Οι Φούρνοι της ντροπής: Τι είπε στην απολογία του ο αρτοποιός που κατηγορείται για σωματεμπορία

Για την αγάπη μιας... Ρουμάνας χορεύτριας άνοιξε τα στριπτιζάδικα ο 46χρονος ιδιοκτήτης γνωστής αλυσίδας φούρνων, όπως ο ίδιος υποστήριξε στην απολογία του ενώπιον του Τριμελούς  Εφετείου Κακουργημάτων.

Ο κατηγορούμενος μαζί με τον αδελφό του είναι οι βασικοί κατηγορούμενοι στην υπόθεση κυκλώματος σωματεμπορίας με θύματα γυναίκες από την Ανατολική Ευρώπη.

Στο εδώλιο κάθονται και άλλα 21 άτομα που εργάζονταν σε δύο καταστήματα με Strip Show στην Αθήνα, ανάμεσα τους και δύο γυναίκες αλλοδαπές που απασχολούνταν στην πίστα των καταστημάτων ως χορευτριες.

Και οι 23 κατηγορούνται κατά περίπτωση για εγκληματική οργάνωση, σωματεμπορία, παράβαση του νόμου που αφορά την είσοδο, διαμονή και κοινωνική επανένταξη υπηκόων τρίτων χωρών καθώς και για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.

Η απολογία του κατηγορούμενου

Στην απολογία του, ο 46χρονος υποστήριξε ότι έμπλεξε με τα στριπτιτζάδικα γιατί ερωτεύτηκε μία ρουμάνα χορεύτρια που δεν ήθελε να δουλέψει στους φούρνους.

Κατηγορούμενος: Ξεκίνησα να δουλεύω απο 15 ετών ως εργάτης σε φούρνους. Ήρθα στην Αθήνα δούλεψα σκληρά, έκανα οικονομίες και άνοιξα τους φούρνους.

Πήγα στη Ρουμανία κι ερωτεύτηκα μια Ρουμάνα στριπτιζεζ.Την έφερα στην Αθήνα αλλά δεν ήθελε να δουλέψει στους φούρνους .Έτσι άνοιξα για εκείνην τα μαγαζιά.Για την αγάπη μιας γυναίκας τα έκανα όλα.

Πρόεδρος:  Γιατί ανοίξατε την off shore εταιρεια;

Κατηγορούμενος: Γιατί έτσι μου είπε να κάνω ο λογιστής μου.

Πρόεδρος: Οι κοπέλες τι έκαναν στα μαγαζιά σας...Τι είναι το απλό και τι το σπέσιαλ;

Κατηγορούμενος: Κυρία πρόεδρε πώς να σας πω .....

Πρόεδρος: Κατηγορούμενε μη διστάζετε,  είστε ένας επιχειρηματίας της νύχτας ..Μη ντρέπεστε ένα επάγγελμα ειναι και αυτό.

Κατηγορούμενος: Το απλό χορεύει η κοπέλα στο σπέσιαλ βγάζει και τα ρούχα της..

Ο κατηγορούμενος υποστήριξε πως είχε 50 κοπέλες στο κάθε μαγαζί, ενώ όπως είπε την καταγγελία σε βάρος του έκανε μία κοπέλα που εργαζόταν στο μαγαζί και την έδιωξε επειδή έπινε πολύ και δημιουργούσε προβλήματα.

Εισαγγελέας: Μπορεί μια κοπέλα που μεθάει να κάνει τέτοια σκηνικά και να δώσει στις αρχές τέτοιες λεπτομέρειες;

Κατηγορούμενος: Ήταν πικραμένη που την έδιωξα από τη δουλειά...

Πίσω από το λάθος του αδερφού μου κρύβεται μία γυναίκα

Ο αδελφός του,  Π.Γ επίσης κατηγορούμενος στην απολογία του υποστήριξε ότι οι ανταγωνιστές τους αρτοποιοί μεγαλοποίησαν την κατάσταση, ενώ όπως είπε, «πίσω από το λάθος του αδερφού μου κρύβεται μια γυναίκα».

Οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες και δήλωσαν απλοί υπάλληλοι στα μαγαζιά αυτά, σερβιτόροι, χορευτριες, τσεκαδόροι, παρκαδόροι κλπ.

«Τελικά Παρθεναγωγείο ήταν..» σχολίασε η Πρόεδρος.

Νωρίτερα στις καταθέσεις τους αστυνομικοί που συμμετείχαν στη σύλληψη των κατηγορουμένων, υποστήριξαν ότι οι κοπέλες προχωρούσαν σε πριβέ στριπτίζ, θώπευαν πελάτες αλλά δεν έδειχναν να είναι κακοποιημένες.

Το κατηγορητήριο

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, οι 23 κατηγορούμενοι  συγκρότησαν δομημένη εγκληματική οργάνωση, με αρχηγό τον Άγγελο Γ., με διακριτούς ρόλους, και διαρκή δράση, με σκοπό τη διάπραξη πλειόνων κακουργημάτων και συγκεκριμένα την οικονομική και γενετήσια εκμετάλλευση αλλοδαπών γυναικών, από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων.

