Διαμαρτυρία ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τον νέο Γραμματέα του Υπ. Δημόσιας Τάξης

Δήλωση του Δημήτρη Τσουκαλά, Βουλευτή Επικρατείας ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Υπεύθυνου Τομέα Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη για την τοποθέτηση του Αθανάσιου Ανδρεουλάκου στη θέση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης

38 χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας , τα φαντάσματα της δικτατορίας αναβιώνουν με τον πιο απρόσμενο τρόπο. Η Ελληνική Τρόικα Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, που τόσο πολύ νοιάζεται για τη σωτηρία αυτού του τόπου τοποθέτησε στη θέση του Γενικού  Γραμματέα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης τον Αθανάσιο  Ανδρεουλάκο. Ο κύριος αυτός ήταν  βασιλικός  επίτροπος  και αντιεισαγγελέας  πρωτοδικών του έκτακτου στρατοδικείου της  09/11/1968  όπου κατακεραύνωσε τους κατηγορούμενους της αντιστασιακής οργάνωσης κατά της Χούντας , αγωνιστές της Δημοκρατικής Άμυνας, Στέλιο Νέστωρα, Παύλο Ζάννα, Γεώργιο Σηπιτάνο, Σωτήριο Δέδε, Κ.Πυρζά, και Αργύριο Μαλτζίδη,  προτείνοντας να τους επιβληθούν βαριές ποινές.

Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νέοι, εφημερίδες  της εποχής δημοσιεύουν την αγόρευση του επιτρόπου Ανδρεουλάκου. Χαρακτηριστικά είπε."  η αρχή ότι η επικρατούσα επανάστασις δημιουργεί δίκαιον είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Η επανάστασις της 21ης Απριλίου επικράτησε πλήρως εσωτερικώς και ανεγνωρίσθη εφ´ όλων των κρατών εξωτερικώς. Επομένως εδημιούργησεν δίκαιον. Οι κατηγορούμενοι παραπέμπονται ως σκοπούντες την ανατροπή  του κρατούντος πολιτεύματος  και την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξεως του παρόντως επαναστατικού καθεστώτος ως τρόπου και μορφής πολιτεύματος.."
Πολλά ερωτηματικά γέννα η τοποθέτηση ενός εκπροσώπου της πιο βίαιης εποχής της Νεώτερης Ελλάδας σε ένα από τα πιο ευαίσθητα Υπουργεία. Άραγε, δεν  υπήρχε άλλο ικανό πρόσωπο για τη θέση αυτή ή μήπως χρειάζεται πρόσωπο με ειδικές ικανότητες και εμπειρίες, άλλα και ένα βιογραφικό που να ανταποκρίνεται στα καθήκοντα που το Υπ. Δημόσιας τάξης θέτει σήμερα για  την άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής;

Η κυβέρνηση μέρα τη μέρα αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο, δίνει το στίγμα της λειτουργίας της, και στο όνομα της κρίσης ισοπεδώνει  αγώνες και θυσίες. Αυτή η κυβέρνηση αναδεικνύει μνήμες που ούτε στους  χειρότερους εφιάλτες του δεν φανταζόταν  ο σύγχρονος Έλληνας.

Απορίας άξιον είναι η συναίνεση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ σε τέτοιες πρακτικές που στα πλαίσια της συμμετοχής τους σε αυτό το ερμαφρόδιτο σχήμα,  απεμπολούν  δημοκρατικές ευαισθησίες και πρωτάγματα.