17 Νοέμβρη 1973, 17 Νοέμβρη 2013 Ο Αγώνας Συνεχίζεται

Η λαϊκή εξέγερση του Δημοκρατικού λαού με μπροστάρη τη νεολαία, δεν είναι μια επέτειος μνήμης.

Το Πολυτεχνείο, όσο και αν το κατεστημένο θέλει να σπιλώσει όλους αυτούς που συμμετείχαν αγωνιστικά δίνοντας ακόμα και τη ζωή τους, είναι επίκαιρο και δείχνει το μοναδικό δρόμο που ως λαός έχουμε για την ανατροπή των πολιτικών που μας συνθλίβουν, μας συντρίβουν και μας προσβάλλουν.

Εδώ και 40 χρόνια, το μήνυμα που εκπέμπει το Πολυτεχνείο είναι ότι ο αγώνας, η αντίσταση και η εξέγερση είναι τα όπλα μας για μια ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ κοινωνία με συλλογική συνείδηση, Δημοκρατία, ανθρωπιά, αξιοπρέπεια και σεβασμό στην ελευθερία.

Σήμερα, καθημερινά οι αρχές του Συντάγματος καταπατούνται από αυτούς που ασκούν την εξουσία.

1.500.000 άνεργοι συνάδελφοι μας νοιώθουν εξόριστοι και απόκληροι μιας κοινωνίας, η οποία όσο βομβαρδίζεται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας, τόσο συντηρητικοποιείται και σιωπά.

5.000 και πλέον συνάνθρωποί μας δεν άντεξαν να προσβάλλεται η αξιοπρέπεια τους και να τσαλαπατάνε τις ζωές τους και προτίμησαν να δώσουν τέλος στο μαρτύριό τους.

Τα εκατομμύρια των φτωχών, πεινασμένων και άστεγων, θρέφονται από τα σκουπίδια ή τα συσσίτια, ενώ το «κράτος πρόνοιας» τους αγνοεί

Χιλιάδες νοικοκυριά ζουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και χωρίς να μπορούν να συντηρήσουν τα παιδιά τους.

Πολλά από τα παιδιά πηγαίνουν στα σχολειά τους πεινασμένα. Άλλα παιδιά στερούνται, με ευθύνη της κυβέρνησης, το δικαίωμα στη μόρφωση.

Εικόνες ντροπής βλέπουν το φως της δημοσιότητας στα νοσοκομεία και μεθοδικά το δημόσιο σύστημα Υγείας, όπως και της Παιδείας, εκχωρούνται στους ιδιώτες.

Υπουργοί, εκλεγμένοι να υπηρετούν (…;) το λαό και τον τόπο, νοιώθουν περήφανοι για τις απολύσεις που κάνουν.

Η Δημοκρατία καταπατείται στη Βουλή, στους κοινωνικούς αγώνες από τις δυνάμεις καταστολής, στις κυβερνητικές αποφάσεις με επιστρατεύσεις, επιτάξεις, δικαστικές αποφάσεις και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που επιβάλλουν «ξαφνικούς θανάτους» επιχειρήσεων και απολύσεις εργαζομένων.

Μέσα στην εξαθλίωση και με όπλο την οργή, ο φασισμός βρίσκει γόνιμο έδαφος για να αναπτύσσεται, για να δολοφονεί, για να τραμπουκίζει και για να δρα παρακρατικά με συνδέσμους στο κρατικό μηχανισμό.

        Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

η σιωπή δεν είναι χρυσός, είναι συνενοχή και συνευθύνη!

       

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

       

Το Πολυτεχνείο, οι νεκροί και οι αγωνιστές του 1973 είναι παρόντες στις εξελίξεις και δείχνουν το δρόμο για τη πάλη μας.

ΨΩΜΙ – ΔΟΥΛΕΙΑ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!

Η Γραμματεία του Ε.Μ.Ε.Ι.Σ.