Τις γυναίκες αυτές τις εντόπιζαν μέλη της οργάνωσης στις χώρες προέλευσης και ιδιαίτερα μέσω του γραφείου «ευρέσεως εργασίας», με την επωνυμία “WEST LINE” με ιδιοκτήτρια την ΝΑΓΚΜΠΙΝΑ ΜΑΡΙΝΑ, και εκμεταλλευόμενοι την ευάλωτη οικονομική και κοινωνική τους θέση και με τη χρήση απατηλών μέσων ότι θα μεταβούν στο εξωτερικό, προκειμένου να εργαστούν ως χορεύτριες, αποσπούσαν τη συναίνεση αυτών.

Στη συνέχεια αφού τις προμήθευαν με τα απαραίτητα ταξιδιωτικά έγγραφα και εισιτήρια, τις απέστελλαν στη χώρα μας, όπου άλλα μέλη της  οργάνωσης, τις παραλάμβαναν από τον Αερολιμένα Αθηνών και τις εγκαθιστούσαν σε διαμερίσματα, που είτε ενοικίαζαν είτε ήταν  ιδιοκτησίας τους.

Τις γυναίκες νομιμοποιούσαν στη χώρα μας με την έκδοση πλαστών Λιθουανικών διαβατηρίων και αιτήσεων πολιτικού ασύλου, παρακρατώντας τα νόμιμα έγγραφα τους και με τη χρήση βίας, απειλής βίας σε βάρος τους, την προμήθεια ναρκωτικών ουσιών, τις εξανάγκαζαν να προβαίνουν σε ερωτικά ραντεβού και ασελγείς πράξεις, με πελάτες των νυχτερινών κέντρων (strip-tease) «ALCATRAZ» και «STAR», που διατηρούσε η οργάνωση στην περιοχή της Αττικής, εισπράττοντας τα έσοδα της οικονομικής και γενετήσιας εκμετάλλευσης τους.

Προκειμένου να αποφεύγουν τους ελέγχους των διωκτικών αρχών, είχαν συστήσει την Κυπριακών συμφερόντων offshore εταιρεία “DESENA LIMITED” , με έδρα την οδό Ιουλιανού αρ. 72-76 στην Αθήνα, η οποία φαίνεται να εκμεταλλεύεται τα νυχτερινά κέντρα και ως νόμιμους εκπρόσωπους και ιδιοκτήτες αυτών, εμφανίζονταν «αχυράνθρωποι» οι οποίοι ήταν υπό τον πλήρη έλεγχό της εγκληματικής οργάνωσης αυτής.

Η δίκη διεκόπη για τις 20 Απριλίου.

Οι "Φούρνοι της ντροπής"

Στο βούλευμα-καταπέλτη του Συμβουλίου Εφετών που δημοσιεύει η εφημερίδα Εθνος περιγράφεται λεπτομερώς ο τρόπος λειτουργίας των στριπ σόου, της σωματεμπορίας και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος που γινόταν από τους ιδιοκτήτες της αλυσίδας αρτοποιίας και τους συνεργάτες τους. Στους 23 κατηγορουμένους αποδίδονται οι κατηγορίες της συγκρότησης δομημένης εγκληματικής οργάνωσης, διακριτούς ρόλους και διαρκή δράση, "με σκοπό τη διάπραξη πλείστων κακουργημάτων και συγκεκριμένα την οικονομική και γενετήσια εκμετάλλευση αλλοδαπών γυναικών, από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων".

Η εισαγγελική εντολή

Λόγω της σοβαρότητας της υπόθεσης, ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών είχε δώσει τότε εντολή να δοθούν στη δημοσιότητα τα ονόματα των συλληφθέντων και των κατηγορουμένων για τη συγκεκριμένη υπόθεση, σε μια προσπάθεια προστασίας του κοινωνικού συνόλου. Σήμερα, το περιθώριο δημοσιοποίησης των στοιχείων έχει λήξει και, ενώ έχουν περάσει επτά χρόνια, τίποτα δεν έχει τελεσιδικήσει. Ολοι -ακόμη και οι φερόμενοι ως εγκέφαλοι- κυκλοφορούν ελεύθεροι, συνεχίζοντας (και επεκτείνοντας) τις επιχειρήσεις άρτου, διατηρώντας ταυτόχρονα και τα στριπ σόου στην Αττική.

Όπως περιγράφεται στο βούλευμα, οι εμπλεκόμενοι "συγκρότησαν δομημένη εγκληματική οργάνωση, με αδιαμφισβήτητο αρχηγό τον... (σ.σ.: αναφέρεται το όνομα του ιδιοκτήτη αλυσίδας φούρνων) και δεύτερο τη τάξει τον αδερφό του... με διακριτούς ρόλους και διαρκή δράση και με σκοπό τη διάπραξη πλείστων κακουργημάτων".

