του Χ. Σίμου
Δεν θα πρέπει να εκπλήσσει η βιασύνη με την οποία αντιμετωπίζει η
κυβέρνηση το θέμα της λίστας Λαγκάρντ: στην παρούσα φάση, η "χρέωση" της
υπόθεσης στον πρώην υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου το ταχύτερο
δυνατό είναι η πιο βολική λύση ώστε να μην προχωρήσει σε βάθος η
διερεύνηση μιας υπόθεσης που εμπλέκει το δικομματικό σύστημα εξ
ολοκλήρου.
Ωστόσο, ακόμα και με μια γρήγορη ματιά, προκύπτουν μια σειρά
ερωτήματα, που η απάντησή τους αποτελεί προϋπόθεση για να αντιληφθούμε
την εικόνα του σκανδάλου.
Δέκα ερωτήματα για τα πρόσωπα και τις μεθοδεύσεις
1. Ποιος παρέλαβε από το γαλλικό κράτος, τον Σεπτέμβριο του 2010, τη λίστα με τα συνοδευτικά έγγραφα; Ο
τότε Έλληνας πρέσβης στη Γαλλία Κωνσταντίνος Χαλαστάνης (επίσημος
διπλωματικός δρόμος) ή ο ιδιωτεύων πρώην διπλωμάτης κ. Κλης; Αν ισχύει
το δεύτερο, όπως κατέθεσε προσφάτως ο γενικός διευθυντής του ΣΔΟΕ που
παρέλαβε εκ νέου τη λίστα, τότε η υπόθεση μετατρέπεται πολύ εύκολα σε
"Νon Paper", γεγονός που χρησιμοποιείται από τους εμπλεκόμενους για να
αποφύγουν ποινικές ευθύνες. Ο Γ. Παπακωνσταντίνου "έχασε" ένα
άτυπο-ιδιωτικό έγγραφο κι ο Βενιζέλος το καταχώνιασε στα συρτάρια του
και δεν το παρέδωσε στον διάδοχό του Γ. Σαχινίδη. Με αυτό το τρυκ, η
κατηγορία για υπεξαγωγή δημοσίου εγγράφου μένει μετέωρη.
2. Ο πρέσβης Κλης. Με εντολή ποιας υπηρεσίας παρέλαβε τη λίστα από το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών; Είχε εμπλοκή η ΕΥΠ; Ο υπουργός Εξωτερικών Δ. Αβραμόπουλος έχει δηλώσει ότι η λίστα υπήρχε στη διάθεση του υπουργείου Εξωτερικών τον Σεπτέμβριο του 2010. Ποιοι άλλοι γνώριζαν το περιεχόμενό της; Το αγνοούσε ο τότε υπ. Εξωτερικών Δ. Δρούτσας και δεν ενημερώθηκε ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου;
3. Ο Γ. Παπακωνσταντίνου δηλώνει ότι παρέλαβε τη λίστα τον Οκτώβριο του 2010 και δίνει προς έρευνα στον τότε υπεύθυνο της ΣΔΟΕ Καπελέρη 10 ή 20 ονόματα. Ποια είναι τα αποτελέσματα που προέκυψαν από την έρευνα; Ο Βενιζέλος έχει δηλώσει ότι έχασε τα έγγραφα με τα πορίσματα του ΣΔΟΕ. Υπάρχουν πρωτότυπα; Ποιους αφορούν; Κλήθηκε κανείς για εξηγήσεις ή έλεγχο;
4. Στις αρχές του 2011, ο Γ. Παπακωνσταντίνου παραδίδει στον νέο υπεύθυνο της ΣΔΟΕ, Γιάννη Διώτη, USb "στικ" και συνοδευτικά έγγραφα προς έρευνα. Τα αυθεντικά αρχεία, CD και συνοδευτικά, τα "κρατάει προς φύλαξη στο γραφείο του ", από "όπου και χάθηκαν", "δεν ξέρει τι έγιναν" (Παπακωνσταντίνου). Ο Διώτης (από μόνος του;) δεν προχωρεί σε καμία έρευνα, καθώς τα θεωρεί προϊόντα υποκλοπής, όπως και ο νέος πολιτικός του προϊστάμενος, Ευ. Βενιζέλος, στον οποίο και τα παραδίδει για να "ξεχαστούν σε κάποιο γραφείο" για πάνω από ένα χρόνο, αν και ο ίδιος, συχνα - πυκνά, "απειλεί" πως έχει στη διάθεσή του τις λίστες και θα πατάξει τη φοροδιαφυγή.
