Αποκάλυψη: Τα “αμαρτωλά” CDS του TT, η εταιρία στην Ελβετία και ο ρόλος των Φιλιππίδη – Παπαδόπουλου

Πως πουλήθηκαν έναντι "πινακίου φακής" τα ασφάλιστρα κινδύνου του ΤΤ που αποτελούσαν τεράστιο περιουσιακό στοιχείο αλλά και διαπραγματευτικό χαρτί για την ελληνική κυβέρνηση στον εκβιασμό της χρεοκοπίας. Οι "περίεργες" αποφάσεις των επικεφαλής και ο ρόλος τους. Ποιοι τα πούλησαν.

Ο Άγγελος Φιλιππίδης, εκλεκτός του περιβάλλοντος Καραμανλή ( βλέπε Αγγέλου κλπ) αμέσως μόλις τοποθετήθηκε στο ΤΤ, ανέτρεψε την πολιτική της διοίκησης Τσουπίδη, η οποία αν και ασυνήθιστη είχε αποφέρει αποτελέσματα πρωτόγνωρα για κρατικό τραπεζικό οργανισμό και ταυτόχρονα εξασφάλιζε εντυπωσιακή ροή δανείων σε μικροεπιχειρήσεις και καταναλωτές κυρίως στην περιφέρεια.

Οι πολύπλοκες επενδύσεις υποτίθεται ότι σταματούν και έμφαση δίδεται στην λιανική τραπεζική. Ωστόσο, λίγο πριν αποχωρήσει, μετά τις εκλογές του 2009 που έφεραν και πάλι ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου στην εξουσία, γίνεται γνωστό ότι το ΤΤ είχε αγοράσει τίτλους ασφάλισης έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας του Ελληνικού Δημοσίου, τα γνωστά CDS.

Κάπου εδώ ξεκινούν και οι έρευνες της Τράπεζας της Ελλάδος και εν συνεχεία της Αρχής κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματική Δραστηριότητα, προκειμένου να διαπιστωθούν εάν οι διαδικασίες χρηματοδότησης/δανειοδότησης επιχειρήσεων είναι σύννομες.

Οι αγορές των CDS έγιναν το καλοκαίρι του 2009 και ενώ είχαν ήδη προκηρυχθεί οι εκλογές του Οκτωβρίου, τα οποία πούλησε τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου (κατά 70% περίπου) και κέρδισε 40 εκατομμύρια ευρώ. 

Ο Φιλιππίδης αποχωρώντας κάνει λόγο για σωστή επενδυτική κίνηση από την οποία η τράπεζα είχε κέρδος. Και όντως, το ΤΤ έγραψε κέρδη περί τα 34 εκατ. ευρώ. 

Τα ηνία επί ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει μια προσωπική επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου, ο κ. Κλέων Παπαδόπουλος, ο οποίος με το… καλημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του δίνει εντολή να ρευστοποιηθεί το εναπομείναν 30% των CDS, αφού το 70% είχε ήδη πουλήσει η διοίκηση Φιλιππίδη πριν παραδώσει.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό unfollow  όσοι αγόρασαν τα ασφάλιστρα κινδύνου του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου κέρδισαν δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ το ελληνικό κράτος στερήθηκε από αυτήν την περίεργη πώληση,  περισσότερα από 27 δις στην πιο κρίσιμη περίοδο της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας.

Παράλληλα τεράστια πακέτα με ευρώ, μέσα σε λίγες βδομάδες άλλαξαν χέρια με κερδισμένα  επενδυτικά funds των οποίων τα ίχνη και οι πραγματικοί ιδιοκτήτες “χάθηκαν” κάπου στην Ελβετία. Στην ελληνική Βουλή πέντε  φορές έχει κατατεθεί ερώτηση από βουλευτές διαφορετικών κομμάτων για το ποιοι απέκτησαν τα ασφάλιστρα κινδύνου, χωρίς να δοθεί ποτέ απάντηση.

