Τα... επταήμερα της συγκυβέρνησης

Μια καυτή εβδομάδα, που αρχίζει σήμερα και λήγει την επόμενη Πέμπτη, κρίνει πολλά για τη συγκυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, για τη συνοχή της και τη βιωσιμότητά της, αλλά και για το τι περιμένει την ίδια την Ελλάδα το... μη σωτήριον έτος 2013. Έως τις 13 του μηνός, λοιπόν, πρέπει να έχουν κριθεί τα εξής:

Αν η κυβέρνηση έχει επιτύχει την επαναγορά χρέους.

Αν είναι έτοιμη νομοθετικά για όλα τα νομοθετικά προαπαιτούμενα.

Αν οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί θα έχουν υπογράψει το νέο Μνημόνιο, το οποίο θα επικυρώνει την πλήρη παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας.

Εδώ είναι ίσως το δυσκολότερο σημείο, το οποίο οι Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης προσπαθούν να μη γίνει ατζέντα επικαιρότητας. Είναι ευκολότερο να πλακώνονται δημοσίως για το φορολογικό και τις επιμέρους ρυθμίσεις του...

Αν όλες αυτές οι προϋποθέσεις πληρούνται, τότε οι υπουργοί Οικονομικών συνεδριάζουν την Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου το πρωί προκειμένου να εγκρίνουν την εκταμίευση της δόσης.

Αν όχι, τότε το βράδυ, στη συνεδρίαση των αρχηγών κρατών, θα πρέπει να ληφθεί απόφαση για το τι πρέπει να γίνει με την Ελλάδα. Και εκεί ίσως έχουμε εκπλήξεις.
Και τέταρτο Μνημόνιο

Όπως γίνεται αντιληπτό, οι αρχηγοί των κομμάτων της συγκυβέρνησης ετοιμάζονται να δικαιολογηθούν στη βάση τους για την αναγκαιότητα της υπογραφής του νέου Μνημονίου, που ουσιαστικά θα απεμπολεί το δικαίωμα άσκησης της οικονομικής πολιτικής τα επόμενα χρόνια. Τη διαχείριση θα αναλάβουν οι δανειστές μέσω μιας νέας τρόικας.

Την ίδια στιγμή, στις Βρυξέλλες συζητείται ήδη η αναθεώρηση του Μνημονίου που δεν έχει ακόμα υπογραφεί! Πότε; Τον Μάρτιο οι τεχνοκράτες, με την πρώτη αξιολόγηση, θεωρούν ότι θα χρειαστούν αναπροσαρμογές στο ελληνικό πρόγραμμα λόγω της ύφεσης. Με άλλα λόγια, θα χρειαστούν νέα μέτρα, παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι αυτά που πέρασαν ήταν τα τελευταία.

Και το χειρότερο είναι ότι, με την υπογραφή του Μνημονίου που ετοιμάζεται τώρα, δεν θα υπάρχει καμία διαπραγμάτευση ή πάρε - δώσε μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας. Οι αυτόματοι σταθεροποιητές και ο συνεχής έλεγχος σε όλα τα υπουργεία και τους οργανισμούς του Δημοσίου, στα οποία έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση, θα μπαίνουν σε εφαρμογή αυτόματα κάθε φορά που η Ελλάδα παρουσιάζει απόκλιση από τους δημοσιονομικούς στόχους.

Η υποκρισία των δανειστών και της κυβέρνησης έγκειται στο γεγονός ότι τα νούμερα πάλι δεν βγαίνουν, δεν αξιολογείται σωστά η επίπτωση της πέμπτης συνεχόμενης υφεσιακής χρονιάς στις δυνατότητες των νοικοκυριών, με αποτέλεσμα οι προβλέψεις για τα έσοδα από φορολογία να εξακολουθούν να είναι όνειρα απατηλά. Συνεχίζεται δηλαδή η πρακτική των ατάκτως ερριμμένων αριθμών, που μας έφερε έως εδώ.

Εάν προσθέσει κανείς τη συμφωνία ότι ο ειδικός λογαριασμός στον οποίο θα μπαίνουν οι δόσεις των δανείων θα εποπτεύεται στενά από την τρόικα, ώστε να μην υπάρχουν παροχές σε κοινωνικά στρώματα και να μην ενισχυθεί η εγχώρια κατανάλωση, τότε σίγουρα τα μέτρα είναι προ των πυλών.