5. Κι ενώ η κοινή γνώμη "βράζει", ο ΣΥΡΙΖΑ υποβάλλει επερώτηση στη Βουλή για την τύχη της λίστας. Παράλληλα η Κρ. Λαγκάρντ προβαίνει σε δημόσια τοποθέτηση για τη μη αξιοποίηση της λίστας. Με πρωτοβουλία των δύο εισαγγελέων της Δίωξης οικονομικού εγκλήματος, Γρ. Πεπονή και Σπ. Μουζακίτη, το θέμα της ξεχασμένης λίστας επανέρχεται "καυτό" στην επικαιρότητα. Πού είναι η λίστα;
6. Ο Βενιζέλος δηλώνει πανηγυρικά ότι τη βρήκε στο γραφείο του και τη στέλνει στο Μαξίμου. Αυτοί δηλώνουν ότι "δεν άνοιξαν τον φάκελο, αλλά τον διαβιβάζουν κατευθείαν στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου". Ήθελε να τους μπλέξει και αυτούς; Μπορεί να πιστέψει κανείς ότι στα σοβαρά ο Σαμαράς, ο οποίος παριστάνει ότι αγνοούσε την ύπαρξη και τη διαδρομή της λίστας, όταν επιτέλους την πήρε στα χέρια του, δεν θέλησε να μάθει τίποτα;
7. Ο Βενιζέλος, με στόμφο, εξηγεί από το βήμα της Βουλής γιατί "δεν έπρεπε και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί", σαν προϊόν υποκλοπής που είναι, "αυτή η λίστα των 2.000 ονομάτων και για την ακρίβεια των 1.994 διευκρινίζοντας ότι αρκετοί από αυτούς είναι εβραϊκού θρησκεύματος". Οι εισαγγελείς δηλώνουν ότι θα ζητήσουν να σταλεί εκ νέου από τη Γαλλία η λίστα.
Από το συγκρότημα Λαμπράκη βγαίνει, μάλλον σκόπιμα, η είδηση ότι η λίστα έχει 2.600 ονόματα. Ο Κώστας Βαξεβάνης δημοσιεύει στο περιοδικό "HOT DOC" τη λίστα Λαγκάρντ με 2.059 ονόματα. Ο διωκτικός μηχανισμός κινείται άμεσα. Γιατί; Πολλές εφημερίδες και άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης σημειώνουν ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ αυτής της δημοσίευσης και του επίσημου αριθμού που δήλωσε ο Βενιζέλος, γύρω στα 60 άτομα. Ποιος λέει την αλήθεια; Αν αληθεύει ο αριθμός του Βαξεβάνη, ο Βενιζέλος "έσβησε" περί τα 60 ονόματα.
8. Σήμερα ξέρουμε πως ο Βαξεβάνης αποκάλυψε μια λίστα που ήταν επεξεργασμένη. Είναι
μάλλον αυτή που συγκρίθηκε με την τωρινή εκδοχή απ' όπου προέκυψε η
διαφορά των 3 ή 4 ονομάτων. Τι έγινε όμως η λίστα των 2.000 ή 1.994
ατόμων, που, όπως δήλωσε επίσημα στη Βουλή, παρέδωσε ο Βενιζέλος; Μήπως,
με τη δημοσίευση από τον Βαξεβάνη, κατάλαβαν ότι και άλλοι έχουν το
"στικάκι", π.χ. ο Διώτης, που τον κατονομάζει τώρα ο Βενιζέλος ότι το
έδωσε, σε "συνεργασία μάλιστα με τον ΣΥΡΙΖΑ" και για αυτό "έπνιξαν" το
δικό του, των 2.000 ατόμων; Υπάρχει κι άλλη λίστα;
9. Όλα αυτά τα ερωτήματα θα παραμείνουν αναπάντητα, εάν η τρικομματική κυβέρνηση επιμείνει να προωθήσει την πρόταση Κουβέλη για προανακριτική επιτροπή μόνο σχετικά με τον Παπακωνσταντίνου. Και καλά, οι άλλοι έχουν άμεσο προσωπικό ή πολιτικό συμφέρον να κουκουλώσουν το σκάνδαλο με τη λίστα Λαγκάρντ. Ο Κουβέλης -εκτός των άλλων, έμπειρος νομικός- γιατί πρωταγωνιστεί στο κουκούλωμα;
10. Αν ισχύουν οι ισχυρισμοί Παπακωνσταντίνου -
Βενιζέλου ότι η λίστα παρελήφθη ατύπως και δεν πρωτοκολλήθηκε ως δημόσιο
έγγραφο, τότε προκύπτει μείζον πολιτικό θέμα που αφορά τους μηχανισμούς
προχειρότητας ή αδιαφάνειας ή και συγκάλυψης παρανομιών που βασιλεύουν
στο σκοτάδι του βαθέος κράτους. Αν η Γαλλία δεν ήθελε να εκτεθεί
ότι διανέμει τη λίστα της HSBC κι απέφυγε το πρωτόκολλο παράδοσης,
γιατί η Ελλάδα δεν επέλεξε την τυπική οδό από τη στιγμή που η λίστα
παρελήφθη και μετά;
Από την Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου