Επίσκεψη της Δέσποινας Σπανούδη στο Νοσοκομείο Λειβαδιάς

Το Νοσοκομείο της Λιβαδειάς επισκέφθηκε η Δέσποινα Σπανούδη, υποψήφια περιφερειάρχισσα με το «Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς: με αγώνες και αλληλεγγύη απέναντι στην κρίση», όπου και συναντήθηκε με το διοικητή του νοσοκομείου, την αν. διευθύντρια της νοσηλευτικής υπηρεσίας, εκπρόσωπο της τριμελούς επιτροπής των νοσοκομειακών γιατρών, νυν και πρώην προέδρους του συλλόγου εργαζομένων.Η κ. Σπανούδη ενημέρωσε με τη σειρά της τα μέλη της κοινότητας του νοσοκομείου για την έμφαση που δίνει το Αυτοδιοικητικό Κίνημα Περιφέρειας Στερεάς στην υπεράσπιση και αναβάθμιση της δημόσιας υγείας στη Στερεά, ειδικά τώρα που οι επιπτώσεις της κρίσης γίνονται ορατές με δραματικό τρόπο.Η κ. Ιουλία Χαλλιορή, γιατρός του νοσοκομείου και υποψήφια σύμβουλος με το ίδιο ψηφοδέλτιο, επισήμανε σε δήλωσή της τη νέα πραγματικότητα στο χώρο της δημόσιας υγείας, με την κρίση να οδηγεί σε ραγδαία αύξηση των προσερχομένων στα δημόσια νοσοκομεία της Στερεάς και όλης της χώρας: «Την ίδια στιγμή που μειώνεται δραματικά ο προϋπολογισμός για τη δημόσια υγεία, η κρίση οδηγεί τους πολίτες μαζικά στο δημόσιο νοσοκομείο και χρειάζεται όλοι οι κρατικοί θεσμοί, κράτους και περιφέρειας, να ανταποκριθούν άμεσα. Αντί της συστηματικής ρητορικής και υλικής απαξίωσης της δημόσιας υγείας και από κυβερνητικά χείλη, χρειαζόμαστε επειγόντως αναβάθμιση, που θα βασιστεί στην κάλυψη των τρομακτικών ελλείψεων σε προσωπικό, στην σχεδιασμένη επένδυση σε υλικοτεχνική υποδομή, στη προστασία από την κατασπατάληση πολύτιμων δημόσιων πόρων από την υπερκερδοφορία και παρακερδοφορία ιδιωτικών επιδιώξεων. Το ανοιχτό δημόσιο νοσοκομείο, αλληλέγγυο σε όσους χτυπούν την πόρτα του στην κρίση, αναβαθμισμένο με αγώνες που πρέπει να δοθούν και στο επίπεδο της Καλλικρατικής περιφέρειας, είναι σήμερα απόλυτη αναγκαιότητα. Φαινόμενα όπως αυτά της μη κάλυψης των μισών από τις θέσεις νοσηλευτών που προϋποθέτει ο οργανισμός λειτουργίας του νοσοκομείου της Λιβαδειάς, η απουσία παιδιατρικών κλινικών στη Θήβα, τη Λιβαδειά και την Άμφισσα, η έλλειψη μονάδας εμφραγμάτων στις ίδιες περιοχές, η λειτουργία χωρίς αναισθησιολόγο το μισό περίπου μήνα, η ανεπάρκεια και η αδυναμία συντήρησης βασικών απεικονιστικών και άλλων τεχνολογιών δεν μπορεί να συνεχιστούν άλλο».