Τις γυναίκες εντόπιζαν μέλη της οργάνωσης στις χώρες προέλευσής τους και η διακίνησή τους προς την Ελλάδα γινόταν μέσω "γραφείου ευρέσεως εργασίας" που συνεργαζόταν άμεσα με το κύκλωμα. Εκμεταλλευόμενοι την ευάλωτη οικονομική και κοινωνική θέση των όμορφων κοριτσιών, τις ξεγελούσαν ότι θα έρθουν στην Ελλάδα για δουλειά. Αφού εξασφάλιζαν τη συναίνεσή τους, τις προμήθευαν με τα απαραίτητα ταξιδιωτικά έγγραφα και τα εισιτήρια και οι γυναίκες έφταναν στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος.

Εκεί, τις παραλάμβανε Μολδαβός υπήκοος και τις εγκαθιστούσε σε διαμερίσματα του κυκλώματος. Τις καλλονές νομιμοποιούσαν με την έκδοση πλαστών λιθουανικών διαβατηρίων, ενώ τις έβαζαν να καταθέσουν και αίτημα ασύλου. Την ίδια στιγμή, τα πραγματικά τους ταξιδιωτικά έγγραφα τα κρατούσαν οι ίδιοι, λέγοντας ότι για τις "εξυπηρετήσεις" αυτές οι κοπέλες τούς χρωστούσαν 30.000 ευρώ, τα οποία έπρεπε να ξεπληρώσουν. Με χρήση βίας και απειλές σε βάρος τους, τα μέλη του κυκλώματος ωθούσαν τα θύματά τους στη χρήση κοκαΐνης, «τις εξανάγκαζαν να προβαίνουν σε ερωτικά ραντεβού και ασελγείς πράξεις με πελάτες των νυχτερινών τους κέντρων που διατηρούσε η οργάνωση στην περιοχή της Αττικής, αποκομίζοντας μεγάλα οικονομικά οφέλη, τα οποία στη συνέχεια νομιμοποιούσαν μέσω της αλυσίδας φούρνων. Προκειμένου να αποφεύγουν τους ελέγχους των διωκτικών αρχών, είχαν συστήσει την κυπριακών συμφερόντων offshore εταιρεία με έδρα τη Μ. Βόδα", σημειώνεται στο βούλευμα.

Η περίπτωση της Μαρίας: Πώς κατάφερε να δραπετεύσει παρά τον εγκλεισμό, το ξύλο και τις απειλές και να πάει στην Αστυνομία

Οι γυναίκες-θύματα trafficking δεν επιτρεπόταν να συνάπτουν φιλίες και να κάνουν γνωριμίες με θαμώνες των δύο στριπ σόου μαγαζιών. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μίας κοπέλας από τη Ρωσία, της Μαρίας, η οποία περιέγραψε στις καταθέσεις της τη διαδικασία με την οποία έφτασε στην Ελλάδα και εξαναγκάστηκε σε πορνεία. Η κατάσταση χειροτέρευσε όμως όταν αποφάσισε να βγει για καφέ, χωρίς να έχει ενημερώσει τα "αφεντικά" της, με έναν υπάλληλο σε ένα από τα δύο νυχτερινά κέντρα.

Οταν το έμαθαν οι "επιστάτες" της, τη χτύπησαν και την απείλησαν ώστε να μη συμβεί ξανά, ενώ τον υπάλληλο τον ξυλοκόπησαν βάναυσα και στη συνέχεια τον απέλυσαν. Μετά το περιστατικό, τη Μαρία τη μετέφεραν σε διαμέρισμα της οδού Ηρακλείου, που ανήκε στην αρτοποιία, όπου την κρατούσαν κλειδωμένη, χωρίς κινητό και την άφηναν να βγει μόνο για να πάει στο στριπ σόου. Τελικά, η κοπέλα κατάφερε να αποδράσει και ζήτησε βοήθεια από τις Αρχές.

"Η μάρτυρας ανέφερε τα ονόματα των νεαρών γυναικών που είχαν αναγκαστεί με απειλές να εργάζονται στα καταστήματα έναντι αμοιβής, διευκρινίζοντας ότι το ποσό της ήταν ημερησίως 40 ευρώ, και ότι, ανάλογα με τα ποτά και τους ατομικούς χορούς, έπαιρνε επιπλέον χρήματα, αφού συμπλήρωνε τουλάχιστον 15 κάρτες (ποτού). Το ωράριο εργασίας της ήταν 11-6 τις καθημερινές και ως τις 8 τα Σαββατοκύριακα, έξι μέρες την εβδομάδα...

Για όλα έδινε εντολή ο ιδιοκτήτης της αρτοποιίας", τονίζεται στο νομικό κείμενο.

Στο βούλευμα παρατίθενται και άλλες μαρτυρίες γυναικών που είχαν την ίδια μοίρα.