Επίκαιρη ερώτηση κατέθεσε ο βουλευτής Εύβοιας της Δημοκρατικής Αριστεράς Δημήτρης Αναγνωστάκης, με θέμα τη βιωσιμότητα της ΛΑΡΚΟ

Ο βουλευτής στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου και δεδομένης της δύσκολης κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η εν λόγω εταιρεία, ζητά να μάθει πιο είναι το σχέδιο, που επεξεργάζεται το ΤΑΙΠΕΔ, για την αξιοποίηση της ΛΑΡΚΟ.

Παράλληλα καλεί τον αρμόδιο Υπουργό να απαντήσει, γιατί καθυστερεί η επιστροφή του ΦΠΑ ύψους 65 εκ. ευρώ προς την εν λόγω εταιρεία, δημιουργώντας επιπρόσθετα προβλήματα στη λειτουργία της.

Στο τελευταίο ερώτημα διερευνά την πρόθεση για νομοθετική παρέμβαση, ώστε οι βαριές βιομηχανίες της χώρας μας, να έχουν κοινή τιμολογιακή αντιμετώπιση από τον κύριο πάροχο ρεύματος, τη ΔΕΗ.

Το κείμενο της ερώτησης 

Κύριε Υπουργέ,

Καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε, υπήρξαν αρκετές διαφορετικές απόψεις, εκτιμήσεις και δημοσιεύματα σχετικά με το μέλλον της μεγαλύτερης βαριάς βιομηχανίας της χώρας μας, τη ΛΑΡΚΟ.

Η πιο πρόσφατη και επικρατούσα άποψη, ήταν αυτή που ήθελε το διαχωρισμό της ΛΑΡΚΟ, σε καλή και κακή αν και η πολυπλοκότητα, που διέπει τη ΛΑΡΚΟ, φαίνεται να έχει απομακρύνει αυτόν τον κίνδυνο. Η πολυπλοκότητα αφορά : Τις οικονομικές υποχρεώσεις της εταιρείας, πολλές από τις οποίες είναι σε δικαστική εξέλιξη, την υποχρέωση περιβαλλοντικών επενδύσεων, τη μεταβίβαση μεταλλευτικών δικαιωμάτων και την παρέμβαση της Ε.Ε. περί επιστροφής κρατικών ενισχύσεων.

Παρατηρούμε δυστυχώς, ότι το κράτος, που τυγχάνει βασικός μέτοχος της εν λόγω εταιρείας, δεν υποστηρίζει τη λειτουργία της Βιομηχανίας, απαξιώνοντας με αυτόν τον τρόπο, το μέχρι τώρα έργο της και ωθώντας την σε οικονομικό μαρασμό.

Τα χρέη της εταιρείας προς την εφορία, που ανέρχονται στο ποσό των 190εκ. ευρώ, αμφισβητούνται από τη ΛΑΡΚΟ, η οποία έχει προσφύγει στο Διοικητικό Εφετείο και εκκρεμεί η έκδοση σχετικής απόφασης, που εκτιμάται πως θα δικαιώσει τη ΛΑΡΚΟ. Ταυτόχρονα το κράτος οφείλει στη ΛΑΡΚΟ επιστροφές από ΦΠΑ ύψους 65 εκ. ευρώ, αποστερώντας πολύτιμη ρευστότητα, που οδηγεί στη μείωση των παραγωγικών δυνατοτήτων και κατά συνέπεια σε όλο και πιο αρνητικά αποτελέσματα.  

Η εταιρεία εμφανίζεται να οφείλει 160εκ. ευρώ στη ΔΕΗ, η οποία είναι μέτοχος της ΛΑΡΚΟ, αποπληρώνονται τα 60 εκ εξ αυτών, μέσω της παραχώρησης της παραγωγής λιγνίτη στα Σέρβια Κοζάνης. Το υπέρογκο ποσό χρέους προς τη ΔΕΗ, οφείλεται εν πολλοίς στην τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΗ η οποία ενώ χρεώνει αντίστοιχο μεγάλο καταναλωτή με 42€ ανά MWh, τη ΛΑΡΚΟ τη χρεώνει με 70€. Σημειώνουμε πως η ΛΑΡΚΟ έχει δικαιωθεί έναντι της ΔΕΗ, δύο φορές στο τελευταίο διάστημα, μια φορά από τη ΡΑΕ, όπου πέτυχε τρίμηνη προσωρινή μείωση τιμής από 70€ σε 50€ αλλά και με την απαγόρευση μέσω δικαστικής απόφασης να κατεβάσει η ΔΕΗ τον διακόπτη της ΛΑΡΚΟ ή να κατάσχει περιουσιακά της στοιχεία.

Πρόσφατα και συγκεκριμένα στην περίοδο από 27/06-05/07, η διοίκηση της εταιρείας, κάλεσε τους εργαζόμενους να υπογράψουν νέες συλλογικές συμβάσεις με μειώσεις της τάξης του 35% χωρίς να προσφέρει μια πειστική επιχειρηματολογία, σχετικά με τη βιωσιμότητα της επιχείρησης, μετά από αυτό το εγχείρημα, προφανώς επιχειρώντας να αποδώσει ευθύνες στους εργαζόμενους για κάθε πιθανή εξέλιξη .

Σε μια περίοδο έντονης αποβιομηχάνισης και ασθενών αναπτυξιακών πρωτοβουλιών, με την ανεργία να καλπάζει σε ολόκληρη τη χώρα, η βιομηχανία που διαπιστωμένα διαθέτει την αποκλειστικότητα για την Ευρώπη σε κοιτάσματα σιδερονικελίου, οδηγείται στην καταστροφή.

Λαμβάνοντας υπ’ όψη τα παραπάνω ερωτάσθε κ. Υπουργέ;

Ποιο είναι σήμερα, το σχέδιο που επεξεργάζεται ο διάδοχος του δημοσίου, το ΤΑΙΠΕΔ, για τη βιωσιμότητα της συγκεκριμένης βιομηχανίας;

Γιατί η πολιτεία δεν αποδίδει τις επιστροφές ΦΠΑ που οφείλει, για να στηρίξει το έργο της βιομηχανίας;

Σκοπεύετε να κάνετε νομοθετικές παρεμβάσεις ώστε να υπάρχει μια κοινή τιμολογιακή πολιτική χρέωσης            ρεύματος προς όλες τις βαριές βιομηχανικές μονάδες;