Alpha Bank: Με οιονεί κατάσχεση της ακίνητης περιουσίας , ισοδυναμεί η φορολόγησή της

Στο εβδομαδιαίο δελτίο οικονομικών εξελίξεων που εξέδωσε η Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών της Alpha Bank αναφέρεται πως η εξάλειψη του πρωτογενούς ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης από το 2012 δίνει «αβάντα» ύψους άνω των 2,9 δισ. ευρώ στην επιδίωξη της χώρας για δημιουργία σημαντικού ήδη πρωτογενούς πλεονάσματος από το 2013.

Όπως τονίζεται η συνεπαγόμενη απαλλαγή της χώρας από τα ανωτέρω ελλείμματα που την οδήγησαν στη χρεοκοπία και στην οικονομική κατάρρευση, μπορεί να αποτελέσουν τη βάση για την ανάκτηση της αναγκαίας αξιοπιστίας και της οικονομικής της ανεξαρτησίας, με έγκαιρη είσοδό της σε πορεία υγιούς ανάπτυξης και μείωσης της ανεργίας από το 2014.

Ωστόσο, σημειώνεται πως η άρση των στρεβλώσεων αντιαναπτυξιακού χαρακτήρα και η ενίσχυση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού είναι λυδία λίθος της προσαρμογής και της σταθεροποίησης της οικονομίας και ότι για την επίτευξη της ανάκαμψης και για την επαναφορά της οικονομίας σε ομαλή λειτουργία, εξακολουθεί να είναι απολύτως αναγκαίος ο εξορθολογισμός του φορολογικού συστήματος της χώρας.

Στο πλαίσιο αυτό επισημαίνεται πως η πολύ ικανοποιητική εκτέλεση του Προϋπολογισμού 2012 επιτεύχθηκε παρά τη νέα μεγάλη μείωση των καθαρών εσόδων του Τακτικού Προϋπολογισμού, παρά την επίσης σημαντική μείωση των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων και των εσόδων των ΟΤΑ (κατά -3,8%), παρά την μεγάλη πτώση των εσόδων από τον Φόρο Εισοδήματος Νομικών Προσώπων (ΦΕΝΠ) και τη μείωση των εσόδων από τον ΦΠΑ και παρά την ύπαρξη σημαντικών ληξιπρόθεσμων οφειλών από έμμεσους φόρους.

Η Alpha σημειώνει πως η αύξηση των εσόδων από την φορολόγηση της περιουσίας δεν περιλαμβάνει έσοδα από τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) του έτους 2010, καθώς τα εκκαθαριστικά σημειώματα απεστάλησαν πρόσφατα και οι φόροι θα εισπραχθούν εντός του 2013. Τονίζει μάλιστα πως εν προκειμένω, ότι, αν και ο φόρος αυτός βαίνει προς κατάργηση, η επιβάρυνση των φορολογουμένων είναι προδήλως εξοντωτική, ιδιαίτερα μετά την είσπραξη του φόρου επί των ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.

Επιβάλλεται δε σε αντικειμενικές αξίες που πλέον είναι πολύ ανώτερες των πραγματικών, με υπέρογκους συντελεστές και ανεξαρτήτως της φοροδοτικής ικανότητας των υπόχρεων, σε μια αγορά όπου δεν υπάρχει ούτε καν η δυνατότητα ρευστοποίησης των περιουσιακών αυτών στοιχείων.

Οι αναλυτές της τράπεζας σημειώνουν πως η εμμονή της κυβέρνησης να αντλήσει έσοδα με τον τρόπο αυτό καταδεικνύει την παταγώδη αποτυχία συλλογής φόρων σε άλλους τομείς στους οποίους η φοροδιαφυγή οργιάζει. Είναι προφανές ότι η φορολόγηση της περιουσίας με όρους οιονεί κατάσχεσης δεν πρόκειται να αντισταθμίσει την αδικία που υφίστανται οι συνεπείς φορολογούμενοι και την κοινωνικά απαράδεκτη επιβάρυνση των χαμηλών εισοδημάτων μέσω της περικοπής μισθών και συντάξεων και της έκρηξης της ανεργίας.

«Η υπέρμετρη φορολογική επιβάρυνση των συνεπών φορολογουμένων, η οποία σημειωτέον πληρώθηκε από την συντριπτική πλειοψηφία των χαμηλόμισθων, δεν αντικατοπτρίστηκε στην ανάλογη αύξηση των φορολογικών εσόδων, διότι, προφανώς, ένας πολύ μεγαλύτερος αριθμός μη συνεπών φορολογουμένων με σχετικά υψηλά εισοδήματα και περιουσία δεν κατέβαλε τους αναλογούντες φόρους το 2012, ενδεχομένως σε πολύ μεγαλύτερη έκταση από ότι στα προηγούμενα έτη», τονίζεται στην ανάλυση.

