Οι συνδικαλιστές του ΠαΣοΚ νομίζουν ότι αν εξεγερθεί ο λαός αυτούς θα τους την χαρίσει, επειδή βγάλαν σήμερα μια “αγωνιστική” ανακοίνωση;

Χάνει ο άνθρωπος το μυαλό του. Ε, όταν τον περιγελούν έτσι ανοιχτά εκείνοι τους οποίους διάλεξε για να τον προστατεύουν από την απληστία του κέρδους και την λεηλασία, ναι, χάνει ο άνθρωπος το μυαλό του. Συντρίβεται. Γυρίζει το στομάχι του. Το άντερό του. Γίνεται ένα κουβάρι από την απελπισία και την οργή. Μπροστά στην θέα τόσης ανεντιμότητας.
 

Τώρα, μετά από τόσους μήνες λεηλασίας οι συνδικαλιστές του ΠαΣοΚ μίλησαν, με επικεφαλής τον γνωστό και μη εξαιρετέο κ. Παναγόπουλο, πρόεδρο παρακαλώ της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας, της φοβερής και τρομερής ΓΣΕΕ, και μας είπαν τόσο μα τόσο καθυστερημένα, αυτά που χιλιάδες ιστολόγια απελπισμένων ελλήνων περιγράφουν καθημερινά. Αυτά που γράφουμε και συζητάμε κάθε μέρα όλοι μας στο διαδίκτυο, στη δουλειά, στη στάση με αγνώστους, στο φούρνο, στο σούπερ-μάρκετ. Μας τα είπαν τώρα που και ο τελευταίος έλληνας κοντεύει να φτάσει στο έσχατο όριο.
 

Κρατηθείτε συνέλληνες.
Η συνδικαλιστές του ΠαΣοΚ όχι μόνο εξέφρασαν την αντίθεσή τους “στο μνημόνιο και στα σκληρά, άδικα και άνισα μέτρα σε βάρος του κόσμου της εργασίας” αλλά το προχώρησαν και πιο πέρα οι σύντροφοι. Οι λέοντες.Ζήτησαν, οι υπερασπιστές των εργαζομένων σύντροφοι του ΠαΣοΚ, να πληρώσουν την κρίση αυτοί που ευθύνονται για την κρίση, (μάλιστα, μάλιστα) ζήτησαν την παραδειγματική τιμωρία όσων έκλεψαν το δημόσιο χρήμα (αλλά!!!), και μάλιστα μίλησαν και για δήμευση της περιουσίας τους (για εξοστρακισμούς και προγραφές θα ακούσουμε μάλλον στην επόμενη συνέντευξη τύπου).
Αλλά το πήγαν και πιο πέρα. Ζήτησαν την πλήρη διερεύνηση και αποκάλυψη των ενόχων στα σκάνδαλα της Ζήμενς, του Βατοπαιδίου, των δομημένων ομολόγων των ταμείων κλπ κλπ.
Λίγο ακόμη και θα κατήγγειλαν και τον ρόλο των καναλιών και των εφημερίδων.
Κι όλα αυτά μετά το τελευταίο επίτευγμά τους, και κυρίως επίτευγμα της διαπραγματευτικής ικανότητας του προέδρου τους, τις λεγόμενες επιχειρησιακές συμβάσεις. Τ’ ακούτε εκεί στην ΝΕΟΓΑΛ εσείς οι πικραμένοι Δραμινοί που σας μειώσαν τον μισθό;
Και τι θαρρούν τώρα αυτοί οι συνδικαλιστές του ΠαΣοΚ; Οτι αθωώθηκαν για την σιωπή και την συναίνεσή τους όλους αυτούς τους μήνες; Οτι δεν ξέρει ο ελληνικός λαός τι ρόλο έπαιξε η ΓΣΕΕ σε όλη αυτή την κρίση; Οτι δεν ξέρει ο έλληνας τι γίνεται στην ΓΣΕΕ με τα βολέματα των ημετέρων; Με τους μισθούς τους και με τα χίλια δυό τους;
 

Τώρα μας θυμηθήκατε μωρέ;
Τώρα θυμηθήκατε τι έπρεπε να είχατε υπερασπιστεί από την πρώτη στιγμή;
Που έπρεπε να μας έχετε κάθε μέρα, όλη μέρα, όλους τους έλληνες στον δρόμο;
Κι εσείς μου κάνατε δυο συγκεντρώσεις, όλο κι όλο, μέσα σε οχτώ, ΟΧΤΩ, μήνες;
Και που την δεύτερη, αυτή του Δεκεμβρίου, την είχατε προγραμματίσει 5 μήνες πριν;
Και νομίζετε ότι τώρα, με αυτές τις καθυστερημένες “αγωνιστικές” ανακοινώσεις σας, σύντροφοι του ΠαΣοΚ, νομίζετε ότι αθωώνεστε για την μη υπεράσπισή μας;
 

Εγώ νομίζω ότι θα βγείτε πολύ γελασμένοι.
Δείτε τους έλληνες, συνδικαλιστές του ΠαΣοΚ. Δείτε τους. Αρχισαν και οργανώνονται από μόνοι τους. Οι πολιορκημένοι του Μεσολογγίου. Οργανώνουν την έξοδο. Αρχισαν και κατεβαίνουν στον δρόμο κι αυτοί που δεν κατέβηκαν ποτέ. Αρχισαν και τηλεφωνιούνται. Αρχισαν και μιλάνε και γράφουνε. Κάνουν μόνοι τους συνελεύσεις κι αποφασίζουν.
Γιατί ξέρουν ότι δεν μπορούν να έχουν πια καμμιά ελπίδα σε σας. Καμμία εμπιστοσύνη. Καμμία εμπιστοσύνη (δις). Το έμαθαν αυτό το πικρό μάθημα. Τους μήνες που πέρασαν το έμαθε και το κατάλαβε και ο πιο δύσπιστος έλληνας. Και θα πάνε μονάχοι τους να μετρηθούνε μ’ αυτούς που τους κλέψαν την χαρά και τους ρίξαν στην κατάθλιψη.
Και θα ‘λεγα να μην εμφανιστείτε μπροστά σ’ αυτούς τους έλληνες, και να μην τολμήσετε να μπείτε μπροστά σε καμμιά πορεία τους, όπως το ‘χετε συνήθειο. Γιατί και η παρουσία σας και μόνο, είναι πρόκληση πια.