Αποτέλεσμα όλων αυτών των ενεργειών  από το 2009 μέχρι σήμερα, με την συνδρομή των διοικήσεων του ΤΤ, προκειμένου να εμφανιστεί ζημιογόνο, να απαξιωθεί εντελώς η περιουσία του, να καταστεί “μη βιώσιμο” και  να χωριστεί τελικά σε «κακή» και «καλή» τράπεζα και να “παραδοθεί” στη Eurobank.

Τον Αύγουστο του 2009, λίγες μέρες πριν ανακοινωθούν οι εκλογές του Οκτωβρίου, όπου επικράτησε το ΠΑΣΟΚ, ο τότε πρόεδρος του ΤΤ Άγγελος Φιλιππίδης, αγόρασε ασφάλιστρα κινδύνου ( CDS ) για την ελληνική οικονομία ύψους περίπου 1 δις ευρώ, όταν το ελληνικό spread βρισκόταν στις 185 μ.β.

Η απόφαση μιας ελληνικής τράπεζας να ποντάρει σε πιθανή χρεοκοπία της χώρας και να αγοράσει ασφάλιστρα κινδύνου κατηγορήθηκε αργότερα από πολλούς. Από την πλευρά της, ωστόσο, η διοίκηση του ΤΤ υποστήριξε ότι ήταν μια «κίνηση θωράκισης της ελληνικής οικονομίας».

Η κίνηση της διοίκησης του ΤΤ είναι σίγουρο ότι προκαλεί σοβαρά ερωτήματα. Ακόμα περισσότερα προκαλεί όμως η πορεία του συγκεκριμένου CDS τους μήνες που ακολούθησαν.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ απέλυσε από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου τον κ. Φιλιππίδη και στη θέση του προσέλαβε τον Κλέωνα Παπαδόπουλο, ο οποίος στη συνέχεια, με τη σύμφωνη γνώμη κυβέρνησης και ΔΣ του ΤΤ, πούλησε το ασφάλιστρο κινδύνου σε μια ξένη εταιρεία (αγνώστων στοιχείων) με κέρδος περίπου 40 εκατ. δολάρια και ενώ τα CDS κινούνταν στις 235 μονάδες βάσης.

Ακολούθησαν οι γνωστές παλινωδίες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που είχαν στόχο την προσχεδιασμένη είσοδο της χώρας στο μηχανισμό ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ (Απρίλιος 2010). Με τα σενάρια για χρεωκοπία της Ελλάδας να φουντώνουν, η αξία του ασφάλιστρου κινδύνου που είχε πουλήσει πριν από μερικούς μήνες το ΤΤ ήταν εκείνη την περίοδο 27 δισ. δολάρια.

Αν λοιπόν το CDS δεν είχε πουληθεί εσπευσμένα, το ΤΤ θα είχε εκείνη την περίοδο στο χαρτοφυλάκιό του ένα ισχυρό όπλο. Το πολύτιμο CDS που είχε στην κατοχή του το ΤΤ αντιστοιχούσε περίπου στο 12,5% της παγκόσμιας αγοράς και θα μπορούσε να αποτελέσει ένα διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι σε όσους απειλούσαν τη χώρα με χρεοκοπία και την εξωθούσαν στην αγκαλιά της τρόικας. Με τις ελληνικές τράπεζες εκείνη την περίοδο να κατέχουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου ύψους περίπου 50 δισ. ευρώ, ήταν μεγάλη υπόθεση ένα μόνο κρατικό πιστωτικό ίδρυμα να κατέχει το 12,5% της παγκόσμιας αγοράς CDS.

Τα «ασφάλιστρα κινδύνου» ή CDS είναι στην ουσία ένας τύπος ομολόγου – χωρίς να διαθέτεις το ομόλογο. Ποντάρεις χρήματα –διότι για τζόγο πρόκειται– στη χρεοκοπία μιας χώρας που θα βρεθεί στη δύσκολη θέση να μην μπορεί να πληρώσει τα ομόλογα που έχει εκδόσει.

