Όπου φυσάει Χριστοφιλοπούλου

της Ρέας Βιτάλη

Γενικώς δεν κόπτομαι για ανθρώπους που καμαρώνουν ότι δεν άλλαξαν στη ζωή απόψεις. Που κομπάζουν ότι πορεύτηκαν με τις ίδιες ιδέες. Μου μοιάζουν σαν τα αλογάκια των Σπετσών που διαβαίνουν το ίδιο δρομολόγιο, με παρωπίδες στα μάτια, μη και ξεφύγουν. 

Θλιβεροί, βαρετοί διαβάτες. Από την άλλη… Πώς ακριβώς να το διατυπώσω; Μυρίζομαι και διαχωρίζω τα ανοιχτά μυαλά από τα ανεμοδούρια. Ξέρετε τι είναι τα ανεμοδούρια; Αυτά που γυρίζουν κατά που φυσάει ο άνεμος και ακολουθούν ακριβώς τις στροφές που τους διατάσσει ο αέρας. Κατά μια έννοια και για να μη πολυλογώ καλοκαιριάτικα, ξεχωρίζω τους ανήσυχους χορτάτους από τους λιγούρηδες ευκαιριο-δύτες .

Παρακολούθησα με ενδιαφέρον και αρκετή σιχασιά τους πολιτικούς ελιγμούς για τις αλλαγές στον νόμο 4009 γνωστό και ως νόμο Διαμαντοπούλου μετά το ζόρι που αντιμετώπισε η πολιτεία στην εφαρμογή του. Ενός νόμου που υπερψηφίστηκε από τα 4/5 της Βουλής σε μια πρωτοφανή ομοφωνία. Στ' αυτιά μου ακόμα τα παλαμάκια. 

Παρακολούθησα με ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον την παραδοχή της αδυναμίας ήτοι παραδοχή ανικανότητας, την ενασχόληση να μη σου πω πρεμούρα για εύρεση λύσης και τελικώς τον εναγώνιο τρόπο προσπέρασης-κολοτούμπας μιας ολόκληρης πολιτικής σκηνής-κοινωνίας προκειμένου να το φέρουν με το μαλακό, να το κάνουν πιο εύπεπτο, να το προσφέρουν βολικά σε μια συντεχνιακή ομάδα. Να είχαν την ίδια πρεμούρα και για θέματα που αφορούν άλλες ομάδες του λαού! Είδα λοιπόν και καμάρωσα. Αιώνιες τακτικές.

 Διάβασα το κείμενο του Σταύρου Θεοδωράκη, να κλαις και να γελάς μαζί αλλά και μελαγχόλησα με το αντίστοιχο του Θάνου Βερέμη. Απόλυτα καλύφθηκα ως αναγνώστης και έμεινα ακόμα μια φορά εκκρεμής ως πολίτης. Μα απ' όλα όσα έγιναν ξεχώρισα δυο συμπεριφορές. Και πολύ θα ήθελα να τις μοιραστώ μαζί σας.

Εύη Χριστοφιλοπούλου. Υφυπουργός Παιδείας επί Υπουργίας Άννας Διαμαντοπούλου. Τη θυμάμαι να δίνει μάχη για τον νόμο, να εμφανίζεται σε εκπομπές τηλεοπτικές, να τσακώνεται, να δεινοπαθεί, να σκίζεται για την εφαρμογή και για την ορθότητά του. Ως υφυπουργός σαφώς έλαβε μέρος στον σχεδιασμό του, σαφώς υπέγραψε, υποστήριξε, έβαλε πλάτη. Έπραξε ότι όφειλε ως «συνυπεύθυνη». Ωστόσο πρόσφατα και υπό το βλέμμα του μεγάλου αρχηγού της πασοκικής φυλής τον καταψήφισε. Ο ίδιος άνθρωπος σε δυο στάσεις. Καμασούτρα συνειδήσεις.

Συμεών Κεδίκογλου. Εμφανίστηκε στην πολιτική μας σκηνή το 2007 ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Νέος βουλευτής… Θα το έλεγες και ότι σχεδόν οφείλει να δίνει ακόμα εξετάσεις στους αρχηγούς.  Στην συγκέντρωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ με θέμα την καταψήφιση του νόμου 4009 δήλωσε στον μεγάλο αρχηγό της φυλής του «Αγαπητέ μου πρόεδρε δεν ανέχομαι όποτε διαφωνούμε με αυτό που θέλεις να μας συμπεριφέρεσαι σαν να είμαστε σχολιόπαιδο». Ο Συμεών Κεδίκογλου πηγαίνοντας ανάποδα στους πολλούς καταψήφισε τον νέο νόμο. 

Οι καιροί σαφέστατα είναι δύσκολοι. Τα προβλήματα διογκώνονται μέρα με την μέρα. Αλλά είναι και χρόνια καταγραφών. Ο καθένας αφήνει το αποτύπωμά του. Κι ευτυχώς στη ζωή… Ακόμα κι αν την σκαπουλάρεις από την κρίση των ψηφοφόρων. Την πατάς από την συνείδησή σου. Αν δεν την πέταξες κι αυτή στη φορά των ανέμων. Συμβαίνει συχνά στους πολιτικούς. 
protagon.gr