Όχι στη νέα συμφωνία -μνημόνιο, διακοπή των διαπραγματεύσεων, ρήξη τώρα με Ευρώ-ΕΕ-Κεφάλαιο

Η δημοσιοποίηση των δύο σχεδίων συμφωνίας που έχουν κατατεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από την κυβέρνηση και τους δανειστές δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αυταπάτες σχετικά με το πλαίσιο που διεξάγεται η διαπραγμάτευση.

Παρά τις ποσοτικές τους διαφοροποιήσεις και οι δύο προτάσεις διέπονται από κοινή αντεργατική – αντιλαϊκή λογική στα βασικά σημεία και τη φιλοσοφία τους. Βασική παραδοχή και στα δύο σχέδια είναι ότι η ελληνική κοινωνία πρέπει να παραμείνει σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, δηλαδή σε μνημόνιο.

Οι απαιτήσεις των «θεσμών», της γνωστής μας Τρόικας, αναδεικνύουν ακόμα μια φορά ότι οι λεγόμενοι θεσμοί, η ΕΕ, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ, δεν είναι παρά στυγνοί εκβιαστές και τοκογλύφοι, εκπρόσωποι του διεθνούς κεφαλαίου, των τραπεζιτών και των πολυεθνικών, που με όπλο τους ένα ληστρικό, τοκογλυφικό και αβίωτο χρέος, που οι ίδιοι σε συνεργασία με την ελληνική αστική τάξη και τους πολιτικούς της εκφραστές δημιούργησαν, δολοφονούν εργατικά και λαϊκά δικαιώματα με τις μνημονιακές πολιτικές και τον οικονομικό στραγγαλισμό.

Αλλά και το σχέδιο συμφωνίας που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση φανερώνει ότι η αφοσίωση της στους καπιταλιστικούς κανόνες, στους θεσμούς και στην ΕΕ, καθώς και η λογική των διαπραγματεύσεων με άξονα το «ούτε ρήξη – ούτε υποταγή», οδηγεί στην πράξη στην υποταγή, σε νέες απαιτήσεις και εκβιασμούς από την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, και νέα καταστροφικά μέτρα για τους εργαζόμενους το λαό και τη χώρα.

Το σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης (το δήθεν καλό σενάριο) επιβεβαιώνει την υποχρέωση να μείνει ανέγγιχτο το αντεργατικό οικοδόμημα της πεντάχρονης εφαρμογής των δύο προηγούμενων μνημονίων, να μη θιγεί το μνημονιακό κεκτημένο συστηματικής κατεδάφισης κατακτήσεων και δικαιωμάτων και εξαθλίωσης του εργαζόμενου λαού, καθώς και την αναγνώριση του χρέους και την αποδοχή της υποχρέωσης αποπληρωμής του στο ακέραιο, όπως έχει ήδη δεσμευτεί με την δήθεν «δημιουργικά ασαφή» συμφωνία της 20ης Φλεβάρη. Αποδέχεται την αναγκαιότητα για πρωτογενή πλεονάσματα, που μεταφράζεται σε πρόσθετα μνημονιακά μέτρα άγριας λιτότητας στα πλαίσια της νέας συμφωνίας. Ενδεικτικά: διάλυση της δημόσιας διοίκησης και των κοινωνικών υπηρεσιών, ιδιωτικοποιήσεις που βγάζουν στο σφυρί τα πάντα (λιμάνια, αεροδρόμια, Ελληνικό κλπ), συνέχιση της άγριας λιτότητας, φόροληστεία του λαϊκού εισοδήματος, μεγάλη αύξηση του ΦΠΑ, διατήρηση ΕΝΦΙΑ, αύξηση ορίου συνταξιοδότησης και νέο ασφαλιστικό, θεσμικές αλλαγές που προστατεύουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των τραπεζών ενάντια στους εργαζόμενους και το λαό.

