Το ΠΑΣΟΚ πεθαίνει. Δακρύζει κανείς;;

To πόσο σύντομος θα ήταν ο δρόμος ανάμεσα στο «ξεκινάμε» του Ευ. Βενιζέλου και στα όσα συμβαίνουν σήμερα στο ΠΑΣΟΚ κανείς δεν το περίμενε. Πολλοί σήμερα μπορεί να προβλέπουν την τύχη του, αλλά λίγοι είναι αυτοί που μίλησαν όταν έπρεπε έστω και με καθυστέρηση και γελοιοποιήθηκαν….

Σήμερα που γράφετε ο επίλογος,  τα κεντρικά στελέχη όπως γράψαμε το πρωί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να αναζητήσουν πολιτική στέγη δεξιά και αριστερά (κυρίαρχα το πρώτο). Αντί για πένθιμα εμβατήρια θα ακούγονται - ήδη ακούγονται- προσωπικά αναθέματα, αλληλοκατηγορίες, αλλά και σποραδικές οιμωγές για τις άτιμες τις συγκυρίες που «χαντάκωσαν» το κόμμα. Ίσως και για «ιδεολογικά - πολιτικά παραστρατήματα» που έριξαν το ΠΑΣΟΚ στο γκρεμό, κλπ.

Η «νέα εποχή», την οποία λάτρεψε το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ όχι των τελευταίων τριών, αλλά δεκαέξι ετών (όπως επιμένουμε σε όλες τις αναλύσεις μας), αποδείχθηκε καθόλου γαλαντόμα για τον υπηρέτη. Μπορεί στο ΠΑΣΟΚ να μη πιστεύουν πόσο και γιατί υπήρξε τόσο εχθρικό  το... τζίνι των Μνημονίων που οι ίδιοι κάλεσαν. Η μήπως;

Μήπως δεν προανήγγειλαν τη σημερινή εργασιακή «νέα εποχή» οι «απασχολήσιμοι» που οραματιζόταν ο Κ. Σημίτης και η ανασφάλιστη εργασία των νέων, όπως πρότεινε κάποτε ο ΓΑΠ μιλώντας στο Λαύριο; Μήπως αυτά δεν επέβαλλε στη Γερμανία ο σύντροφος εν Κεντροαριστερά Σρέντερ, το μεγάλο ίνδαλμα του Ν. Μπίστη;

Μήπως ο όρος «εκσυγχρονισμός» δεν είναι οι δούρειος ίππος για την διάβρωση και αλλαγή πορείας των προοδευτικών αριστερών δυνάμεων;

Μήπως δεν βλέπαμε επίδοξους... Προκρούστες για συντάξεις στα πρόσωπα του καθηγητή Σπράου και του υπουργού Γιαννίτση; (Το περιβόητο σχέδιο του τελευταίου, ειρήσθω εν παρόδω, το είχε επικρίνει δημοσίως ο εσαεί καιροσκόπος... Θ. Πάγκαλος. Τότε ήθελε «να την βγει» στον Σημίτη, τώρα θέλει να μπει στην επετηρίδα του Α. Σαμαρά...)

Μήπως δεν ισοδυναμούσαν με μικρά, σιωπηλά PSI διαρκείας οι ρυθμίσεις της κυβέρνησης Σημίτη για τα αποθεματικά των ασφαλιστικών Ταμείων; Μήπως αυτά δεν έχασαν 3,5 δισ. ευρώ κατά την τριετία 1999- 2003, δηλαδή αφ' ότου ('99) αυξήθηκε σε 23% το ποσοστό των αποθεματικών που «τζογάρονταν» στο Χρηματιστήριο; Χρειάζεται άραγε να θυμίσει κανείς τα αποτελέσματα και της κατοπινής (2003) θεσμοθέτησης των επενδύσεων των αποθεματικών σε χρηματιστηριακά παράγωγα;

Μήπως δεν «κρατά η σκούφια» της τρομακτικής τωρινής κοινωνικής ανισότητας και από τις «εκσυγχρονιστικές»... glory days, όταν επικράτησε ο όρος «οι δύο Ελλάδες» που τόσο πολύ εκνεύριζε τον Σημίτη; Μήπως δεν έσπασε τότε τα... κοντέρ μέτρησης της εισοδηματικής ανισότητας η χώρα, της οποίας το πλουσιότερο 20% είχε αποδοχές 6,5 φορές μεγαλύτερες των αντίστοιχων του φτωχότερου 20%;

Μήπως είναι ώρα να αναλογιστούν την παροχή πολιτικής στέγης σε Κοντογιαννόπουλο, Μάνο κι Ανδριανόπουλο όσοι δυσφορούν (;) επειδή το - ανελέητα...χτυπημένο από τις «συγκυρίες» και τη μοίρα ΠΑΣΟΚ- σήμερα συγκυβερνά με τη ΝΔ, της οποίας την πόρτα θα κτυπήσουν αύριο τόσα στελέχη του; 

Μήπως πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά τους εναπομείναντες πρασινωπούς κλόουν, τύπου Ανδρουλάκη, οι οποίοι διατείνονται- σαν κλώνοι του Μητσοτάκη- ότι δεν θα είχαμε φθάσει μέχρι εδώ, εάν προλάβαιναν να μας... «μεταρρυθμίσουν» ολοκληρωτικά;

To ΠΑΣΟΚ άφησε το σώμα του να βιαστεί ως gay και ως lesbian από τις  εγχώριες και διεθνείς οικονομικές ελίτ, δεν γνωρίζουμε σε μια τέτοια πράξη ποιος έχει το μεγαλύτερο μίσος για τον άλλο, ο ενεργός ή ο άλλος. Αλλά ένα είναι βέβαιο ότι όποιος εκδικηθεί πρώτος γίνεται κόμπρα, κροταλίας και  οδηγεί τον άλλο στον θάνατο.

Αν αληθεύει ότι ο ετοιμοθάνατος μπορεί να προβάλλει στην οθόνη του μυαλού του ολόκληρη την ζωή του μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, το ΠΑΣΟΚ δεν θα δυσκολευτεί να δει πολλά δικά του ποτάμια που έγινα ρυάκια και στέρεψαν… …Μπορεί να δει το ποτάμι που «δημιούργησε»  και έκτρεψε σε ποτάμι που σήμερα πνίγει ζωές, ανθρώπινη αξιοπρέπεια, στοιχειώδη δικαιώματα.

Το ΠΑΣΟΚ πεθαίνει. «Εκεί έξω» και δεν δακρύζει κανείς …