Η επόμενη μέρα μετά το Μνημόνιο ΙΙ. Κάτι νέο γεννιέται ....

Όσα συνέβησαν χθες βράδυ στη Βουλή, στη διάρκεια της ψηφοφορίας για το Μνημόνιο ΙΙ, θα μπορούσαν να περιγραφούν ως η εξέγερση του «ΠΑΣΟΚ». Μπορεί πολλά από αυτά τα στελέχη, στη συντριπτική πλειοψηφία τους ανήκουν στον κύκλο επιρροής του Γιώργου Παπανδρέου.

Σε κάθε όμως περίπτωση έχουν ιδεολογική αναφορά και αφετηρία το κοινωνικό ΠΑΣΟΚ, ή αλλιώς, ανήκουν στην αριστερή πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ.

Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί κάποιος να πει, ότι τα στελέχη αυτά θα ακολούθησουν τον μοναχικό δρόμο της διαγραφής. Αντίθετα, θα βρουν δρόμους επικοινωνίας για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς στην χώρα.

Τα στελέχη αυτά δεν είναι μόνα. Εκτός βουλής υπάρχουν και τους αναμένουν στελέχη από το Εθνικό Συμβούλιο, στις Περιφερειακές και Νομαρχιακές Επιτροπές του ΠΑΣΟΚ. Περιμένουν να δουν να γίνεται πράξη η συλλογική ηγεσία.

Για τους μειουμένους στο ΠΑΣΟΚ, η εξέγερση αυτή δεν πρέπει να ξενίζει. Δεν ήταν απρόσμενη, ούτε στερείται πολιτικής λογικής. Μετά την άτακτη υποχώρηση του ΓΑΠ απέναντι στη στάση του, μια βδομάδα πριν όπου έλεγε ότι «η κεφαλαιοποίηση των τραπεζών πρέπει να γίνει με κοινές μετοχές και όχι με προνομιούχες μετοχές». Απέναντι στην συμφωνία Παπαδήμου – Βενιζέλου και τραπεζιτών για προνομιούχες.  Αυτή η άτακτη υποχώρηση, τους οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο ΓΑΠ έχει ιδεολογικά και οργανωτικά παραδοθεί στο Βενιζέλο.

Αυτό, οι βαθιές και συντεταγμένα ιδεολογικές διαφορές που τους χωρίζει με το Νεοφιλελεύθερο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ το οποίο εκφράζετε με τους  Ε. Βενιζέλο, Α. Διαμαντοπούλου, Α. Λοβέρδο και άλλους.  Τους οδήγησε στη απόφαση, ο όποιος συναισθηματισμός με την λέξη ΠΑΣΟΚ, αυτή την στιγμή δεν έχει νόημα. Κάθε υποχώρηση τώρα, θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για την κεντροαριστερά στην χώρα αύριο. Άλλωστε οι ηγεσίες κρίνονται από το πόσο γρήγορα μπορούν να δουν και να οδηγήσουν τα πράγματα. Ηγεσίες που πάνε παράλληλα ή στην χειρότερη περίπτωση να ακολουθούν τις εξελίξεις δεν έχουν μέλλον και εκφράζουν ανιδιοτελή συμφέροντα.   

Το Μνημόνιο ΙΙ χθες βράδυ, έδωσε την ιστορική ευκαιρία να ανασυγκροτηθεί η κεντροαριστερά στην χώρα. Μετά από μακρά διάρκεια συμβιβασμών και πισωγυρισμάτων στην χώρα, που οδήγησαν την χώρα και το ΠΑΣΟΚ να βρεθούν εδώ που βρίσκονται σήμερα…..

Άλλωστε στη συνείδηση του κόσμου έχει καταξιωθεί, ότι ο κεντροαριστερός χώρος είναι αυτός που ιστορικά πάντα έβγαζε την χώρα από τα αδιέξοδα και σήμερα είναι η μόνη λύση που μπορεί  να υπάρξει… 
Άλλωστε τι νόημα έχουν τα ονόματα και η συναισθηματική φόρτιση μαζί τους.