ΣΕΒ: Τα νούμερα δεν βγαίνουν-Θα βαθύνει η ύφεση! Kατ' ευφημισμό πλέον το ευρώ είναι κοινό νόμισμα.

Ούτε ο ΣΕΒ, εκ των παραδοσιακών συμμάχων των πολιτικών σκληρής λιτότητας των εκάστοτε κυβερνήσεων ικανοποιείται από το ακολουθούμενο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Καθότι δεν βλέπει την ανάπτυξη να έρχεται από το τούνελ του 2013 αλλά ούτε και του 2014.

Αναθεώρηση του υφιστάμενου προγράμματος ζήτησε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος εκτιμώντας σε συνέντευξη Τύπου ότι, ούτε το 2014 θα υπάρξει ανάπτυξη.

Σύμφωνα με τον κ. Δασκαλόπουλο η ύφεση θα βαθύνει ενώ όπως είπε χαρακτηριστικά ''τα νούμερα δεν βγαίνουν''.

Ο κ Δασκαλόπουλος επεσήμανε την ανάγκη ταχύτερης προώθησης των διαρθρωτικών αλλαγών, ενώ προειδοποίησε για τον κίνδυνο να πληρώσει πολύ ακριβά η Ελλάδα την κυπριακή κρίση, η οποία όπως είπε μπορεί να αφαιρέσει έως και μια μονάδα από το ΑΕΠ της χώρας μας.

''Είμαστε υποχρεωμένοι να προετοιμαστούμε για το χειρότερο'' σημείωσε ο πρόεδρος των βιομηχάνων.

''Επιβάλλεται ευρύτερη και πιο μακροπρόθεσμη θεώρηση του προγράμματος πέρα από το παζάρι για τα μέτρα και τη δόση''.

Όπως είπε, χρειάζονται για αύξηση της ρευστότητας, ανάπτυξη και φορολογικό σύστημα με προοπτική τουλάχιστον πενταετίας και να ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος.

Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΛΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ.

 

"Μετά την εθνικοποίηση του ευρωπαϊκού δημόσιου χρέους επήλθε και η εθνικοποίηση του ίδιου του ευρωπαϊκού νομίσματος.  Μόνο κατ’ ευφημισμό αποτελεί πλέον το ευρώ κοινό νόμισμα.  Διότι, και επίσημα πια, δεν έχει την ίδια αξία παντού μέσα στην Ε.Ε. (και συνεχίζει..)

Ουδείς μπορεί να προδικάσει τι σημαίνει αυτό.  Όλα είναι ανοιχτά:  από την επαναφορά της Ε.Ε. στην τροχιά της πραγματικής ενοποίησης μέσα από ριζοσπαστικές αναθεωρήσεις θεσμών και διαδικασιών, μέχρι τον επίσημο διαχωρισμό της σε Βορρά και Νότο –ή και την οριστική διάσπασή της.  

Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους:  σήμερα, αυτό που σε μεγάλο βαθμό συντηρεί την Ένωση είναι η απουσία ενός μηχανισμού εξόδου και ο φόβος που προκαλεί μια τέτοια προοπτική.  Αλλά αυτό είναι η δύναμη της αδράνειας.  Κι η αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής κρίσης επιτάσσει μια φυγή προς τα εμπρός.

Για την Κύπρο λέει

"Και μόνο η αρχική αποδοχή από το Euro[group] της κατάργησης της εγγύησης για τις καταθέσεις μέχρι 100.000 και η αύξηση των κινδύνων σε σχέση με τον διαμεσολαβητικό ρόλο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, έθεσε σε αμφισβήτηση έναν από τους θεμελιώδεις λίθους της σύγχρονης οικονομίας".  

και καταλήγει

"Βλέπουμε έτσι να διασαλεύεται η ευρωπαϊκή συνοχή, να εκτίθενται οι κυβερνήσεις στα μάτια των λαών τους, να επέρχεται  πολιτική αστάθεια και κοινωνική ανωμαλία"...