Μιχάλης Ψύλος
Η εμμονή τους στη λιτότητα και η αποδοχή του ηγεμονικού ρόλου
της Γερμανίδας καγκελάριου στοιχίζουν ακριβά και στον ηγέτη του SPD Π.
Στάινμπρικ αλλά και στους Μπερσάνι και Ολάντ
Εξι μήνες πριν από τις εκλογές στη Γερμανία, το Σοσιαλδημοκρατικό
Κόμμα (SPD) υποχωρεί στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων.
Οι δημοσκοπήσεις
δίνουν στο SPD ποσοστό 26 έως 28%, μειωμένο κατά δύο μονάδες τον
τελευταίο μήνα και υπολειπόμενο κατά 13% των Χριστιανοδημοκρατών της
Ανγκελα Μέρκελ. Ο Πέερ Στάινμπρικ, ο υποψήφιος του SPD για την
καγκελαρία, περιορίστηκε μάλιστα στο μηδέν σε μια κλίμακα από το -5 ώς
το +5 σε έρευνα του τηλεοπτικού δικτύου ZDF για τους κορυφαίους
πολιτικούς στη Γερμανία. Πρόκειται για τη χειρότερή του επίδοση αφότου
ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του για την καγκελαρία.
Οι αποκαλύψεις ότι από το 2009 ο Στάινμπρικ εισέπραξε περίπου 600.000
ευρώ για 75 ομιλίες του, αλλά και η δήλωσή του ότι οι καγκελάριοι
είναι… κακοπληρωμένοι, αποξένωσαν πολλούς ψηφοφόρους. Η κύρια αιτία της
πτώσης των ποσοστών του σοσιαλδημοκράτη υποψήφιου είναι βέβαια το
γεγονός ότι ο Στάινμπρικ θεωρείται ο πιο «μερκελιστής» πολιτικός στην
ηγεσία του SPD. Πρώην υπουργός Οικονομικών της Μέρκελ στην κυβέρνηση του
Μεγάλου Συνασπισμού, ο Στάινμπρικ «έχει την εύνοια των εργοδοτικών
κύκλων», όπως έγραψε εύστοχα η «Μοντ».
Σκληρός υποστηρικτής του ηγεμονικού ρόλου της Γερμανίας και φανατικός
υπέρμαχος της λιτότητας, ο Στάινμπρικ έδειξε το πρόσωπό του με το
ξέσπασμα της κρίσης στην Κύπρο, όταν ταυτίστηκε πλήρως με τη γραμμή
Μέρκελ – Σόιμπλε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η εφημερίδα που προέβαλε
περισσότερο την επιλογή του Στάινμπρικ ως υποψηφίου του SPD για την
καγκελαρία ήταν η δεξιά «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ». Είναι
χαρακτηριστικό ότι πριν από τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, ο
Στάινμπρικ είχε χαρακτηρίσει «αφελή» τη θέση του σοσιαλιστή Φρανσουά
Ολάντ για επαναδιαπραγμάτευση του δημοσιονομικού συμφώνου που έχει
επιβάλει η Μέρκελ.
Είναι ενδεικτικό –όπως αποκαλύπτει το «Σπίγκελ»– ότι η ηγεσία του SPD
έχει θέσει υπό περιορισμό το τελευταίο διάστημα τον Στάινμπρικ και δεν
του επιτρέπει να δίνει πολύ συχνά συνεντεύξεις. «Δεν σκοπεύουν να
κρύψουν τον υποψήφιο, αλλά έχουν αποφασίσει ότι θα πρέπει να περιορίσει
τις δηλώσεις του για την οικονομία και τα οικονομικά θέματα, τουλάχιστον
προς το παρόν» γράφει το «Σπίγκελ».
Ουρά της Ανγκελα
Ο ίδιος ο Στάινμπρικ ισχυρίζεται βέβαια ότι θα ανατρέψει τα
προγνωστικά και θα σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας με τους Πράσινους.
