Επιστολή παραίτησης και αποχώρησης από την Δημοκρατική Αριστερά του Ανδρέα Παπανδρέου

Καθημερινά στους δρόμους, στις πλατείες, στην αγορά παρελαύνει η νεόπτωχη Ελλάδα. Πολίτες με τσαλακωμένη την αξιοπρέπεια. Άνεργοι, ανασφάλιστοι και εξαθλιωμένοι μισθωτοί, συνταξιούχοι και μικρομεσαίοι επαγγελματίες. Η δική τους  έκρηξη απειλεί την πολιτική σταθερότητα. Η υποταγή και η ενσωμάτωση των άλλοτε προοδευτικών δυνάμεων στον επιβαλλόμενο ως μονόδρομο του νεοφιλελευθερισμού σπέρνει την οργή και την απογοήτευση.

Η ΔΗΜΑΡ αντίθετα με τις άλλες προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις στις διακηρύξεις της, ευνοούσε πολιτικές εξελίξεις που αναζητούν την συνεννόηση, την κοινωνική δικαιοσύνη και την Ευρώπη των λαών ενάντια στην εφαρμοζόμενη λιτότητα από το Διευθυντήριο της ΕΕ. Η ΔΗΜΑΡ είναι επιλογή ευθύνης και αξιοπρέπειας. Ήταν μια θετική επιλογή.

Κατάφερε όμως με τις πολιτικές της τακτικές αλλά και στρατηγικές της επιλογές που δεν τις διαχειρίστηκε όπως έπρεπε και όταν έπρεπε, με αντιφατικά μηνύματα και χωρίς σαφή πολιτική γραμμή να καταστεί στην συνείδηση αυτού του χειμαζόμενου λαού ως συνώνυμο της ανακολουθίας.

Η προσχώρησή μου στο κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς όπως είχα πολλές φορές και γραπτώς διατυπώσει οφείλονταν στην εκτίμησή μου και ελπίδα μιας νέας ανασυγκρότησης του σοσιαλιστικού χώρου σε ένα νέο κόμμα του δημοκρατικού σοσιαλισμού με σημαντικές πολιτικές αναφορές χωρίς όμως τις αμαρτίες του παλιού πολιτικού συστήματος πελατειακών σχέσεων και συμφερόντων. Δυστυχώς η προοπτική αυτή δεν ευοδώθηκε και δεν αξιοποιήθηκε καθώς το κόμμα υπέκυψε σε τακτικισμούς και προσωπικές στρατηγικές στελεχών που αποτελούσαν είτε πλειοψηφία, είτε την μειοψηφία στα ανώτατα όργανα του κόμματος.

Επιπλέον η Δημάρ απέτυχε να αποδεχτεί ότι αυτή μπορεί να είναι εκείνη η πολιτική έκφραση της οποίας ο ενοποιητικός παράγοντας των διαφορετικών ρευμάτων της θα είναι το σοσιαλδημοκρατικό ρεύμα και απέκλειε και δεν αξιοποίησε πρώην στελέχη του σοσιαλδημοκρατικού χώρου. Η σοσιαλδημοκρατία με τις όποιες ιδεολογικές υποχωρήσεις και αντιφάσεις της είναι η μόνη υπαρκτή πολιτική δύναμη της ανανεωτικής αριστεράς στην Ευρώπη που έχει τοποθετηθεί απέναντι στην επικυριαρχία των ανεξέλεγκτων αγορών στην ΕΕ.

Κατόπιν όλων αυτών αποφάσισα την αποχώρηση από την Δημοκρατική Αριστερά θεωρώντας μετά και από την εκλογική της απαξίωση ότι έκλεισε ο πολιτικός της κύκλος. Ήμουν ίσως το μοναδικό στέλεχος στην Εύβοια εκτός από τον βουλευτή μας που προέβαλε και υπερασπίστηκε δημόσια μέχρι τέλους την κεντρική πολιτική γραμμή του κόμματος όπως αυτή διαμορφωνόταν από τις αποφάσεις του Προέδρου, της Ε.Ε., της Κ.Ε. και του συνεδρίου μας. Δεν έθεσα κανένα προσωπικό όφελος ως προϋπόθεση της ενεργούς συμμετοχής μου και συμμετείχα ενεργά με πλήρη ανιδιοτέλεια και αυτό το γνωρίζουν καλά οι σύντροφοί μου.

Επίσης κάθε σοσιαλιστής πιστεύω σήμερα πρέπει να αναλογιστεί ότι ένα κόμμα της Αριστεράς ο Σύριζα παρά τα όποια προβλήματά του είναι πρώτο κόμμα στην χώρα. Αυτό από μόνο του δίνει μια ελπίδα. Λειτουργεί όμως και αυτός με αποκλεισμούς, πολιτική αντίληψη που πρέπει να αποβάλλει.

Επιλέγω λοιπόν προς το παρόν τον ανέστιο χώρο της ευρύτερης προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης αναμένοντας το έναυσμα μιας εναλλακτικής συσπείρωσης του προοδευτικού και σοσιαλιστικού χώρου που θα δημιουργήσει μελλοντικά ένα ευρύτερο πλειοψηφικό ρεύμα.

Χαλκίδα 30/05/2014

Ανδρέας Παπανδρέου, Οικονομολόγος