Οι χαμένες ευκαιρίες..

Του Στέφανου Μανίκα

Η ανάδειξη του κ. Βενιζέλου στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίζεται από τα δικά της δεδομένα και συνδέονται με την προοπτική του κόμματος, που με την ηγεμονική πολιτική παρουσία του σφράγισε την μεταπολίτευση.

Ο κ. Βενιζέλος αναλαμβάνει πρόεδρος ενός μέρους του ΠΑΣΟΚ. Το «όλον» ΠΑΣΟΚ δεν υφίσταται. Η ακύρωση του έχει προϋπάρξει κοινωνικά  και η αναμενόμενη εκλογική του συρρίκνωση θα το εισάγει ,πιστοποιημένα πλέον, σε περίοδο πολιτικού παγετώνα. Η επίκληση του «εθνικού καθήκοντος της αλήθειας και της αλληλεγγύης», διαθέτει αναμφίβολα έντονο συναισθηματικό φορτίο, αλλά στερείται κοινωνικού, πολιτικού και οικονομικού περιεχομένου και υποκρύπτει την αποφυγή ομολογίας έλλειψης ενός συνεκτικού σχεδίου παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης. Οι εσωτερικές δυνάμεις του υπάρχοντος ΠΑΣΟΚ καθιστούν ανέφικτη, ακόμα και την προσπάθεια διαμόρφωσης μιας νέας πρότασης για την σοσιαλδημοκρατία, τον δημοκρατικό σοσιαλισμό και την κεντροαριστερά. Η επίκληση της ενότητας  προφανώς υπακούει σε σκοπιμότητες κατευνασμού των τιμαρίων του ΠΑΣΟΚ, αλλά θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι αφαιρεί από το νέο  πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, αναγεννητική και πολιτική δυναμική.
Ο απελθών κ. Παπανδρέου, αφού εξασφάλισε ένα βελούδινο διαζύγιο από το κόμμα που κατέστρεψε, πήρε σαφείς αποστάσεις σε όλα τα πολιτικά και  καταστατικά θέματα της διαδοχής του και η αιδήμων σιωπή του είναι το δικό του μήνυμα προς τον κ. Βενιζέλο. Η άρνηση του να υπερασπισθεί τις πολιτικές του επιλογές, αλλά και την ίδια την πολιτική του αξιοπρέπεια, από τις εμετικές διαπιστώσεις στενών συνεργατών του,  μας υπενθυμίζει και το περίφημο  «του εχθρού μου ο εχθρός, είναι φίλος μου».
Το κατά τον κ. Βενιζέλο, «πολιτικό κεφάλαιο Παπανδρέου»,  του προσφέρει δωρεάν και αφειδώλευτα, το σμάρι των κηπουρών, των κηνηγοκεφαλών, των εξαπτερύγων και των οσφυοκαμπτών  της  «λαμπρής» για το ΠΑΣΟΚ περιόδου 2007-2012. Ο κ. Βενιζέλος, υπό τον φόβο των λαθών του, της αναμέτρησης του 2007, τα επαναλαμβάνει,  με την αποδοχή και την ανοχή των πάντων. Άλλωστε και οι «ευκόλως και αυθορμήτως  προστρέξαντες»  να υποβάλλουν τα σέβη τους βαρώνοι (διαβασμένοι κι αδιάβαστοι), τώρα σιωπούν, χρεώνουν, τσεκάρουν. Αύριο στο λογαριασμό θα είναι αυστηροί και αδέκαστοι .
Ο ευφυής κ. Βενιζέλος, έχει όπως άλλωστε και ο ίδιος δηλώσει πλήρη γνώση της κατάστασης του ΠΑΣΟΚ που παραλαμβάνει. Δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά, αφού έχει συμμετάσχει από εξαιρετικές  θέσεις ευθύνης στο κυβερνητικό προϊόν της τελευταίας διετίας. Ίσως  να είναι αυτό το χρονικό διάστημα που τον αγκυροδένει με το άδειο ΠΑΣΟΚ. Ο κ.  Βενιζέλος, έκαψε την πρώτη του ευκαιρία το 2007. Σήμερα και τυπικά θα  αναδειχθεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα που κερδίζει, καίει και την δεύτερη ευκαιρία του. Θα ευτυχήσει, μετά τις εκλογές, μιάς τρίτης ευκαιρίας? Πιθανόν. Από τον ίδιο εξαρτάται.
 

Γράφει ο Στέφανος Μανίκας

http://www.neasimfonia.gr/node/81