Οι πιθανότητες είναι μηδαμινές. «Ο άνθρωπος που φιλοδοξεί να καταλάβει
το ανώτατο πολιτικό αξίωμα της Γερμανίας θεωρείται παράγοντας κινδύνου
και δεν φέρει σχεδόν κανένα πολιτικό βάρος» είναι ο… επικήδειος που του
αφιερώνει το «Σπίγκελ». Η επιλογή του ως υποψήφιου καγκελαρίου
διασφαλίζει εκ των προτέρων τη συντριπτική ήττα των Γερμανών
σοσιαλδημοκρατών στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Το SPD επέλεξε άλλωστε
τον δεξιό Στάινμπρικ υποψήφιο καγκελάριο όχι για να νικήσει, αλλά,
θεωρώντας δεδομένη την ήττα, ελπίζει μήπως κατορθώσει και προσκολληθεί
στην εξουσία ως ουρά της Μέρκελ στο πλαίσιο ενός νέου «Μεγάλου
Συνασπισμού». Οπως φαίνεται όμως η συμμετοχή των σοσιαλδημοκρατών σε
γερμανική κυβέρνηση μετά τις εκλογές δεν πρόκειται να σηματοδοτήσει
καμία αλλαγή της πολιτικής του Βερολίνου απέναντι στις χώρες της
ευρωζώνης.
Oσο και αν ακούγεται περίεργο, ο Στάινμπρικ είχε στηρίξει πολλές
ελπίδες στις εκλογές στην Ιταλία για να αντιστρέψει το κλίμα στη
Γερμανία. Ηλπιζε ότι ο ομοϊδεάτης του, Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι, θα έκανε
περίπατο και σχηματίζοντας μια κυβέρνηση της Κεντροαριστεράς θα ενίσχυε
κάπως και την πολιτική ισχύ του ιδίου του Στάινμπρικ στα μάτια της
Μέρκελ. Θα «πουλούσε» δηλαδή ως διαπραγματευτικό χαρτί την καλή του
σχέση με τους ομοϊδεάτες του Ιταλούς, ώστε να ακολουθηθεί η γραμμή του
Βερολίνου. Η νίκη του Μπερσάνι αποδεικνύεται πύρρειος, όμως και δεν
αποκλείεται η Ιταλία να βαδίσει σε λίγους μήνες σε νέες εκλογές. Ο
ηγέτης του ιταλικού Δημοκρατικού Κόμματος «πλήρωσε» και «πληρώνει» την
προσκόλλησή του στην πολιτική του Βερολίνου. Αλλωστε ακόμη και οι πιο
συντηρητικοί κύκλοι στη Γερμανία, όπως η βαυαρική Χριστιανοκοινωνική
Ενωση (CSU), ζήτησαν ορθά κοφτά «να συνταχτούν γύρω από τον Μπερσάνι
όλοι οι πολιτικοί που μπορούν να συμβάλουν στη συγκρότηση μιας νέας
κυβέρνησης στην Ιταλία».
Το κακό για τον Στάινμπρικ είναι επίσης ότι δεν μπορεί να παίζει με
τον Φρανσουά Ολάντ και τη γαλλική κυβέρνηση τον ρόλο που προσδοκούσε να
παίζει με τους Ιταλούς. Οι Γάλλοι σοσιαλιστές φαίνεται ότι απεχθάνονται
τον Στάινμπρικ και με το ζόρι ανέχονται ακόμη και κάποια τυπική επαφή
μαζί του, προτιμώντας χίλιες φορές να συνδιαλέγονται απευθείας με τη
Μέρκελ. Μια συνδιαλλαγή που εξελίσσεται όμως σε υποταγή στο Βερολίνο,
γεγονός που έχει οδηγήσει τη δημοτικότητα του Ολάντ στα τάρταρα, ο
οποίος κινδυνεύει για πρώτη φορά να βρεθεί στις δημοσκοπήσεις πίσω και
από την ακροδεξιά Μαρίν Λε Πεν. Ο Γάλλος πρόεδρος υποστήριξε στην
τελευταία του συνέντευξη ότι η σχέση Γαλλίας – Γερμανίας χαρακτηρίζεται
από «φιλική ένταση». «Οπως γνωρίζετε, η κυρία Μέρκελ κι εγώ … δεν έχουμε
τις ίδιες ιδέες» είπε ο Ολάντ για να λάβει το δηλητηριώδες σχόλιο του
«Σπίγκελ»: «Αυτό δεν εκφράζεται συνήθως δημοσίως»…
Το Βερολίνο δεν φαίνεται διατεθειμένο να δείξει οίκτο στους κάθε
είδους «μερκελιστές», που θυμίζουν περισσότερο πολιτικούς νάνους οι
οποίοι «σφάζονται» στην ποδιά της Χιονάτης Ανγκελα…
http://www.efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου