Παπαλυμπέρης Γιατί ήταν κακός Δήμαρχος ο Μανώλης

Γιατί δεν κατάφερε, σε καμία περίπτωση, να σταθεί απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές και τις συνέπιες τους και δίπλα στους κατοίκους του Δήμου.

Όλες οι δημόσιες υπηρεσίες που λειτουργούσαν στα όρια του Δήμου Καρύστου έκλεισαν ή αποδυναμώθηκαν με αποτέλεσμα να στερηθεί ο πολίτης υπηρεσίες καθημερινής ανάγκης. Η αντίδραση του Δήμου υπήρξε από χλιαρή ως ανύπαρκτη και σίγουρα αναποτελεσματική.

Η μοναδική αντίδραση ήταν αυτή ενάντια στο κλείσιμο της εφορίας, η οποία έγινε αφού η απόφαση είχε ληφθεί και όταν διαπιστώσαμε ότι άλλοι Δήμοι κατάφεραν να κρατήσουν τις δικές τους. Μια αντίδραση εσωτερικής κατανάλωσης. 

Τη στιγμή που το κράτος φορτώνει τους πολίτες με δεκάδες νέους φόρους και ταυτόχρονα μετακυλύει σ΄αυτούς το κόστος λειτουργίας του, ο Δήμος μας φάνηκε πρόθυμος να τους εξυπηρετήσει. Με χαρακτηριστική ευκολία δέχθηκε να αναλάβει έξοδα, όπως η στέγαση της εφορίας ή του ιατρείου του Μαρμαρίου, λες και τα έξοδα αυτά δεν τα έχουν ήδη πληρώσει οι πολίτες με τους φόρους τους και πρέπει να τα ξανά πληρώσουν μέσω των δημοτικών τελών.

Για μια ακόμα φορά τα τέλη ύδρευσης αυξήθηκαν υπέρογκα, αδικαιολόγητα και χωρίς αυτή η αύξηση να συνοδευτεί από μία έστω υποτυπώδη αιτιολογική έκθεση που να «αποδεικνύει» την αναγκαιότητα της αύξησης αυτής.

·         Γιατί απέτυχε στη διαχείριση της καθημερινότητας.

Η έκταση του νέου Δήμου και η εποχή απαιτούν σοβαρή οργάνωση των υπηρεσιών του Δήμου προς τους πολίτες και το μοντέλο του «φιλότιμου» Αντιδήμαρχου που «φροντίζει» για όλα ανήκει στο παρελθόν. Μ` αυτό τον τρόπο δεν μπορείς να επιτύχεις τίποτα σοβαρό, ούτε στην συγκομιδή των απορριμμάτων απ` τα απομακρυσμένα διαμερίσματα, ούτε στη διαχείριση και ποιότητα των υδάτων, ούτε στη συντήρηση.

Φοβούμενος τις συγκρούσεις, ο κ. Μανώλης απέφυγε κάθε είδους παρέμβαση που θα άλλαζε, έστω και στο ελάχιστο, την εικόνα των πόλεων και των χωριών του Δήμου. Καμία κυκλοφοριακή μελέτη, καμία πεζοδρόμηση, καμία μονοδρόμηση.

·         Γιατί απέτυχε στην οικονομική διαχείριση και τη διαφάνεια.

Την εποχή που οι πόροι των Δήμων απ` την κεντρική διοίκηση μειώνονται, αν οι Δήμοι φιλοδοξούν να επιβιώσουν, οφείλουν να κάνουν σοβαρή προσπάθεια αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών τους ώστε να εξοικονομήσουν πόρους, δίχως να χαρατσώνουν τους πολίτες. Ο δήμος μας δεν προέβη σε κανέναν διαγωνισμό για οποιαδήποτε προμήθεια, όπως για παράδειγμα τα καύσιμα, το κόστος των οποίων για τη λειτουργία του Δήμου καθημερινά ανέρχεται σε χιλιάδες ευρώ.

Η αντιμετώπιση των προμηθευτών, αλλά και όλων των ιδιωτών που εργάζονται για το Δήμο ήταν τέτοια που τους κατέστησε ομήρους του Δήμου αφήνοντας τους απλήρωτους και κληρονομώντας στης επόμενη Δημοτική αρχή «ανοιχτούς» λογαριασμούς.

