνδυνων αποβλήτων από την Βιομηχανία, προφανώς και δεν είναι τοπική υπόθεση. Ο μόνος δρόμος πού απομένει για την αντιμετώπιση της καύσης RDF, αστικών και βιομηχανικών αποβλήτων και λασπών στην ΑΓΕΤ LAFARGE στο Μυλάκι Αλιβερίου, είναι ο δρόμος του αγώνα και της πολιτικής ανατροπής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει αλληλέγγυος στις κινητοποιήσεις του λαού της περιοχής Αλιβερίου στην Εύβοια για την αποφυγή της μετατροπής του τσιμεντάδικου της ΑΓΕΤ LAFARGE σε αποτεφρωτήρα RDF, λυματολάσπης και άλλων αποβλήτων.

Δεσμεύεται, ότι μια Κυβέρνηση της Αριστεράς θα επανεξετάσει τους  περιβαλλοντικούς όρους λειτουργίας του εργοστασίου - αποκλείοντας την καύση RDF ,λυματολάσπης , και άλλων επικίνδυνων αποβλήτων-, βάζοντας πάνω από τα κέρδη της πολυεθνικής , την υγεία των κατοίκων της Περιοχής και την προστασία του περιβάλλοντος.»