Τριγμούς στη ΔΗΜΑΡ προκαλούν... οι μεταγραφές από το ΠΑΣΟΚ

Προβλήματα προκαλούν στο εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ οι "μεταγγραφές" που είχε πραγματοποιήσει προεκλογικά από το ΠΑΣΟΚ, Οδυσσέας Βουδούρης και Γιάννης Μιχελογιαννάκης.

Στη χθεσινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, ο μεν Μιχελογιαννάκης απείχε και επέλεξε να εκφράσει τη διαφωνία του με γραπτή του δήλωση, ο δε Βουδούρης παρέστη και διένειμε στους συναδέλφους του βουλευτές σχετική επιστολή.

Ο βουλευτής Ηρακλείου, Γ. Μιχελογιαννάκης με δηλωσή του εξέφρασε ανοιχτά τη διαφωνία του με τις νέες περικοπές. 

Αναλυτικά δήλωσε:

«Η προγραμματική συμφωνία, η τήρηση της οποίας είναι συμβόλαιο, μιλούσε για το πακέτο των 11,5 δισ., τα οποία θεωρούντο έξοδα. Το επιχείρημα καλόπιστων και τρόικας ήταν ‘αφήστε τα έσοδα εφόσον δεν έχετε αποδείξει ότι είστε ικανοί να τα εισπράξετε’.

»Η αλλαγή πλεύσης προσθέτοντας 2,5 δις στα 11,5 δισ. ευρώ, αλλάζει όλη την προηγούμενη φιλοσοφία. Δηλαδή, είμαστε ικανοί, μόνο για περικοπή εξόδων και όχι είσπραξη εσόδων, αλλά όταν τα έξοδα δεν φτάνουν, βαφτίζουμε τα έσοδα, έξοδα και όλα καλά».

«Όταν συμφωνείς σε κάτι και αθετείς τη συμφωνία τι κάνεις; Είναι ξεκάθαρο. Εγώ όταν συμφωνώ με κάποιον και αθετεί τη συμφωνία του, καταγγέλλω τη συμφωνία και μένω με τη λογική ότι συνεχίζω να διεκδικώ αυτά που πιστεύω» σημείωσε στο Βήμα ο βουλευτής Ηρακλείου καλώντας ουσιαστικά τη ΔΗΜΑΡ να αποχωρήσει από τον κυβερνητικό συνασπισμό.

Από την πλευρά του ο Οδ. Βουδούρης διατηρεί τις επιφυλάξεις του για την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, αλλά και τη στάση της Δημοκρατικής Αριστεράς μέσα στην κυβέρνηση. 

Στο μακροσκελές κείμενο υπό τον τίτλο «Μια ματιά στα γεγονότα και 6 προτάσεις για τη ΔΗΜΑΡ», ο κ.Βουδούρης κατηγορεί την κυβέρνηση ότι δεν διεκδίκησε οποιαδήποτε επαναδιαπραγμάτευση, υποστηρίζοντας για το δεύτερο μνημόνιο ότι «δεν αποσκοπεί στην οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας, αλλά στο να κατευθύνει τη φθίνουσα πορεία της, εφόσον πλέον κρίνεται αναπόφευκτη, προς μία κατάσταση που θα εξυπηρετεί την ευρωπαϊκή νεοφιλελεύθερη αντίληψη με κύριο εκφραστή της τη δεξιά κυβέρνηση της κ. Μέρκελ».

Χαρακτηρίζει πρωταρχικό στόχο της τρόικας τις περικοπές, με σκοπό την εσωτερική υποτίμηση εφόσον η χώρα μείνει στο ευρώ, μη αποκλείοντας πάντως και την έξοδό της. Αντιπροτείνει λοιπόν την εύρεση ισοδύναμων μέτρων που θα αναστείλουν τις περικοπές και χρονοδιάγραμμα βασικών μεταρρυθμίσεων, παράλληλα με εκείνο της κατάργησης των δυσμενών όρων του μνημονίου. 

Για τη ΔΗΜΑΡ σημειώνει, ότι υπερεκτίμησε τη δύναμή της και υποτίμησε την αποφασιστικότητα της Τρόικα. «Ο ενθουσιασμός μας ότι επιτέλους η Αριστερά αναλαμβάνει ευθύνες διακυβέρνησης, μας θάμπωσε και δεν αναλογιστήκαμε ότι για να είσαι εγγυητής, πρέπει να εμπιστεύεσαι απόλυτα αυτόν που θα εγγυηθείς ή να έχεις τη δύναμη, αν εκτροχιαστεί να τον επαναφέρεις στο συμφωνημένο δρόμο», γράφει, σημειώνοντας πως αποδείχθηκε ότι δεν συμβαίνει τίποτα από τα δύο. 

Παρατηρεί δε ότι η πολιτική της ΔΗΜΑΡ σήμερα δεν αντιστοιχεί ακριβώς στην απόφαση της σχετικής συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής για ψήφο εμπιστοσύνης, βάσει προγραμματικής συμφωνίας, χωρίς συμμετοχή στην κυβέρνηση, με τη «σύσκεψη των 3 αρχηγών» να λειτουργεί σήμερα ως ανώτατο όργανο της κυβέρνησης υποκαθιστώντας το υπουργικό συμβούλιο, με αποτέλεσμα τρόικα και ΝΔ να χρησιμοποιούν τη ΔΗΜΑΡ σαν αναλώσιμο υλικό για την παράταση της προεκλογικής πολιτικής τους.