·         Γιατί διαιώνισε το καθεστώς της ατομικής εξυπηρέτησης.

Καθήκον του Δήμου είναι να φροντίζει για την πρόσβαση των κατοίκων προς τα σπίτια τους και τις επιχειρήσεις τους, αρκεί να το κάνει για όλους. Δρόμοι με τσιμέντο ανά τμήμα, αυτά τα τέσσερα χρόνια, έγιναν καθεστώς.  

·         Γιατί δεν αφήνει καμία προοπτική πίσω του.

Παρέλαβε μελέτες και προγραμματισμένα έργα. Είναι απορίας άξιο τι έχει προγραμματισθεί για τα επόμενα χρόνια και βάσει ποιου σχεδίου.

·         Γιατί θεσμοί σχετικοί με τη Δημοκρατία και τους θεσμούς απαξιώθηκαν.

Τα τοπικά συμβούλια αντιμετωπίστηκαν ως τυπικά όργανα, δίχως αυτοτέλεια, ούτε στο επίπεδο του προγραμματισμού ούτε της οικονομικής διαχείρισης.

Ο κ. Μανώλης λειτούργησε σαν ο Δήμος να είναι μια «μονοπρόσωπη ΕΠΕ», με τη Δημοτική του ομάδα απλά να επικυρώνει  τις αποφάσεις του. Ήταν πολλές οι φορές που χρησιμοποίησε τις συνεδριάσεις του Δημοτικού συμβουλίου σαν παραταξιακές συγκεντρώσεις, φέρνοντας σκόπιμα τους πολίτες σε έντονες αντιπαραθέσεις για θέματα που ο ίδιος δεν ήθελε ή δεν μπορούσε να λύσει.

Η επιτροπή διαβούλευσης απλά ψήφιζε, χωρίς ποτέ να διαβουλευθεί, ενώ οι λαϊκές συνελεύσεις ήταν λέξεις άγνωστες γι αυτόν.

Θεσμοί όπως οι απολογιστικές δημόσιες συνελεύσεις και τα τοπικά δημοψηφίσματα αγνοήθηκαν παντελώς.

·         Γιατί σε σοβαρά ζητήματα όπως το ιδιοκτησιακό και οι ανεμογεννήτριες δεν ανταπεξήλθε

Χρόνια τώρα, τρέχοντας πίσω από Βουλευτές και πολιτευτές κάθε είδους και παράταξης, κρατάμε ομήρους τους ιδιοκτήτες γης και τους λατόμους.

Οι εταιρείες εγκατάστασης ανεμογεννητριών δεν είναι φίλοι μας. Είναι επενδυτές που επιβάλλεται να επενδύουν με κανόνες και σεβασμό στους Δημότες και το περιβάλλον.

·         Γιατί στην καταρρέουσα οικονομία του τόπου μας δε δόθηκε καμία στήριξη και προοπτική.

Η συζήτηση για τουριστική ανάπτυξη, για τέσσερα ακόμα χρόνια, ήταν στείρα και οι ελάχιστες δράσεις αποσπασματικές και αναποτελεσματικές, δίχως καμία μελέτη και προγραμματισμό.

Τη στιγμή που σε ολόκληρη την Ελλάδα πιστοποιούσαν προϊόντα και ζωικό βασίλειο, εμείς περιοριστήκαμε στο δρόμο προς το μαντρί, λες κι αυτό είναι το μοναδικό πρόβλημα των κτηνοτρόφων. Για μια ακόμα φορά το αυτονόητο ονομάστηκε υπέρβαση.

Ζούμε στο 2014 που η ζωή όλων μας άλλαξε. Οι καιροί απαιτούν μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα αντισταθεί, θα είναι αλληλέγγυα στους Δημότες και θα έχει τη δυνατότητα να προγραμματίσει το αύριο.

Αυτό το ρόλο δεν μπορεί να τον παίξει η απερχόμενη Δημοτική αρχή.

Η 18^η Μαΐου είναι η ημερομηνία που ο τόπος μας αφήνει πίσω του όλα και όλους που μας έφτασαν ως εδώ!

Παπαλυμπέρης Δ. Ισίδωρος

Επικεφαλής Συμμετοχικής Δημοτικής Παράταξης «Αλλιώς».