Οι πρόωρες εκλογές

Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ έχει διαμηνύσει στην Αθήνα να καθίσει φρόνιμα και να μην απασχολήσει την προεκλογική της εκστρατεία. Όλοι γνωρίζουν όμως ότι, με την πιθανότητα νέων μέτρων την άνοιξη, ανοίγει ο κύκλος των πρόωρων εκλογών και βεβαίως η πιθανότητα να υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Μπροστά στο ενδεχόμενο αυτό οι Γερμανοί έχουν αρχίσει να εκπονούν σενάρια για να το αντιμετωπίσουν. Πώς;

Η λογική είναι να στηριχθεί η κυβέρνηση Σαμαρά. Όμως, σε περίπτωση που δεν καταφέρουν να ανακόψουν μια κοινωνική εξέγερση ή έναν μεγάλο δημοσιονομικό εκτροχιασμό που θα ξανανοίξει τη συζήτηση για επιπλέον χρηματοδότηση της Ελλάδας, τότε θα μπει σε εφαρμογή το πλάνο «εμείς κάναμε ό,τι μπορούσαμε, αλλά η Αθήνα αδυνατεί».
Η επικίνδυνη αυτή τροπή έχει αφετηρία τους ίδιους κύκλους των σκληροπυρηνικών του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, που επιμένουν να έχουν στο συρτάρι τους το σενάριο της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ στα τέλη του 2013.
Στα μισόλογα της Μέρκελ ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί ένα νέο κούρεμα στο δημόσιο χρέος της Ελλάδας, δεν κρύβεται η παραδοχή ότι η λύση που αποφασίστηκε είναι απλώς μετακύλιση του προβλήματος, αλλά η γερμανική λογική λέει ότι κάτι τέτοιο θα συνοδευτεί από τιμωρία.

Το Βερολίνο δεν πρόκειται να ανεχθεί κούρεμα, εάν αυτό δεν συνοδεύεται από παραδειγματική έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ με ειδικούς όρους. Ήδη υπάρχει ενόχληση που η Ιρλανδία και η Πορτογαλία ζητούν προνομιακή μεταχείριση των προγραμμάτων τους, όπως θεωρούν ότι έγινε με τη χώρα μας.
Τα μάζεψε

Μετά το τέλος του ειδικού Eurogroup για την Ελλάδα την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρός του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι είναι δικαίωμα της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας να ζητήσουν παρόμοια μεταχείριση. Στη συνέντευξη Τύπου της Δευτέρας, όμως, ο Γιούνκερ τα μάζεψε και είπε ότι δεν εκφράστηκε σωστά. Επέπληξε μάλιστα τους δημοσιογράφους που τον στρίμωξαν σε μια γωνία και τον ανάγκασαν να δώσει μια απάντηση που ήταν λάθος!

Τι μεσολάβησε στην πραγματικότητα; Τα τηλεφωνήματα του «ενοχλημένου» Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τις δηλώσεις και η απαίτησή του να μαζέψει αυτά που είπε. Όπως κι έγινε.

Τέτοια φαινόμενα είναι συχνά και καταδεικνύουν ότι ο απόλυτος κυρίαρχος στην ευρωζώνη είναι η Γερμανία και όλες οι κυβερνήσεις χορεύουν σε ρυθμούς γερμανικών εκλογών.
Η αποχώρηση του Γιούνκερ από την προεδρία του Eurogroup έρχεται σε δύσκολη στιγμή για την Ελλάδα. Μπορεί ο διάδοχος να είναι Γάλλος και τυπικά σύμμαχος της χώρας μας, δεν έχει όμως το εκτόπισμα να τα βάλει με τις γερμανικές θέσεις. Ο Αντώνης Σαμαράς γνωρίζει καλά ότι, εάν δεν επέμενε ο Γιούνκερ, αυτήν τη στιγμή δεν θα υπήρχε ούτε καν αυτή η μεσοβέζικη απόφαση για το ελληνικό χρέος. Σε περίπτωση που η κυβέρνηση δεν καταφέρει να μπει σε έναν υγιή δημοσιονομικό δρόμο, από τον Μάρτιο και μετά η διαπραγμάτευση για τα ελληνικά θέματα θα είναι εξαιρετικά δύσκολη.

πηγη