Είναι σαν να αγοράζεις ασφάλεια για το σπίτι του γείτονα σου και να εύχεσαι να καεί το σπίτι του για να εισπράξεις την αποζημίωση. Αν η χώρα χρεοκοπήσει, τότε εσύ πληρώνεσαι το CDS. Μ” αυτό τον τρόπο, αν είσαι τράπεζα, όπως στην προκειμένη περίπτωση το ΤΤ, και διαθέτεις ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, ισοφαρίζεις τη χασούρα από τη μη πληρωμή των ομολόγων ή ακόμα εξασφαλίζεις και μια μορφή κέρδους. Αν μάλιστα είσαι «κρατικό μαγαζί», ουσιαστικά το κράτος μπορεί να απειλήσει τους κερδοσκόπους που ποντάρουν στη χρεοκοπία του, αφού διαθέτει με τη σειρά του CDS που πρέπει να πληρωθούν.

Τα ασφάλιστρα κινδύνου πρωτοκυκλοφόρησαν στην διατραπεζική αγορά το 1997, αλλά για να τα αγοράσεις έπρεπε να έχεις στην κατοχή σου κρατικά ομόλογα της χώρας που «πόνταρες» ότι θα χρεοκοπήσει. Το 2000 ανατράπηκε το συγκεκριμένο καθεστώς και μπορούσαν οι πάντες να αγοράσουν ομόλογα και να «παίξουν».

Η περίπτωση του ΤΤ αφορά την πρώτη εκδοχή: είχε στην κατοχή του ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και αγόρασε CDS για να καλύψει την έκθεση του στο ελληνικό χρέος από πιθανή στάση πληρωμών.

Όμως με άνωθεν εντολές πούλησε το CDS και έμεινε χωρίς κάλυψη. Επαναλαμβάνουμε ότι το CDS αξίζει τώρα 27 δισ. δολάρια, δηλαδή όλο το μνημόνιο που κλήθηκε να ψηφίσει η κυβέρνηση τον περασμένο Οκτώβριο στην Βουλή για να σώσει τις τράπεζες.

Το τεράστιο περιουσιακό στοιχείο και ταυτόχρονα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί για την ελληνική κυβέρνηση στις συζητήσεις για το μνημόνιο, που είχε στην κατοχή του το ΤΤ, άλλαξε χέρια μέσω αγοροπωλησιών που πραγματοποιήθηκαν κυρίως μέσω της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας Goldman Sachs.

Aπό εκεί μέσω περίπλοκων διαδρομών, κατέληξε  σε  ” άγνωστη ” εταιρία διαχείρισης funds στην Ελβετία, πίσω από την οποία δεν έχει ¨ταυτοποιηθεί” το ποιοί είναι αυτοί που το διαχειρίζονται.

Τα ” πρόσωπα” όμως που μεσολάβησαν, αγόρασαν και ξαναπούλησαν τα ασφάλιστρα κινδύνου, καρπώθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ή ίσως και δισεκατομμύρια ευρώ και ταυτόχρονα κατάφεραν να μείνουν μακριά από τον έλεγχο του νόμου.

Η ζημιά  σε κάθε περίπτωση είναι διπλή .Από τη μια πλευρά, χάνεται ένα τεράστιο περιουσιακό στοιχείο του ΤΤ και κατ’ επέκταση του ελληνικού δημοσίου, και από την άλλη, πολιτικά πρόσωπα της χώρας λαμβάνουν αποφάσεις που ευνοούν συγκεκριμένα συμφέροντα σε βάρος του ελληνικού λαού.

Το ΤΤ, που το 2009 είχε κέρδη περίπου 200 εκατ. ευρώ και είχε τη δυνατότητα να αγοράζει CDS που άγγιζαν το 1 δισ. ευρώ ( τρίτη τράπεζα σε κεφαλαιακή επάρκεια στην Ευρώπη τα προηγούμενα χρόνια) , βρέθηκε  να χωρίζεται σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και να παραδίδεται στην σε πολύ χειρότερη κατάσταση αφού χρειάστηκε τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις και πάλι βρίσκεται σε δύσκολή θέση, Eurobank.

Στο «καλό κομμάτι» του νέου ΤΤ θα πέρασαν  όλα τα υγιή στοιχεία του ενεργητικού, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα εξυπηρετούμενα δάνεια και οι καταθέσεις (που ξεπερνούν τα 11 δισ. ευρώ).

Πηγές: enet.gr, unfollow magazine