Σύμφωνα με τους αναλυτές της τράπεζας αντί να υπάρξει μια συντονισμένη προσπάθεια για έγκαιρη είσπραξη των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων προς το ελληνικό δημόσιο στην περίοδο της κρίσης, επιβάλλονται νέοι φόροι στους συνεπείς φορολογούμενους και νέες φορολογικές επιβαρύνσεις στις επιχειρήσεις γενικά και στα ακίνητα ειδικότερα, που θέτουν νέα εμπόδια στην ανάκαμψη της οικονομίας, ενώ ταυτόχρονα οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις των ασυνεπών φορολογουμένων (ιδιωτών και επιχειρήσεων) διογκώνονται.

«Παρά τις εξαιρετικά ικανοποιητικές εξελίξεις στον τομέα της δημοσιονομικής προσαρμογής, οι εξελίξεις στο φορολογικό σύστημα της χώρας αποτελούν μια εξαιρετικά επώδυνη για τη χώρα αποτυχία των κρατικών υπηρεσιών που είναι επιφορτισμένες με την είσπραξη των φόρων και των έκτακτων εισφορών που επιβάλλονται στην προσπάθεια για έξοδο της χώρας από τη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας της», σημειώνεται χαρακτηριστικά στην ανάλυση.

Ακόμη, τονίζεται πως οι κρατικές υπηρεσίες έχουν επιτρέψει την έξαρση της φοροδιαφυγής σε μια περίοδο κατά την οποία οι συνεπείς φορολογούμενοι, ακόμη και οι χαμηλόμισθοι, επιβαρύνονται υπέρμετρα με νέες φορολογικές επιβαρύνσεις επωμιζόμενοι με προκλητική ανισομέρεια το βάρος της απολύτως αναγκαίας αποκατάστασης της δημοσιονομικής ισορροπίας και της αξιοπιστίας της χώρας διεθνώς.

«Η υπέρμετρη φορολογική επιβάρυνση των συνεπών φορολογουμένων, η οποία σημειωτέον πληρώθηκε από την συντριπτική πλειοψηφία των χαμηλόμισθων, δεν αντικατοπτρίστηκε στην ανάλογη αύξηση των φορολογικών εσόδων, διότι, προφανώς, ένας πολύ μεγαλύτερος αριθμός μη συνεπών φορολογουμένων με σχετικά υψηλά εισοδήματα και περιουσία δεν κατέβαλε τους αναλογούντες φόρους το 2012, ενδεχομένως σε πολύ μεγαλύτερη έκταση από ότι στα προηγούμενα έτη.

Ως αποτέλεσμα, οι βεβαιωμένες ληξιπρόθεσμες οφειλές των ασυνεπών φορολογουμένων προς το δημόσιο αυξήθηκαν κατά το εντυπωσιακό ποσό των €12,0 δις εντός του 2012, ποσό που συνεχίζει να είναι πολύ μεγάλο ακόμη και αν αφαιρεθεί η αύξηση αυτών των υποχρεώσεων κατά € 4,8 δις λόγω ενός και μόνο προστίμου που επιβλήθηκε σε χρηματιστηριακή εταιρεία μετά από οριστική δικαστική απόφαση (το οποίο, ωστόσο, θεωρείται ότι δεν είναι εισπράξιμο)».

«Είναι προφανές», συνεχίζει η Alpha, «ότι η μεγάλη αύξηση κατά €12 δις (ή κατά € 7,2 δις χωρίς τα ανωτέρω € 4,8 δις) των βεβαιωθέντων ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων του δημοσίου από φόρους εντός μόνο ενός έτους δεν προέκυψε από την αύξηση της ανεργίας, διότι οι άνεργοι δεν έχουν εισοδήματα επί των οποίων να βεβαιωθεί φόρος και, επίσης, δεν σχετίζεται με τη μεγάλη μείωση των εισοδημάτων των μισθωτών διότι σε αυτούς ο φόρος παρακρατείται στην πηγή και δεν έχουν τη δυνατότητα να έχουν ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προς το δημόσιο. Οι νέες ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προέκυψαν από φορολογούμενους μη μισθωτούς με σχετικά υψηλά ή πολύ υψηλά εισοδήματα σε σχέση με το μέσο όρο και επίσης με μεγάλη περιουσία, την οποία, ενδεχομένως, έχουν δημιουργήσει σε μεγάλο βαθμό με επίσης αφορολόγητα εισοδήματα στις προηγούμενες δεκαετίες».