Η πορεία των διαπραγματεύσεων δείχνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική προς όφελος των συμφερόντων και των δανειστών και του λαού, και του κεφαλαίου και των εργαζομένων. Ότι ο απεγκλωβισμός από τη φυλακή του ευρώ και της ΕΕ είναι μονόδρομος για τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα. Ότι για να ικανοποιηθούν και τα πιο στοιχειώδη αιτήματα και ανάγκες εργαζομένων και νεολαίας πρέπει να ανατραπούν τα σχέδια των εκμεταλλευτών τους, να χάσει πλούτο κι εξουσία το κεφάλαιο. Η λογική μιας «ανάπτυξης» στηριγμένης στους «υγιείς» επιχειρηματίες και τους τραπεζίτες, με κίνητρο το κέρδος οδηγεί σε νέο γύρο αντιλαϊκών μέτρων. Γιατί ο ΣΕΒ και οι τραπεζίτες θέλουν μεροκάματα και συνθήκες εργασίας «Κίνας» και παραμονή στην ευρωζώνη και στην ΕΕ που θωρακίζει τα συμφέροντά τους. Αυτή η πολιτική δίνει τη δυνατότητα στα μνημονιακά ζόμπι (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι), που ο λαός καταδίκασε με τους αγώνες του και τη ψήφο του, να προετοιμάζουν την αντεπίθεσή τους.

Το εργατικό κίνημα έχει τη δύναμη να παλέψει ενάντια στους προκλητικούς εκβιασμούς των δανειστών και του κεφαλαίου και να ανατρέψει παλιά και νέα Μνημόνια. Το δείχνουν οι εργαζόμενοι στα λιμάνια που λένε όχι στην ιδιωτικοποίηση, οι νοσοκομειακοί που απεργούν ενάντια στη διάλυση της δημόσιας υγείας, οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ που διεκδικούν να επιστρέψουν στις δουλειές τους με αυτοδιαχείριση και χωρίς Ταγματάρχες. Για να ηττηθεί η κυβερνητική πολιτική της διαχείρισης του αντιδραστικού πλαισίου από τα κάτω και από τα αριστερά, για να ανοίξει ο δρόμος της αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί όλες τις δυνάμεις που πάλεψαν ενάντια στην κόλαση των μνημονίων να δώσουν τη μάχη για να μην περάσει ούτε στον λαό, ούτε στη βουλή η νέα συμφωνία, απαιτώντας τη διακοπή των συνομιλιών με την Τρόικα, κλιμακώνοντας την αντίσταση σε όλα τα μέτωπα με απεργίες, καταλήψεις και συλλαλητήρια, χωρίς να περιμένουμε το τέλος της διαπραγμάτευσης ή νέες εκλογές και δημοψήφισμα για να δείξουμε την αντίθεσή μας.

Να παλέψουμε για άμεση στάση πληρωμών στους δανειστές τοκογλύφους. Ούτε ένα ευρώ σε ΔΝΤ, ΕΕ και ΕΚΤ, για να πληρωθούν μισθοί, συντάξεις, να χρηματοδοτηθούν γενναία παιδεία, υγεία, να γίνουν προσλήψεις και να ληφθούν μέτρα καταπολέμησης της ανεργίας. Διαγραφή του χρέους. Άμεση ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Εθνικοποίηση τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο. Απειθαρχία, ρήξη αποδέσμευση από την ευρωζώνη και την ΕΕ.

- Καλούμε σε κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, με συλλαλητήρια και προκήρυξη πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας σε όλους τους χώρους μόλις αναγγελθεί η νέα συμφωνία. Καλούμε τις μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος και της αριστεράς σε κοινή δράση για να συγκροτηθεί μια δυνατή αριστερή αντιπολίτευση, ένα αγωνιστικό μέτωπο αντεπίθεσης, ρήξης και ανατροπής της επίθεσης.

- Στις 20 Ιούνη η ΑΝΤΑΡΣΥΑ οργανώνει μονοήμερο εκδηλώσεων στην ΑΣΟΕΕ με δύο θεματικές ενότητες: «Όχι στα Μνημόνια – παλιά και νέα: το κίνημα ενάντια στη νέα αντεργατική - αντιλαϊκή επίθεση» και «Μνημόνιο ή ρήξη: Ο δρόμος της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και η ανάγκη μιας άλλης αριστεράς».