Η κυβέρνηση η ΔΕΗ και η Τρόικα

Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια χώρα στο χάρτη που την έλεγαν Ελλάδα. Στην χώρα αυτή ο λαός της ψήφιζε τον Κυβερνήτη της και πίστευε ότι αυτός κυβερνάει. Μια μέρα οι κυβερνήτες άρχισαν, να μην θέλουν να κυβερνάνε. Έχασα την φαντασία τους και ξέχασαν για ποιους κυβερνούσαν.

Εκείνη την εποχή βγήκε, ένα δαιμονισμένο παιγνίδι που δεν μπορούσες να το αφήσεις, αν το έπιανες στα χέρια σου. Κατέστρεφε την φαντασία του κυβερνήτη, του χαλούσε  την διάθεση να λύσει τα προβλήματα της χώρας, έτσι καταργούσε κάθε τι που ήθελε λύση…  

Ετσι ο μικρός κυβερνήτης κάθε φορά που είχε να λύσει ένα ζήτημα έλεγε: Τι να κάνω εγώ, η ΕΕ - η ΕΕ ήταν μια κακιά μητριά- μας επιβάλλει να διαλύσουμε την εταιρεία -την χώρα-, δεν μας επιτρέπει να κάνουμε τίποτα διαφορετικό. Ο μικρός αυτός κυβερνήτης ποτέ δεν μας εξήγησε πως σε μια κρατική Γερμανική - η Γερμανία ήταν η μεγάλη κόρη της κακιάς μητριάς-  εταιρεία. Η ΕΕ επέτρεψε για λόγους ανταγωνισμούς να «φάει» μια εταιρεία που την έλεγα ΟΤΕ.

Αυτά ο λαός τα έβλεπε και αποφάσισε να αλλάξει τον Κυβερνήτη του με άλλο που του έλεγε ότι «Λεφτά υπάρχουν, το θέμα είναι που πάνε τα λεφτά;».

Ο λαός της χώρας, του έδωσε ψήφο με διαφορά τόσο μεγάλη,!!! που ο παλαιός Κυβερνήτης, μόλις άκουσε τα αποτελέσματα πήγε να πνιγεί και μικροί  υπηρετές  του, προκειμένου να τον σώσουν έτρεξαν να του δώσουν ένα ποτήρι νερό. Κάποιος όμως είχε γεμίσει το ποτήρι με το «αμίλητο νερό» και από τότε, ο κυβερνήτης αυτός δεν ξαναμίλησε και κανείς δεν έμαθε τι έγινε.

Ο νέος Κυβερνήτης στην αρχή για να σώσει την χώρα είχε φαντασία μέχρι και έργο έπαιξε με τίτλο  «Κυβερνήτης λείπει ταξίδι». Στον Λαό άρεσε το έργο αυτό, πίστευε ότι κάτι καλό θα γίνει, αλλά να κάτι τον κράταγε κάτω και δεν τον άφηνε νιώσει ανάταση. 

Πάνω στο πανί έβλεπε, ινδάλματα εικοσαετίας να περνούν και να θέλουν να παίξουν, όλοι σε έργα, χωρίς τίτλο. Η φαντασία άρχισε να ρέει σαν ποτάμι. Ο μάγος Τάσος, ως αιώνιος σκηνοθέτης, έβαζε το λαό της χώρας να κουνάει κάτι πανιά,  που τότε τα λέγανε σημαίες του κόμματος. Την ώρα που κάποιος μικρός πολύ μικρός υπηρέτης παιλιών αρχόντων, τους μίλαγε στα μπαλκόνια, -έχουν ακούσει τα μπαλκόνια!!!
Εκλεινε τα μάτια ο λαός για να δει αν είναι αυτός και μάγος Τάσος τον  είχε  κάνει  μούτσο να τραβάει τα ίδια πανιά που ο μικρός υπηρέτης  τα  ράψει κατάρτια  και  ήταν καραβοκύρης λίγο κομμένος όμως, πάνω σε πλοία που ο λαός δεν προλάβαινε να δει και να μετρήσει.

Γιατί ο αιώνιος σκηνοθέτης του άνοιγε τα μάτια, και η φαντασία του  Τάσου κάλπαζε  τόσο, που τον έδειχνε πυροσβέστες να κρατάνε δίκτυα προστασίας να σώσουν πρωθυπουργό που «έπεφτε» από τα σύννεφα…….

(συνεχίζεται)