Το τέλος της αθωότητας

Άλλη μία «κρισιμότερη» εβδομάδα περνάει η Ελλάδα, μέχρι την επόμενη. Την Τετάρτη ψηφίζονται τα μέτρα και ο εφαρμοστικός νόμος, ενώ στο τέλος, την άλλη Κυριακή ψηφίζεται ο προϋπολογισμός.

Τα περιθώρια της Ελλάδος είναι όπως πάντα μηδενικά καθώς μέτρα και προϋπολογισμός «πρέπει» να ψηφιστούν. Και όπως δείχνουν τα πολιτικά πράγματα θα ψηφιστούν έστω και με κραδασμούς.

Η ψήφος αυτή θα σημάνει το τέλος της αθωότητας για την Ελλάδα. Όσοι ρίξουν το κουκί θα γνωρίζουν πολύ καλά τι κάνουν., Όπως άλλωστε γνωρίζουν και αυτοί που το ζητούν από τους Έλληνες. Οι δανειστές, δεν κρύβουν ότι απαιτούν την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας μέχρι… νεωτέρας. Και είναι σαφείς.

Ο Scheuble από τον Ιούνιο του 2011 σε εκπομπή του κρατικού ZDF, έλεγε πως «...η ολοκλήρωση της ευρωζώνης πρέπει να προχωρήσει, και τα κράτη που ζητούν βοήθεια θα πρέπει να είναι έτοιμα να εκχωρήσουν ένα μέρος της κυριαρχίας τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση» . Στην ίδια εκπομπή ο γερμανός υπουργός Οικονομικών είχε σημειώσει, ότι “..αυτή είναι η λύση (για τις χώρες) με μεγάλο κρατικό χρέος από το να εκδιωχθούν από την ευρωζώνη. Το Βερολίνο θα είναι αντίθετο στην διάθεση λευκής επιταγής στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για την αγορά ομολόγων από την δευτερογενή αγορά» για να προειδοποιήσει πως η Ελλάδα θα χρειαστεί μία ολόκληρη 10ετία για να γίνει και πάλι ανταγωνιστική. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε έκτοτε σε πολλές ακόμη συνεντεύξεις του ο γερμανός πολιτικός καθιστώντας όλο και πιο ξεκάθαρες τις επιδιώξεις της Γερμανίας. Το δυστύχημα με την Ελλάδα είναι, πως αφ΄ ενός ουδέποτε υπήρξε ένα στοιχειωδώς αξιοπρεπές γερμανόφωνο think tank, που να μπορεί να παρακολουθεί όλες αυτές τις αναφορές και προειδοποιήσεις των δανειστών. Είτε προέρχονταν από λαϊκίστικες εφημερίδες ( ευρείας όμως κυκλοφορίας ) όπως η Bild (ποιός δεν θυμάται τα πρωτοσέλιδα με φόντο το...πωλητήριο στον Παρθενώνα), περιοδικά όπως το Focus ή πολιτικούς χαμηλού βεληνεκούς όπως λ.χ. ο γραφικός Roesler, είτε από τους κύριους διαμορφωτές γνώμης και  πολιτικής όπως είναι η γερμανίδα καγκελάριος, ο υπουργός Οικονομικών ή ο επικεφαλής του SPD ή ο εκπρόσωπος των βιομηχάνων.

Ούτε καν τις σταθερά στο ίδιο μήκος κύματος τοποθετήσεις του επικεφαλής του Γερμανο-Ελληνικού Επιμελητηρίου δεν φαίνεται να παρακολουθούσαν όλη αυτή την κρίσιμη περίοδο οι ιθύνοντες της χώρας μας.

Κι όμως ουδεμία σημασία φαίνεται να δόθηκε στη συνέχεια όταν ο επικεφαλής της ECB ευθυγραμμίστηκε πλήρως με τον W. Scheuble.

«Κάποιες χώρες πρέπει να καταλάβουν ότι έχουν χάσει την εθνική κυριαρχία τους. Η πρόταση του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, για την άμεση ευρωπαϊκή παρέμβαση στους εθνικούς(τοπικούς) προϋπολογισμούς των χωρών- μελών της Ευρωζώνης βρίσκεται προς την σωστή κατεύθυνση». Πιο ξεκάθαρα δεν θα μπορούσε να τα πει ο M. Draghi ο οποίος ξεκαθάριζε πως για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην Ευρωζώνη (sic) θα πρέπει οι χώρες να μεταφέρουν μέρος της κυριαρχίας τους σε κεντρικό επίπεδο.

Αρκετές κυβερνήσεις δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη πως χάνουν ή έχουν χάσει εδώ και καιρό την κυριαρχία τους καθώς στο παρελθόν επέτρεψαν την συσσώρευση του χρέους τους και τώρα έχουν ανάγκη από την καλή διάθεση (!) των πιστωτών. Για να γίνει ακόμη πιο κυνικά ξεκάθαρος ο ιταλός τραπεζίτης προειδοποιώντας/απειλώντας πως μόνον αν οι χώρες της ευρωζώνης είναι πρόθυμες να εκχωρήσουν την κυριαρχία τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα καταφέρουν να την διεκδικήσουν ξανά…;  

http://www.topontiki.gr/article/44035/To-telos-tis-athootitas