Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Γιατί οι γυναίκες προτιμούν τους λαϊκούς άντρες!

Μπορεί όλες από την παιδική τους ηλικία -και πριν καλά καλά καταλάβουν πόσα πολλά πράγματα μπορούν να επωφεληθούν μόνο και μόνο επειδή έχουν διαφορετικά γεννητικά όργανα από τους άντρες- να θέλουν να παντρευτούν τον πρίγκιπα του παραμυθιού, στο τέλος όμως ένας άντρας λαϊκός είναι πολύ πιθανόν αυτός που θα κερδίσει την καρδιά τους. 
Τον αν θα τον παντρευτούν βέβαια είναι άλλο ανέκδοτο. Μην τα μπερδεύουμε. Μπορεί μια ντεμπιντάντ να επιλέξει το ταίρι της ανάμεσα από γόνους πλουσίων οικογενειών, αλλά να χαίρεται τελικά τον έρωτα με το αγόρι της πισίνας ή τον κηπουρό. Γιατί όπως και να το κάνεις, τα στιβαρά τα μπράτσα δημιουργούν ένα αίσθημα μεγαλύτερης ασφάλειας. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό:
 
1ος λόγος: Δεν κωλώνουν: 
«Ξέρεις γιατί γουστάρω να κυκλοφορώ Μπουρνάζι; Γιατί είναι το ένα από τα τέσσερα-πέντε σημεία στην πόλη, που θα περπατήσει μια γκόμενα στο δρόμο και θα ακούσει κάποιον να της κάνει καμάκι! Νιώθω γυναίκα βρε παιδί μου. Γυναίκα!» Η δήλωση είναι υπαρκτή κι όχι αποκύημα δημοσιογραφικής φαντασίας. Η Εκαλιώτισσα σικ τύπισσα, γνήσιο τέκνο Β.Π όσον αφορά στο attitude και το διαθέσιμο budget για ονυχοπλαστική και κομμωτήριο κατέθετε τον πόνο της με καημό. Και οι τυπάδες με τα τζην, τα sneakers και το μακό χωρίς στρας (dress code που δεν πρόκειται να αλλάξει τα επόμενα διακόσια χρόνια) που κυκλοφορούν σε Περιστέρι κι Αιγάλεω, Πετράλωνα, Ρέντη και Κορυδαλλό θα είχαν κάθε λόγο να μαρσάρουν τα πειραγμένα τους Golf GTI και να ανάψουν περήφανα τα μπλε λαμπάκια τους που φωτίζουν την άσφαλτο (και χρησιμεύουν να τσεκάρεις αν τα χαρτονομίσματα είναι γνήσια, όπως έλεγε χαιρέκακα ένας σνομπ Κηφισιώτης).
 
2ο: Είναι δυναμικοί: 
Μέσα από τις τσιριτσάντσουλες του τύπου «ξέρεις πρέπει να χωρίσουμε γιατί δε νιώθω έτοιμος, δε φταις εσύ, το ξέρω εγώ φταίω» που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες δείχνουν να έχουν πλέον ξενερώσει, τόσο που δεν πάει άλλο. Δεν αντέχεται αυτό το νιαούρισμα των αντρών που ψάχνονται – κι αν ο Γούντι Αλλεν ή ο Χιου Γκράντ θεωρήθηκαν κάποια εποχή το νέο αντρικό πρότυπο (ο γλυκούλης), αυτό δεν κράτησε πολύ. Οι λαϊκοί τύποι, οι άντρες που σίγουρα θα συναντήσεις στα δυτικά προάστια είναι αυθόρμητοι. Ελληνιστί, ντιρέκτ. Δε θα διστάσουν να κάνουν κομπλιμέντο σε μια γυναίκα, αν θεωρούν ότι το αξίζει, όπως δε θα διστάσουν να της πουν ότι είναι μπάζο. Μπορεί να μην ξέρουν τις καινούριες προσταγές της μόδας, ξέρουν όμως να ντυθούν σαν άνθρωποι, να κυκλοφορήσουν στο δρόμο και να εντυπωσιάσουν περισσότερο απ’ ότι θα το έκανε κάποιος άλλος. Παράλληλα, διαθέτουν ένα βαρύ και σταθερό περπάτημα που δείχνει το δυναμισμό και τη μαγκιά τους.
 
3ος λόγος: Παραμένουν κυνηγοί: 
Τελικά όσο εξελίσσονται οι άντρες τόσο γίνονται «του καναπέ». Μέσα από την κλασσική δικαιολογία «οι γυναίκες έχουν πάρει το πάνω χέρι την σήμερον ημέρα» δεν κουνάνε δάχτυλο για να ρίξουν μια γυναίκα. Την περιμένουν στο πιάτο, όπως ο Γκάρφιλντ την πίτσα του. Όμως ως γνωστόν αν δεν βρέξεις κώλο, ψάρι δεν τρως. Οι λαϊκοί άντρες το ξέρουν αυτό. Είναι κυνηγοί. Ο λαϊκός ο άντρας, αν θέλει μια γυναίκα πραγματικά, θα τη διεκδικήσει με κάθε τρόπο. Αν εκείνη τον απορρίψει, θα αποσυρθεί αξιοπρεπώς και δε θα πάει να τα φτιάξει με την καλύτερή της φίλη. Θα πιει με την παρέα του, θα γίνει λιώμα, θα χορέψει ένα ζεϊμπέκικο στον Πετρέλη και θα την ξεχάσει. Αν όμως εκείνη δείξει πως τον θέλει, θα της κάνει δώρα που μπορεί να μην έχουν οικονομική αξία, αλλά συναισθηματική, κι αυτό θα μετρήσει περισσότερο για εκείνη από ότι ένα τρίβερο Cartier.
 
4ος λόγος: Έχουν έντονο το αρχέγονο αντρικό πρότυπο: 
Και είναι πραγματικοί άντρες. Ούτε retrosexual, ούτε metrosexual. Άντρες ρε. Πιάνουν την πέτρα και τη στύβουν. Δε θα τους δεις ποτέ να μιλούν για κρέμες νυχτός, botox, μανικιούρ και πεντικιούρ. Ούτε φυσικά να αγχώνονται για το αν ταιριάζουν τα κροκό παπούτσια με μία σκέτη δερμάτινη ζώνη...

 
πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου