ΤΟΥ ΜΙΜΗ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ
Είχαμε προειδοποιήσει προεκλογικά ότι ακόμα και η πιο επαρκής κυβέρνηση θα ήταν μικροσκοπική μπροστά στο μέγεθος του προβλήματος της χώρας, που σε τελευταία ανάλυση ήταν πρόβλημα αποτροπής της χρεοκοπίας. Χάθηκε η μοναδική ευκαιρία να σχηματιστεί τον Οκτώβριο του 2010, με κορμό τη νέα πλειοψηφία, μια κυβέρνηση έκτακτης εθνικής ανάγκης όπως την είχαμε περιγράψει στο Ε, Πρόεδρε!, ισοδύναμη μιας δημοκρατικής ανατροπής, ενός νέου «1909», που θα προκαλούσε εθνικό συναγερμό, θα στηριζόταν στην ευρύτερη κοινωνική και πολιτική συναίνεση και θα έβαζε έγκαιρα «ζώνη ασφαλείας» στη χώρα. Η χαμένη στιγμή όμως δεν επανέρχεται ποτέ η ίδια.Αυτή τη στιγμή αποτελεί επείγον και καθοριστικό πεδίο συνεννόησης η άμεση επανατοποθέτηση του Ελληνικού Ζητήματος στο πλαίσιο της νέας φάσης διαπραγματεύσεων στην ευρωζώνη. Ο χρόνος τρέχει και η τύχη της χώρας για μια ολόκληρη γενιά κρέμεται από μια κλωστή. Ο διακανονισμός του χρέους, η de facto αναμόρφωση του μνημονίου με αναπτυξιακά κριτήρια και η ενάρετη επανεκκίνηση της χώρας αποτελούν υπόθεση όλου του ελληνικού λαού, όλων των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων της χώρας, κι όχι βέβαια αντικείμενο μιας έστω και φωτισμένης «μυστικής διπλωματίας». Σήμερα απουσιάζουν οι εμπνευσμένες πολιτικές πρωτοβουλίες που θα κάλυπταν το έλλειμμα δικαιοσύνης και εμπιστοσύνης και θα προκαλούσαν στην κοινωνία την τραγική συναίσθηση μιας κοινής μοίρας.
Η ύστατη έμπρακτη μετάνοια και αυτοκριτική των «ενόχων» και «συνενόχων» του πολιτικού συστήματος θα είναι η ειλικρινής και χειροπιαστή συνεννόηση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, σε μια ελάχιστη αναγκαία βάση, για να αποτραπούν τουλάχιστον τα χειρότερα. Διαφορετικά θα επικρατήσουν οι τάσεις καταστροφής και αυτοκαταστροφής, ο πολιτικός βερμπαλισμός θα αφορά το διαμοιρασμό των ιματίων μιας πτωχευμένης χώρας, η κρίση εκπροσώπησης θα γίνεται κρίση νομιμοποίησης και θα είναι κωμικοτραγικό ακόμα και να σκεφτείς ότι η ΝΔ ή ένα άλλο κόμμα της αντιπολίτευσης μπορεί μέσα σε αυτή την κατάσταση να δώσει εναλλακτική λύση. Αν δε βάλουν πλάτη, θα χάσουν όλοι.
Η ύστατη έμπρακτη μετάνοια και αυτοκριτική των «ενόχων» και «συνενόχων» του πολιτικού συστήματος θα είναι η ειλικρινής και χειροπιαστή συνεννόηση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, σε μια ελάχιστη αναγκαία βάση, για να αποτραπούν τουλάχιστον τα χειρότερα. Διαφορετικά θα επικρατήσουν οι τάσεις καταστροφής και αυτοκαταστροφής, ο πολιτικός βερμπαλισμός θα αφορά το διαμοιρασμό των ιματίων μιας πτωχευμένης χώρας, η κρίση εκπροσώπησης θα γίνεται κρίση νομιμοποίησης και θα είναι κωμικοτραγικό ακόμα και να σκεφτείς ότι η ΝΔ ή ένα άλλο κόμμα της αντιπολίτευσης μπορεί μέσα σε αυτή την κατάσταση να δώσει εναλλακτική λύση. Αν δε βάλουν πλάτη, θα χάσουν όλοι.
ΠΗΓΉ Real News της 27/2/11
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου