Κ. Αξελός: Η μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας

Ποτέ τα τελευταία 30 χρόνια, από τότε που ο Αξελός δημοσίευσε το κείμενο για τη μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας, αυτό δεν ήταν τόσο επίκαιρο όσο σήμερα. Στο κείμενό του περιγράφει μια επαρχιώτικη Ελλάδα που ζει μιμούμενη την Ευρώπη, χωρίς δικό της δέντρο σκέψης, μόνο θάμνους, χωρίς δικό της λόγο.  

Χωρίς δασκάλους-μεγάλες μορφές ή πρότυπα για τους νέους και με μια αρχαία παράδοση που ελάχιστοι κατανοούν στην ουσία της. Μια Ελλάδα από την οποία λείπει η τεχνική, η δίδυμη αδερφή της επιστήμης, ενώ της περισσεύει ο ναρκισσισμός μιας νωθρής ιδιαιτερότητας.

Οι Έλληνες, γράφει, συλλογίζονται αλλά δεν σκέφτονται, μιλούν πολύ χωρίς συντεταγμένη γλώσσα, ρωτούν και απαντούν αλλά χωρίς καμία συνέχεια, βαδίζουν πάνω σ' ένα δρόμο αλλά δεν πορεύονται. Λείπει ο λόγος και η σκέψη που δεν αναπτύχθηκαν.

Ξεκάθαρα ο Αξελός, λέει ότι το μόνο που ξεχωρίζει στην σύγχρονη Ελλάδα, από όλα τα κείμενα των σημαντικών Νεοελλήνων, εθνικών ηρώων, πολιτικών συγγραφέων, και το μόνο που αξίζει να ακούγεται, είναι η φωνή των ποιητών της με τις μορφές του Σολωμού, Καβάφη, Σικελιανού, Σεφέρη.

Αυτός είναι ίσως ο μόνος μπούσουλας ενός Έλληνα που ψάχνει να βρει το δρόμο του ελλείψει άλλων προτύπων και μεγάλων μορφών.

Αυτός είναι ίσως ο μόνος μπούσουλας όλων μας σήμερα, δεδομένου του ότι από τότε που δημοσιεύτηκε το κείμενο 30+ έτη, έως και σήμερα, όλα αυτά που ανέφερε έχουν αλλάξει ακόμη περισσότερο προς το χειρότερο.

Πηγή: Κ. Αξελός, Η Μοίρα της Σύγχρονης Ελλάδας, εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2010.